گاهی اوقات (مثل برخی عفونتهای نه چندان مهم) پزشک جهت تسریع بهبودی بیمار، یا اطمینان از اینکه داروی تجویزیِ وی بسیار قوی است و در مورد خیلی از عفونتها می تواند مؤثر باشد، و یا به خاطر اینکه از هزینه درمان بیمار و مراجعات مکرر وی بکاهد، اقدام به تجویز داروهایی می کند که ضررهای آنها کاملا شدید بوده و به اثبات رسیده است; و این در حالی است که شاید بتوان از طریق داروهای دیگر که ضرر بسیار کمتری دارند (ولی ممکن است با عدم اطمینان کامل و هزینه زیادتر همراه باشند) بیمار را معالجه کرد، با چنین فرضی، بهترین کار چیست؟ انتخاب راه سریع و پرخطر یا راه کم خطر و احیاناً نامؤثر؟

بستگی به تمیز و تشخیص پزشک دارد، هریک از دو راه را که بهتر دانست، انتخاب کند.