در جایی که این عمل بطور شبهه صورت گرفته باشد مثل جایی که زن گمان کرده نطفه از شوهر خودش بوده و مرد گمان میکرد که زنی که نطفه وارد رحم او شده، همسر واقعی او میباشد در حالیکه اینطور نبوده در این فرض آیا احکام اولادی بر فرزندی که به دنیا خواهد آمد، جاری میشود؟
حکم وطی به شبهه را دارد و فرزند متعلق به آنان است و تمام احکام فرزندی بر آن مترتب است.
عنوان سوال:
در جایی که این عمل بطور شبهه صورت گرفته باشد مثل جایی که زنگمان کرده نطفه از شوهر خودش بوده و مرد گمان میکرد که زنی که نطفه واردرحم او شده، همسر واقعی او میباشد در حالیکه اینطور نبوده در این فرض آیا احکام اولادی بر فرزندی که به دنیا خواهد آمد، جاری میشود؟
پاسخ:
حکم وطی به شبهه را دارد و فرزند متعلق به آنان است و تمام احکام فرزندی بر آن مترتب است.
احکام شرعی، قوانین دینی هستند که خواست و اراده خداوند را نشان داده و وظیفه عملی انسان را مشخص میکنند.
دنیا
دنیا: جهان محسوس و مادّی، مقابل آخرت است .
جاری
آب جاری به آب روانِ جوشیده از زمین، مانند آب چشمه و قنات گفته میشود که یکی از پاککنندههای نجاسات است. از احکام این آب در باب طهارت و زکات سخن گفته شده است.
شبهه
شبهه (بر وزن شِبْه و شَبَه) به معنای مثل و نظیر است.
گمان
ظن از واژههاي نسبتاً پركاربرد در قرآن کریم است كه به جهت استفاده آن در موضوعات اعتقادي و اخلاقي، از اهميت بالايي در مباحث معرفتشناختي و اخلاقيِ قرآن برخوردار است.
وارد
دلیل وارد به معنی دلیل منتفی کننده موضوع دلیل دیگر است.
فرض
حکم الزامی و طلب اکید متعلق به چیزی را وجوب گویند.
رحم
واژه رحم ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • رحم (بچهدان)، رحم به فتح راء وکسر حاء، محلّ تکوّن و رشد جنین در جنس مؤنّث• رحم (خویشاوند نسبی)، رَحِم به فتح راء وکسر حاء، به معنای خویشاوند نسبى• رحم (شفقت)، رحم به فتح راء و سکون حاء، به معنای شفقت و مهربانی
زن
زن مقابل مرد است.
وطی به شبهه
مجامعت با كسی كه در واقع بر مكلف حرام است؛ اما يا بخاطر اينكه او را همسر خود میپنداشته و يا بخاطر جهل به حكم، مجامعت صورت گرفته است.
فرزند
فرزند به معنای بچه و آنکه از دیگری زاده شده است.
احکام
احکام شرعی، قوانین دینی هستند که خواست و اراده خداوند را نشان داده و وظیفه عملی انسان را مشخص میکنند.
شبهه
شبهه (بر وزن شِبْه و شَبَه) به معنای مثل و نظیر است.
وطی
آمیزش، نزدیکی جنسی و مجامعت انسانی با انسان دیگر یا با حیوان است. در فقه از آن با عناوینی مانند جماع، مواقعه، وطی، دخول، ایلاج، اتیان، و مباشرت یاد شده و احکام آن در بسیاری از باب ها، مانند طهارت، صوم، اعتکاف، حج، نکاح، طلاق، ظهار، ایلاء و حدود آمده است.