نماز خواندن در شرکتها و یا خانههایی که مردم در آنها سکنی گزیدهاند اما آن خانهها و یا زمینهای آنها برای مالکینی است که به خارج کشور سفر کردهاند، چه حکمی دارد؟ اگر دولت آنها را در اختیار مردم قرار داده است چطور؟
نماز خواندن و سایر تصرّفات در آنها فقط پس از در نظر گرفتن ضوابط حکومت اسلامی جائز است.
عنوان سوال:
نماز خواندن در شرکتها و یا خانههایی که مردم در آنها سکنی گزیدهاند اما آن خانهها و یا زمینهای آنها برای مالکینی است که به خارج کشورسفر کردهاند، چه حکمی دارد؟ اگر دولت آنها را در اختیار مردم قرار داده است چطور؟
پاسخ:
نماز خواندن و سایر تصرّفات در آنها فقط پس از در نظر گرفتن ضوابط حکومت اسلامی جائز است.
اختیار در چند معنا به کار رفته است:۱. مقابل جبر، ۲. در برابر اکراه، ۳. مقابل ضرورت و اضطرار، ۴. برگزیدن یکی یا بیشتر، از چند چیز. از اختیار به معنای چهارم در باب نکاح سخن رفته است.
نماز
نماز (واژهای فارسی و معادل کلمه عربی «صَلاة») عملی عبادی است که پنج بار در اوقات معینی از شبانه روز واجب است. در این عبادت، نمازگزار رو به قبله میایستد و ذکرهای ویژهای را خوانده و اعمال ویژهای مانند رکوع و سجده را به جا میآورد. نماز به دو شکل فردی (فُرادا) و جماعت خوانده میشود.
سکنی
سکونت دادن کسى در ملک خود به رایگان و اقامت گزیدن در مکانى را سُکنى گویند. از سکنی به معنای اول در بابهای مختلف مثل هبه و وقف و حبس سخن گفتهاند. از سکنى به معناى دوم در بابهاى مختلف، همچون حج، تجارت و ا حیاء موات سخن گفتهاند.
کشور
آبادی و شهر که محل سکنی و زندگی انسانها میباشد را بلد و بلدة گویند. از این عنوان در بیشتر ابواب فقهی همچون طهارت، صلات، زکات، خمس، صوم، حج، جهاد، تجارت، ضمان، وکالت، نکاح، اطعمه و اشربه، غصب و قضاء به مناسبت سخن رفته است.
سفر
سفر شرعی: سفری با شرائط خاص كه در آن، نمازهای چهار ركعتی را بايد دو ركعتی خواند.
سفر معصيت: سفری كه فی نفسه حرام باشد (مانند سفر زن بدون اجازه شوهر) و يا به قصد معصيت انجام گيرد (مانند سفر برای شرب خمر)
حکومت اسلامی
حکومت اسلامی، حکومتی است که علاوه برآنکه همهی قوانین و مقررات اجرایی آن برگرفته از احکام اسلام است ، مجریان آن نیز مستقیماً از طرف خدا منصوبند یا به اذن خاص یا عام معصوم منصوب شدهاند.
حکومت
حکومت به توسعه یا تضییق تعبدی دلیل محکوم، توسط دلیل حاکم اطلاق میشود. حکومت چهار معنی دارد:۱.به معنای ناظر و مفسر بودن دلیلى نسبت به دلیلى دیگر.۲.حکومت مقابل کشف.۳.قضاوت.۴.ارش جنایت.
نماز
نماز (واژهای فارسی و معادل کلمه عربی «صَلاة») عملی عبادی است که پنج بار در اوقات معینی از شبانه روز واجب است. در این عبادت، نمازگزار رو به قبله میایستد و ذکرهای ویژهای را خوانده و اعمال ویژهای مانند رکوع و سجده را به جا میآورد. نماز به دو شکل فردی (فُرادا) و جماعت خوانده میشود.