تولید
تولید؛ اصطلاحی کلامی به معنای پدیدآوردن کاری به وسیله کاری دیگر است.
در شرکتهای تعاونی که گندم یا برنج تولید می شود، آیا هیأت مدیره می تواند بعد از برداشت محصول، خودش زکات گندم یا جو را جدا کرده و به مصرف برساند و بعد بقیه محصول را بین شرکاء و سهامداران تقسیم کند؟
چون زکات یک امر عبادی است و باید با قصد قربت انجام گیرد هیأت مدیره نمی تواند چنین کاری انجام دهد، و هر یک از شرکاء و سهامداران که سهم او به حد نصاب برسد خود باید زکات سهم خود را بدهد و یا به هیأت مدیره وکالت بدهد که زکات سهم او را بدهد.
چون زکات یک امر عبادی است و باید با قصد قربت انجام گیرد هیأت مدیره نمی تواند چنین کاری انجام دهد، و هر یک از شرکاء و سهامداران که سهم او به حد نصاب برسد خود باید زکات سهم خود را بدهد و یا به هیأت مدیره وکالت بدهد که زکات سهم او را بدهد.
عنوان سوال:
در شرکتهای تعاونی که گندم یا برنج تولید می شود، آیا هیأت مدیره می تواند بعد از برداشت محصول، خودش زکات گندم یا جو را جدا کرده و به مصرف برساند و بعد بقیه محصول را بین شرکاء و سهامداران تقسیم کند؟
پاسخ:
چون زکات یک امر عبادی است و باید با قصد قربت انجام گیرد هیأت مدیره نمی تواند چنین کاری انجام دهد، و هر یک از شرکاء و سهامداران که سهم او به حد نصاب برسد خود باید زکات سهم خود را بدهد و یا به هیأت مدیره وکالت بدهد که زکات سهم او را بدهد.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر در یک زمین جو و گندم و چیزی مثل برنج و لوبیا که زکات آن واجب نیست بکارد، چنانچه بر حسب معمول استفاده از هر دو جنس در موقع کشت منظور باشد، مخارج به نسبت مداخل تقسیم می‌شود، و اگر فایده یکی از آن‌ها به قدری کم باشد که در موقع کشت منظور نباشد، مخارج از چیزی محسوب می‌شود که منظور باشد.
- [آیت الله سبحانی] زکات نُه چیز واجب است: اول گندم. دوم جو. سوم خرما. چهارم کشمش. پنجم طلا. ششم نقره. هفتم شتر. هشتم گاو. نهم گوسفند. و اگر کسی مالک یکی از این نه چیز باشد، با شرایطی که بعداً گفته می شود باید مقداری که معین شده به یکی از مصرف هائی که بیان خواهد شد برساند. شرایط واجب شدن زکات
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . زکات نه چیز واجب است: اول گندم. دوم جو. سوم خرما. چهارم کشمش. پنجم طلا. ششم نقره. هفتم شتر. هشتم گاو. نهم گوسفند و اگر کسی مالک یکی از این نه چیز باشد، با شرایطی که بعداً گفته می شود باید مقداری را که معین شده، به یکی از مصرف هایی که دستور داده اند برساند.
- [آیت الله سیستانی] اگر انسان در چند شهر که فصل رسیدن حاصل آن‌ها با یکدیگر اختلاف دارد و زراعت و میوه آن‌ها در یک وقت بدست نمی آید ، گندم یا جو و خرما یا انگور داشته باشد و همه آن‌ها محصول یک سال حساب شود ، چنانچه چیزی که اول میرسد به اندازه نصاب باشد ، باید زکات آن را موقعی که میرسد بدهد و زکات بقیه را هر وقت بدست میآید ادا نماید ، و اگر آنچه اول میرسد به اندازه نصاب نباشد ، صبر میکند تا بقیه آن برسد ، پس اگر روی هم به مقدار نصاب شود ، زکات آن واجب است ، و اگر به مقدار نصاب نشود ، زکات آن واجب نیست .
- [آیت الله خوئی] اگر انسان در چند شهر که فصل رسیدن حاصل آن‌ها با یکدیگر اختلاف دارد و زراعت و میو آن‌ها در یک وقت بهدست نمیآید گندم یا جو و خرما یا انگور داشته باشد و هم آن‌ها محصول یک سال حساب شود چنانچه چیزی که اول میرسد به انداز نصاب یعنی (288) من (45) مثقال کم باشد باید زکات آن را موقعی که میرسد بدهد و زکات بقیه را هر وقت بهدست میآید ادا نماید، و اگر آنچه اول میرسد به انداز نصاب نباشد، صبر میکند تا بقیه آن برسد، پس اگر روی هم به مقدار نصاب شود، زکات آن واجب است، و اگر به مقدار نصاب نشود، زکات آن واجب نیست.
- [آیت الله بهجت] اگر انسان در چند شهر که فصل آن‌ها با یکدیگر اختلاف دارد، و زراعت و میوه آن‌ها در یک وقت بهدست نمیآید، گندم یا جو یا خرما یا انگور داشته باشد و همه آن‌ها محصول یک سال حساب شود، چنانچه چیزی که اول میرسد به اندازه نصاب (یعنی سیصد من تبریز) باشد، باید زکات آن را هنگامی که میرسد بدهد و زکات بقیه را هر وقت که بهدست میآید ادا کند، و اگر آنچه اول میرسد به اندازه نصاب نباشد، صبر میکند تا بقیه آن برسد، پس اگر روی هم به مقدار نصاب برسد، زکات آن واجب است و اگر به مقدار نصاب نرسد، زکات آن واجب نیست.
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر انسان در چند شهر که فصل آن‌ها با یکدیگر اختلاف دارد، یعنی زراعت و میوه آن‌ها در یک وقت به دست نمی آید، گندم یا جو یا خرما و انگور داشته باشد، همه آن‌ها محصول یک سال حساب می شود و چنانچه چیزی که اول می رسد به اندازه نصاب باشد باید زکات آن را بدهد و زکات بقیه را هر وقت به دست آید می پردازد و اگر آنچه اول می رسد به اندازه نصاب نباشد، صبر می کند تا بقیه آن برسد، اگر روی هم رفته به مقدار نصاب شود زکات آن واجب است.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر انسان در چند شهر که فصل آن‌ها با یکدیگر اختلاف دارد و زراعت و میوه آن‌ها در یک وقت به دست نمیآید گندم یا جو یا خرما یا انگور داشته باشد، و همه آن‌ها محصول یک سال حساب شود، چنانچه چیزی که اول میرسد به اندازه نصاب باشد، باید زکات آن را موقعی که میرسد بدهد، و زکات بقیه را هر وقت به دست میآید ادا نماید؛ و اگر آنچه اول میرسد به اندازه نصاب نباشد، در صورتی که یقین دارد به آنچه بعد به دست میآید به اندازه نصاب می‌شود، باز هم بعد از تعلق زکات به بقیه واجب است زکات آنچه را که رسیده همان وقت، و زکات بقیه را موقعی که میرسد بدهد، و اگر یقین ندارد که همه آن‌ها به اندازه نصاب شود، صبر کند تا بقیه آن برسد. پس اگر روی هم به مقدار نصاب شود، زکات آن واجب است، و اگر به مقدار نصاب نشود، زکات آن واجب نیست.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر در یک زمین جو و گندم و چیزی مثل برنج و لوبیا که زکات آن واجب نیست بکارد چنان چه بر حسب معمول استفاده از هر دو جنس در موقع کشت منظور باشد مخارج به نسبت مداخل تقسیم می شود و اگر فایده یکی از آن‌ها به قدری کم باشد که در موقع کشت منظور نباشد مخارج از چیزی محسوب می شود که منظور باشد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر انسان در چند شهر که فصل آن‌ها با یکدیگر اختلاف دارد و زراعت و میوه آن‌ها در یک وقت به دست نمیآید، گندم یا جو یا خرما یا انگور داشته باشد و همه آن‌ها محصول یک سال حساب شوند، چنانچه چیزی که اوّل میرسد به اندازه نصاب باشد، باید زکات آن را هنگامی که میرسد بدهد و زکات بقیّه را هر وقت به دست آمد ادا نماید و اگر آنچه اوّل میرسد به اندازه نصاب نباشد، چنانچه نداند که مجموع محصول به حد نصاب میرسد یا نه، صبر میکند تا بقیّه آن برسد؛ پس اگر همه زراعتها روی هم به مقدار نصاب شوند، زکات آن‌ها واجب است و اگر همه آن‌ها به مقدار نصاب نرسند، زکات آن‌ها واجب نیست و همچنین اگر بداند که مجموع محصول به حد نصاب خواهد رسید و اطمینان داشته باشد که محصول اوّل به واسطه غصب یا آفت و مانند آن از بین نخواهد رفت و یا به فروش نرسیده و یا خورده نخواهد شد، میتواند تا رسیدن بقیّه محصول، پرداخت زکات را به تأخیر بیندازد.