نگاه کردن
دریافتن چیزی با چشم را دیدن (رؤیت؛ مشاهده) گویند. از احکام آن در بابهای طهارت، صلات، صوم، حج، تجارت، نکاح و شهادات سخن گفتهاند.
نظر عمدی خلاف احتیاط است و حفظ نظر (بدون ادامه و بدون تهییج) نیز واجب نیست، مگر برداشت بدی شود و دیگران این طور به نظرشان بیاید که آن چه جایز نیست، او جایز می داند.