تماس
برخورد و ملاقات جسمی با جسمی دیگر را تماس گویند و از آن در بابهای طهارت، نکاح، طلاق و ظهار سخن گفته شده است.
تماس با خون خشک شده روی زخم، چه حکمی دارد؟
تماس بدون رطوبت، باعث نجس شدن نمیشود؛ ولی تماس با رطوبت با خودِ خون، موجب نجس شدن میشود، مگر این که خون در زیر پوست باشد.
تماس بدون رطوبت، باعث نجس شدن نمیشود؛ ولی تماس با رطوبت با خودِ خون، موجب نجس شدن میشود، مگر این که خون در زیر پوست باشد.
پاسخ:
تماس بدون رطوبت، باعث نجس شدن نمیشود؛ ولی تماس با رطوبت با خودِ خون، موجب نجس شدن میشود، مگر این که خون در زیر پوست باشد.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- در صورت شک بین خون نفاس و خون زخم، وظیفه زن چیست؟ و چنانچه لباسش آغشته به این خون شود، حکم خون نفاس را دارد یا زخم را؟
- تماس با خون مرده زیر ناخن یا زیر پوست چه حکمی دارد؟
- گاهی موقع خونگیری از بیمار، خون با دست گیرنده خون تماس پیدا میکند، آیا با پنبه الکلی میتوان محل را تطهیر کرد؟
- آیا تماس بدن انسان با چیزهایی مثل خون میّت، نه بدن او، باعث غسل مسّ میّت میشود یا نه؟
- خونی که میدانیم خون حیض نیست و مشتبه بین خون استحاضه و خون دمل و زخم است، چه خونی محسوب میشود و چه حکمی دارد؟
- مایعی که پس از طهارت و برطرف کردن خون، محل زخم را فرا میگیرد، چه حکمی دارد؟
- اگر به واسطه خونی شدن دهان، دندان مصنوعی نیز با خون تماس پیدا کند، آیا لازم است برای تطهیر نمودن، آن را از دهان خارج کرد؟
- آیا جداری که روی زخمها به وجود میآید و معمولاً متشکل از خون و ترشحات زخم است، حکم نجاست را دارد یا نه؟
- آیا ملاقات با نجاست در باطن بدن، باعث نجس شدن میشود یا خیر، مثل فرو بردن دست در دهان و بینی و تماس با خون، بدون این که موقع بیرون آوردن دست، خونی بر آن مشاهده شود؟
- اگر جنازهای که غسل داده شده و پاک است، با جنازهای که غسل داده نشده، تماس پیدا کند، آیا لازم است جنازه غسل داده شده، دوباره به نیّت غسل میّت، غسل داده شود یا فقط باید موضع تماس شسته شود؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [سایر] آیا خونی که بر روی زخم خشک میشود، نجس است؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در صورت شک بین خون نفاس و خون زخم: الف تکلیف زن در این مورد چیست؟ ب چنانچه لباس بیمار، آغشته به خون باشد، حکم خون نفاس دارد یا زخم؟
- [آیت الله بهجت] خون حیض اگر مشتبه به خون قرحه (زخم) شود، طریق شناختن آن، به چه نوع است؟
- [آیت الله سبحانی] آیا پارچه ای که بر روی زخم در وضو جبیره ای بسته می شود باید خشک باشد؟
- [آیت الله سبحانی] زنی، در سحر ماه مبارک رمضان خون زیادی دیده است و مردد بین خون زخم و خون استحاضه است. وظیفه اش چیست؟
- [آیت الله مظاهری] زخم شدن دستم را فراموش کردم و آن را بدون التفات شسته و با حوله خشک کردم. ولی بعد دیگر خونی ندیدم، آیا دستم پاک شده؟
- [آیت الله سیستانی] اگر خون زخم خودمان به دستمان مالیده شود آیا برای نماز خواندن لازم است آنرا بشوییم؟
- [آیت الله بهجت] اگر جایی از بدن زخم باشد و هنگام غسل خون بیاید، چگونه باید غسل کند؟
- [سایر] اگر بین خون استحاضه و خون بکارت یا زخم، شک پیدا شود، تکلیف چیست؟
- [آیت الله بهجت] زنی می داند خون از فرج خارج شده اما نمی داند کدام یک از خون های پنج گانه (حیض، نفاس، استحاضه، زخم و بکارت) است؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر در بدن یا لباس نمازگزار خون زخم یا جراحت یا دمل باشد و همچنین اگر چرکی که با خون بیرون آمده یا عرق متّصل به زخم یا دوایی که روی زخم گذاشتهاند و نجس شده، در بدن یا لباس او باشد، چنانچه به نحوی باشد که آب کشیدن بدن یا لباس یا تعویض لباس در آن شرایط برای بیشتر مردم سخت باشد، تا وقتی که زخم یا جراحت یا دمل خوب نشده است، میتواند با آن خون نماز بخواند.
- اگر چند زخم در بدن باشد و به گونهای نزدیک هم باشند که یک زخم حساب شود، تا وقتی همه خوب نشدهاند، نماز خواندن با خون آنها اشکال ندارد؛ ولی اگر به قدری از هم دور باشند که هر کدام یک زخم حساب شوند، هر یک که خوب شد، باید برای نماز بدن و لباس را از خون آن آب بکشد.
- اگر خونی ببیند که از سه روز بیشتر و از ده روز کمتر باشد و نداند خون دُمَل و زخم است یا خون حیض، در صورتی که بداند خون سابق حیض بوده، آن را حیض قرار دهد و اگر دمل بوده، خون دمل قرار دهد و اگر نداند خون سابق حیض بوده یا دمل، طبق وظیفه زنی که پاک است عمل میکند.
- زردابهای که در حال بهبودی زخم در اطراف آن پیدا میشود، اگر معلوم نباشد که با خون مخلوط است یا نه، پاک می‌باشد.
- گذاشتن قرآن روی عین نجس مانند خون و مردار اگرچه آن عین نجس خشک باشد، حرام است و برداشتن قرآن از روی آن واجب می‌باشد.
- اگر نتوان روی زخم را باز کرد ولی زخم و چیزی که روی آن گذاشته شده پاک باشد و رساندن آب به زخم ممکن باشد و ضرر، زحمت و مشقّت نیز نداشته باشد، باید آب را به روی زخم برساند و اگر زخم یا چیزی که روی آن گذاشته شده نجس باشد، چنانچه آب کشیدن آن و رساندن آب به روی زخم بدون زحمت و مشقّت ممکن باشد، باید آن را آب بکشد و هنگام وضو آب را به زخم برساند.
- اگر اطمینان یابد خونی که در بدن یا لباس اوست، خون نجسی است که نماز با آن صحیح است، مثلاً اطمینان یابد خون زخم و دمل است، چنانچه بعد از نماز بفهمد خونی بوده که نماز با آن باطل است، احتیاطا باید نماز را اعاده کند و اگر وقت آن گذشته باشد، آن را قضا نماید.
- اگر در قسمتی از داخل دهان و بینی و مانند آنها که معمولاً دیده میشود، زخمی وجود داشته باشد و از آن زخم خونی به بدن یا لباس برسد، میتوان با آن نماز خواند و نیز با خون بَواسیری که دانههای آن بیرون است، میتوان نماز خواند؛ امّا در صورتی که زخمِ داخل دهان و بینی در قسمتی باشد که معمولاً دیده نمیشود و یا دانههای بواسیر در باطن باشند، احتیاط واجب آن است که با لباس یا بدنی که به این خون آلوده است، نماز خوانده نشود.
- اگر جایی از بدن یا لباس که با زخم فاصله دارد، با رطوبت زخم نجس شود، جایز نیست با آن نماز بخواند، ولی اگر مقداری از بدن یا لباس که معمولاً به رطوبت زخم آلوده میشود، با رطوبت آن نجس شود، نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
- اگر زن بداند خونی که از رحم او خارج میشود، خون زخم یا غده نیست و شرعا حکم حیض و نفاس را نیز ندارد، باید به دستور استحاضه عمل کند، بلکه اگر شک داشته باشد که خون استحاضه است یا خونهای دیگر، چنانچه نشانه آنها را نداشته باشد، بنابر احتیاط واجب باید اعمال استحاضه را انجام دهد.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سیستانی] اگر در بدن یا لباس نمازگزار ، خون زخم یا جراحت یا دمل باشد ، تا وقتی که زخم یا جراحت یا دمل خوب نشده است میتواند با آن خون نماز بخواند . و همچنین است اگر چرکی که با خون بیرون آمده ، یا دوائی که روی زخم گذاشتهاند و نجس شده در بدن یا لباس او باشد .
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه شک کند که خون، از زخم است یا نه و ظاهر حال او سلامت است، خون استحاضه حساب می شود، اما اگر وضع حال او مشکوک باشد که خون از زخم است یا غیر آن، احکام استحاضه ندارد.
- [آیت الله سبحانی] کسی که بدنش زخم است، اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر، نمازخواندن با آن اشکال دارد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسی که بدنش زخم است اگر در لباس یا بدن خود خونی ببیند و نداند از آن زخم است یا خون دیگر نماز خواندن با آن مشکل است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کسی که بدنش زخم است اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر، نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
- [آیت الله نوری همدانی] کسی که بدنش زخم است ، اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر ، با آن نماز خواندن مانعی ندارد .
- [امام خمینی] کسی که بدنش زخم است اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر با آن نماز خواندن مانعی ندارد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] پوست سرخ رنگی که بعد از شستن زخم یا هنگام بهبودی روی زخم ظاهر می شود پاک است، مگر این که یقین حاصل شود خون در آن است.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر چند زخم در بدن باشد و به طوری نزدیک هم باشند که یک زخم حساب شود تا وقتی همه خوب نشدهاند، نماز خواندن با خون آنها اشکال ندارد، ولی اگر به قدری از هم دور باشند که هر کدام یک زخم حساب شوند، هر کدام که خوب شد بنابر احتیاط واجب باید برای نماز، بدن و لباس را از خون آن آب بکشد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر چند زخم در بدن باشد و به طوری نزدیک هم باشند که یک زخم به حساب آید، تا وقتی همه خوب نشدهاند، نماز خواندن با خون آنها اشکال ندارد؛ ولی اگر به قدری از هم دور باشند که هر کدام یک زخم حساب شود، هر کدام که خوب شد، باید برای نماز، بدن و لباس را از خون آن آب بکشد.