بکارت
در منابع فقهی بیشتر در مورد انسان به ویژه زنان به کار رفته است و از آن در بابهاى طهارت، نکاح، شهادات، حدود و دیات سخن رفته است.
اگر دختر هم به زنا راضی بوده، مهریه ای ندارد و در استحقاق ارش بکارت، تأمّل است و احوط مصالحه است.