بدن
بدن به معنای اندام و تن انسان یا حیوان می باشد که در باب هاى طهارت، صلاة، حج، تجارت، نکاح، صید و ذباحه و حدود از آن سخن رفته است.
اگر جایی از بدن زخم باشد و هنگام غسل خون بیاید، چگونه باید غسل کند؟
در موقع غسل دادن آن جا باید آن خون را تطهیر کند و سریع غسلش را انجام دهد.
در موقع غسل دادن آن جا باید آن خون را تطهیر کند و سریع غسلش را انجام دهد.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- زخم های بدن مجروحین به گونه ای است که شبانه روز خون می آید، این افراد برای نماز چه باید بکنند؟
- خون حیض اگر مشتبه به خون قرحه (زخم) شود، طریق شناختن آن، به چه نوع است؟
- بیمارانی که زخم آنان باز است، مانند زخم های شکم که به خارج ترشح می کند، چگونه باید غسل کنند؟
- بیمارانی که زخم باز دارند مثل زخم های شکم که مرتب ترشح دارد تکلیف آن ها برای وضو و غسل چیست؟
- زنی می داند خون از فرج خارج شده اما نمی داند کدام یک از خون های پنج گانه (حیض، نفاس، استحاضه، زخم و بکارت) است؟
- زنی که با سزارین زایمان کرده بعد از این که ایام عادت او گذشت، شک می کند که خون موجود خون نفاس است یا خون زخم، وظیفه اش چیست؟
- اگر زنی بیش از سه روز خون دید وده روز یا کمتر از آن پاک شد، چنان چه نمی داند خون زخم وجراحت است یا نه آیا حیض است؟
- اگر به جاهایی از بدن میّت چیزی هم چون اثر چسب زخم و... مانده باشد و بر طرف کردن آن دشوار باشد، وظیفه چیست؟
- می دانیم مستحاضه کثیره و متوسطه وقتی کاملاً از خون پاک شدند باید غسل کنند، ولی اگر بدانند از وقتی که برای نماز قبلی مشغول غسل شده اند دیگر خون نیامده، آیا بازهم باید غسل نمایند؟
- آیا بدن و لباس غسل دهنده ی میّت پس از غسل به تبعیت پاک می شود؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سیستانی] اگر از بدن میت خون بیاید وتمام بدن میت خون آلود باشد طریقه غسل دادن میت چگونه باید باشد؟
- [سایر] گاهی در بدن، زخم کوچکی ایجاد می‌شود که رسیدن آب به آن موجب تازه شدن زخم و طولانی شدن دوره بهبودی میگردد؛ لذا آن را با چسب زخم میپوشانم. آیا بدون باز کردن چسب زخم، غسل یا وضوی جبیره صحیح است؟ به طور کلی ضرری که در موضوع جبیره مطرح است به چه میزان باید باشد تا غسل یا وضوی آن صحیح باشد؟
- [سایر] آیا خون آمدن عضوی از بدن هنگام غسل، غسل را باطل می کند یا نه؟
- [آیت الله اردبیلی] در صورت شک بین خون نفاس و خون زخم، وظیفه زن چیست؟ و چنانچه لباسش آغشته به این خون شود، حکم خون نفاس را دارد یا زخم را؟
- [آیت الله علوی گرگانی] بعد از زخم معمولاروی پوست و در مکان زخم زردآبهای بسته می‌شود که معمولاسفت میگردد و با کندنش خون جاری میگردد آیا این زردآبه سفت شده حکم پوست را دارد و به گرفتن وضو و غسل اشکالی وارد نمیکند؟
- [آیت الله اردبیلی] آیا تماس بدن انسان با چیزهایی مثل خون میّت، نه بدن او، باعث غسل مسّ میّت می‌شود یا نه؟
- [آیت الله مظاهری] اگر در حین غسل کردن بدن به نجاستی مثل خون نجس شود، چه باید کرد ؟
- [آیت الله سیستانی] اگر در حین غسل کردن بدن به نجاستی نجس شود مثل خون چه باید کرد ؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در صورت شک بین خون نفاس و خون زخم: الف تکلیف زن در این مورد چیست؟ ب چنانچه لباس بیمار، آغشته به خون باشد، حکم خون نفاس دارد یا زخم؟
- [آیت الله اردبیلی] تماس با خون خشک شده روی زخم، چه حکمی دارد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- کسی که بدنش زخم است، اگر در بدن یا لباس خود خونی که بیشتر از دِرهم است ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر، بنابر اظهر جایز است با آن نماز بخواند.
- اگر چند زخم در بدن باشد چنانچه می‌شود آنها را موقع آب کشیدن، جدای از یکدیگر تطهیر کرد و برای آن شخص مشکل نباشد، هر کدام، یک زخم حساب می‌شود، اگرچه زخمها نزدیک به هم باشد، و هر کدام که خوب شد، باید بدن یا لباس را از خون آن آب کشید.
- اگر جایی از بدن یا لباس که با زخم فاصله دارد، به رطوبت زخم نجس شود، جایز نیست با آن نماز بخواند. ولی مقداری از بدن یا لباس که معمولاً به رطوبت زخم آلوده می‌شود، نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
- اگر یقین کند خونی که در بدن یا لباس او است، خون نجسی است که نماز با آن صحیح است، مثلاً یقین کند خون زخم و دمل است، چنانچه بعد از نماز بفهمد خونی بوده که نماز با آن باطل است، نمازش صحیح است.
- در چهار صورت که تفصیل آنها بعداً گفته می‌شود، اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است: 1 بهواسطه زخم یا جراحت یا دملی که در بدن اوست، لباس یا بدنش به خون آلوده شده باشد. 2 بدن یا لباس او به مقدار کمتر از دِرهم که تقریباً به اندازه بند سر انگشت سبابه (انگشت شهادت) می‌شود به خون آلوده باشد. 3 ناچار باشد با بدن یا لباس نجس نماز بخواند. 4 لباسهای کوچک او مانند جوراب و عرقچین، نجس باشد. احکام این چهار صورت به تفصیل در مسائل بعد گفته می‌شود.
- در غسل ارتماسی باید تمام بدن پاک باشد، مگر اینکه در آنِ واحد هم بدن پاک شود و هم غسل انجام گیرد؛ و در غسل ترتیبی پاک بودن تمام بدن لازم نیست، و اگر تمام بدن نجس باشد و هر قسمتی را پیش از غسل دادن آن قسمت آب بکشد کافی است. ولی پاک بودن تمام بدن قبل از شروع در غسل مطلقاً، موافق احتیاط است.
- در غسل ارتماسی اگر همه بدن زیر آب باشد و بعد از نیت غسل، بدن را حرکت دهد غسل او صحیح است.
- اگر خون بدن انسان یا خون حیوانی که خون جهنده دارد به بدن حیوانی که خون جهنده ندارد برود و خون آن حیوان حساب شود پاک می گردد و این را انتقال گویند ؛ پس خونی که زالو از انسان می مکد چون خون زالو به آن گفته نمی شود و می گویند خون انسان است ، تا وقتی که چنین است نجس می باشد .
- اگر بعد از غسل بفهمد جایی از بدن را نشسته و نداند کجای بدن است، باید دوباره غسل کند.
- اگر خونی ببیند که از سه روز بیشتر و از ده روز کمتر باشد و نداند خون حیض است یا زخم، اگر قبلاً حیض بوده، یعنی خون حیض دیده و ممکن است این خون دنباله آن باشد حیض است، لیکن اظهر اعتبار خروج از چپ برای حیض و خروج از طرف راست برای زخم است، و با عدم امکان وارسی، عمل به حالت سابقه مینماید و اگر سابقاً پاک بوده وظیفهای نسبت به حیض ندارد.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله اردبیلی] اگر در بدن یا لباس نمازگزار خون زخم یا جراحت یا دمل باشد و همچنین اگر چرکی که با خون بیرون آمده یا عرق متّصل به زخم یا دوایی که روی زخم گذاشتهاند و نجس شده، در بدن یا لباس او باشد، چنانچه به نحوی باشد که آب کشیدن بدن یا لباس یا تعویض لباس در آن شرایط برای بیشتر مردم سخت باشد، تا وقتی که زخم یا جراحت یا دمل خوب نشده است، میتواند با آن خون نماز بخواند.
- [آیت الله سیستانی] اگر در بدن یا لباس نمازگزار ، خون زخم یا جراحت یا دمل باشد ، تا وقتی که زخم یا جراحت یا دمل خوب نشده است میتواند با آن خون نماز بخواند . و همچنین است اگر چرکی که با خون بیرون آمده ، یا دوائی که روی زخم گذاشتهاند و نجس شده در بدن یا لباس او باشد .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] خون دهان و بینی حکم زخم بدن را ندارد و اگر لباس و بدن به واسطه آن نجس شود نمی توان با آن نماز خواند مگر این که کمتر از درهم باشد. ولی خون بواسیر حکم خون زخم بدن را دارد و نماز با آن اشکال ندارد.
- [آیت الله سبحانی] کسی که بدنش زخم است، اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر، نمازخواندن با آن اشکال دارد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسی که بدنش زخم است اگر در لباس یا بدن خود خونی ببیند و نداند از آن زخم است یا خون دیگر نماز خواندن با آن مشکل است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کسی که بدنش زخم است اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر، نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
- [آیت الله نوری همدانی] کسی که بدنش زخم است ، اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر ، با آن نماز خواندن مانعی ندارد .
- [امام خمینی] کسی که بدنش زخم است اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر با آن نماز خواندن مانعی ندارد.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر در بدن یا لباس نمازگزار، خون زخم یا جراحت یا دمل باشد، چنانچه طوری است که آب کشیدن بدن یا لباس یا عوض کردن لباس برای بیشتر مردم سخت است و حتی اگر برای خود شخص هم سخت باشد، تا وقتی که زخم یا جراحت یا دمل خوب نشده است، میتواند با آن خون نماز بخواند، و همچنین است اگر چرکی که با خون بیرون آمده یا دوایی که روی زخم گذاشتهاند و نجس شده، در بدن یا لباس او باشد.
- [آیت الله مظاهری] اگر در بدن یا لباس نمازگزار خون زخم یا جراحت یا دمل باشد، چنانچه طوری است که آب کشیدن بدن یا لباس یا عوض کردن لباس برای بیشتر مردم یا برای خصوص او سخت است، تا وقتی که زخم یا جراحت یا دمل خوب نشده است، میتواند با آن خون نماز بخواند و همچنین است اگر چرکی که با خون بیرون آمده یا دوایی که روی زخم گذاشتهاند و نجس شده، در بدن یا لباس او باشد.