اگر کسی در ضمن کشاورزی که در همدان دارد شغل دیگری داشته باشد که بخاطر آن به شهرهای دیگری فرضاً مسافرت کند حکم روزه و نماز چنین شخصی چطور خواهد بود؟

سفر عبارت است از خارج شدن از محل زندگى به قصد پیمودن مسافتى خاص که موجب قصر نماز و افطار روزه گردد. مقابل آن، حَضَر قرار دارد. از احکام آن در بابهاى صلات، صوم، حج، نکاح و مضاربه سخن گفته‌اند.

استان همدان با مساحت حدود ۲۰هزار کیلومتر مربع جزو استانهای غربی ایران است و مرکز آن نیز شهر همدان است. این استان منطقه ای است مرتفع. بلندترین نقطه استان همدان، قله الوند با ارتفاع ۳۵۷۴ متر است. کوهستان الوند که از شمال غربی به جنوب شرقی کشیده شده است جزو پیشکوه های داخلی زاگرس است. این کوه در جنوب و غرب شهر همدان قرار گرفته است و توده ای از سنگ گرانیت است. به طور کلی‌ مناطق‌ مرتفع‌ استان‌ آب‌ و هوای‌ سرد کوهستانی‌ و مناطق‌ جنوبی‌ آن‌، آب‌ و هوای‌ معتدل‌ کوهستانی ‌دارد. دشت‌های‌ وسیع‌ شمال‌ و شمال‌ شرقی‌ استان‌ در مسیر بادهای‌ شدید می‌باشند. توده‌های‌ هوا به‌ راحتی ‌این‌ نواحی‌ را تحت‌ تاثیر قرار می‌دهند. در استان‌ همدان‌ وزش‌ باد تقریباً در تمام‌ ماههای‌ سال‌ ادامه‌ دارد.

روزه (به عربی: صوم) از اعمال مهم عبادی دین اسلام و به این معناست که فرد مکلّف برای انجام فرمان خدا از اذان صبح تا اذان مغرب از برخی کارها از جمله خوردن و آشامیدن خودداری کند. روزه از فروع دین اسلام است و در سایر ادیان نیز صورت‌هایی از آن واجب بوده است.

نماز (واژه‌ای فارسی و معادل کلمه عربی «صَلاة») عملی عبادی است که پنج بار در اوقات معینی از شبانه روز واجب است. در این عبادت، نمازگزار رو به قبله می‌ایستد و ذکرهای ویژه‌ای را خوانده و اعمال ویژه‌ای مانند رکوع و سجده را به جا می‌آورد. نماز به دو شکل فردی (فُرادا) و جماعت خوانده می‌شود.

تصميم مسافر به اقامت ده روز يا بيشتر در يك محل

سفر عبارت است از خارج شدن از محل زندگى به قصد پیمودن مسافتى خاص که موجب قصر نماز و افطار روزه گردد. مقابل آن، حَضَر قرار دارد. از احکام آن در بابهاى صلات، صوم، حج، نکاح و مضاربه سخن گفته‌اند.

ماندن در مکانی را اِقامت می‌گویند و احکام آن در باب صلات، آمده است.

نماز (واژه‌ای فارسی و معادل کلمه عربی «صَلاة») عملی عبادی است که پنج بار در اوقات معینی از شبانه روز واجب است. در این عبادت، نمازگزار رو به قبله می‌ایستد و ذکرهای ویژه‌ای را خوانده و اعمال ویژه‌ای مانند رکوع و سجده را به جا می‌آورد. نماز به دو شکل فردی (فُرادا) و جماعت خوانده می‌شود.

وطن در اصطلاح فقهی، به محل تولد یا محل زندگی شخص اطلاق می‌شود. فرد در هنگام اقامت در وطن باید نماز را به صورت کامل بخواند و در ماه رمضان روزه بگیرد. در خارج از وطن، فرد درباره نماز و روزه باید از احکام مسافر تبعیت کند. بر اساس فقه شیعه فرد می‌تواند از وطن خود صرف‌نظر کند و وطن جدید انتخاب کند و نیز هر شخص می‌تواند بیش از یک وطن داشته باشد.

سفر شرعی: سفری با شرائط خاص كه در آن، نمازهای چهار ركعتی را بايد دو ركعتی خواند. سفر معصيت: سفری كه فی نفسه حرام باشد (مانند سفر زن بدون اجازه شوهر) و يا به قصد معصيت انجام گيرد (مانند سفر برای شرب خمر)

حدّ فاصل میان استخوان لگن و کتف انسان را پشت گویند. این عنوان در بابهای طهارت، صلات و دیات آمده است.