بکارت
در منابع فقهی بیشتر در مورد انسان به ویژه زنان به کار رفته است و از آن در بابهاى طهارت، نکاح، شهادات، حدود و دیات سخن رفته است.
اگر در عقد شرط بکارت نشده یا عقد مبنی بر شرط سابق نبوده حقّ فسخ ندارد. فقط اگر معلوم شد زوال بکارت قبل از عقد شده بوده می تواند تفاوت بین مهر المثل و مهر مسمّی را کم کند و در صورت شرط و فسخ قبل از دخول، مهر ثابت نیست و پس از دخول مهر مسمی ثابت است و رجوع به مدلّس می نماید و اگر زن مدلّس بوده، استحقاق مهر ندارد.