مخرج غایط
دبر به ضم دال و باء به مقعد یا مخرج غائط و مدفوع گفته می شود.
اگر مدفوع سفت باشد و پس از تخلّی اثری از نجاست در ظاهر مخرج غائط دیده نشود، تطهیر مخرج غائط، لازم است یا خیر؟
احتیاط، در تطهیر است.
احتیاط، در تطهیر است.
عنوان سوال:
اگر مدفوع سفت باشد و پس از تخلّی اثری از نجاست در ظاهر مخرج غائط دیده نشود، تطهیر مخرج غائط، لازم است یا خیر؟
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- اگر انسان شک کند که مخرج ادرار یا مدفوع را تطهیر کرده یا خیر حکمش چیست؟
- آیا میتوان مخرج بول و غائط را با یخ یا برف تطهیر کرد؟
- من با آب لولهکشی تطهیر میکنم. وقتی مخرج مدفوع را میشویم قسمتی از آن رنگ نجاست میگیرد و قسمتی نمیگیرد. آبی که به من ترشح میکند نمیدانم رنگ گرفته یا نه. آیا باید از آن اجتناب کنم؟
- آیا در هنگام استبراء و یا تطهیر و تمیز نمودن مخرج ادرار و مدفوع میتوان رو به قبله یا پشت به قبله نشست؟
- آبی که گاهی از مخرج غائط خارج می‌شود، ولی رنگ و بوی نجاست را ندارد، پاک است یا نجس؟
- در مواردی که علاوه بر خون جروح، نجاست دیگری مانند (بول و غائط) در نجس کردن قسمت مجروح بدن دخالت دارد و تطهیر آن حرجی است، آیا عفو، شامل آن می‌شود یا خیر؟
- اگر چیزی را که انسان فرو میبرد، بدون هضم شدن و به صورت اولیه از مخرج غائط خارج شود (مثل، نخود، لپه، هسته خرما و هسته بعضی میوهها، مانند گیلاس و آلبالو)، آیا این چیزها غائط محسوب می‌شود و نجس است و وضو را باطل میکند یا این طور نیست؟
- در مواردی که برای پاک کردن چیز نجس، لازم است آن را فشار دهند تا غساله آن خارج شود (مثل تطهیر فرش و تطهیر لباس با آب قلیل)، اگر به جای فشار دادن، آن را رها کنند تا خشک شود، آیا کافی است و باعث تطهیر می‌شود یا خیر؟
- اینجانب بیماری لثه دارم؛ به نحوی که هنگام روزه داری دهان خشک شده و عروق بسیار کوچک پاره شده و خونریزی مختصری ایجاد می کند و اگر آب دهان را بیرون بریزم، رگه های خون در آن مشخص است و اگر بیرون نریزم تقریباً در آب دهان مستهلک می شود. گاهی اوقات که خلط صبحگاهی ته حلق را بیرون می ریزم و به لثه ها فشار می آید، این خونریزی بیشتر است و در آب دهان مستهلک نمی شود. سوال این است: 1- آیا اگر خون مذکور با آب دهان مستهلک شود و عمداً یا سهواً فرو داده شود، روزه باطل است؟ 2- اگر با آب دهان مستهلک نشود و تا زمانی که خونریزی بسیار کم و مختصر شود، بیرون ریخته و پس از آن آب دهان قورت داده شود، چطور؟ 3- با توجه به داشتن دندانهای پرکرده و مصنوعی در دهان، خون مذکور چه با آب دهان مستهلک شود چه نشود، دهان را نجس می کند؟ اگر بله چطور می شود در حال روزه دهان را آب کشید و آیا لازم است قبل از افطار یا بعد آن دهان آب کشیده شود؟ 4- اگر خون مذکور که در آب دهان مستهلک نمی شود، به دلیل جهل نسبت به مساله فقهی یا ندانستن کیفیت خونریزی، در زمان روزه فروداده شود و بعدها متوجه موضوع شود، قضا و کفاره دارد؟ 5- اگر بعد از کشیدن دندان، خونریزی در حال روزه وجود داشته و به توصیه پزشک خون محل کشیدن دندان را که با آب دهان مخلوط شده و به رنگ قهوه ای تیره است، به تنهایی یا همراه با خون لثه به شرح فوق فرودهد، حکم روزه او چیست؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله خامنه ای] حکم تطهیر مخرج بول و غائط با آب قلیل چیست؟
- [آیت الله خامنه ای] کیفیت استبراء قبل از تطهیر مخرج غایط چگونه است؟
- [آیت الله سیستانی] در هنگام تطهیر مخرج غائط ، مقداری آب وارد محل مخرج شد. آیا این عمل اماله محسوب می شود؟ آیا روزه باطل شده است در صورت تعمد؟
- [آیت الله نوری همدانی] اگر در حین غسل بادی از مخرج غائط خارج شود و یا بول کند آیا اعاده غسل لازم است؟
- [آیت الله بهجت] اگر ظاهر حیوان حرام گوشت یا حلال گوشت نجس شوند چگونه تطهیر می شوند، آیا همین مقدار که عین نجاست برطرف شود پاک می گردند؟
- [سایر] فقها فرموده اند ماءالاستنجا با شرایطی پاک است 2. اگر منظور همان آبهای روی دست و مخرج باشد( مورد اول) باتوجه به این که این آبها معمولاً با اجزاء متمیزه از غائط همراه است آیا عملاً مصداقی برای ماءالاستنجاء طاهر می ماند مگر نادراً ؟ 3. در هر یک از فرض های سوال اول آیا پس از ازاله نهایی عین _دست، که در تطهیر مخرج بکار گرفته می شود وخود مخرج را باید دوباره آب کشید؟ با نهایت تشکر
- [آیت الله جوادی آملی] در حکم به نجاست شیء، یقین لازم است یا گمان غالب و ظاهر نیز کفایت میکند؟
- [آیت الله جوادی آملی] دربارهی حکم به نجاست چیزی، آیا یقین لازم است یا گمان غالب و ظاهر کفایت میکند؟
- [آیت الله جوادی آملی] در حکم به نجاست شیء، یقین لازم است یا گمان غالب و ظاهر نیز کفایت میکند؟
- [آیت الله بهجت] اگر کسی پس از تخلّی، آب قلیلی داشته باشد که لازم است با دست آن را بریزد، در صورت نجس بودن دستانش تکلیف چیست؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر غیر از اعضای وضو جای دیگری از بدن نجس باشد، وضو صحیح است؛ ولی اگر مخرج ادرار یا مدفوع را تطهیر نکرده باشد، احتیاط مستحب آن است که اوّل آن را تطهیر کند و بعد وضو بگیرد.
- در سه صورت، مخرج مدفوع فقط با آب پاک می‌شود: اوّل: آن که همراه مدفوع، نجاست دیگری مثل خون بیرون آمده باشد. دوم:آن که نجاستی از خارج به مخرج مدفوع رسیده باشد. سوم:آن که اطراف مخرج بیشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد. در غیر این سه صورت می‌شود مخرج را با آب شست و یا به دستوری که بعدا گفته می‌شود، با پارچه و سنگ و مانند آنها پاک کرد، اگرچه شستن با آب بهتر است.
- هرگاه با سنگ و کلوخ و مانند اینها مدفوع را از مخرج برطرف کنند، محل پاک می‌شود و باقی ماندن اثری از آن که معمولاً جز با آب پاک نمیشود، اشکال ندارد.
- آب قلیلی که برای برطرف کردن عین نجاست روی چیز نجسی ریخته شده و از آن جدا میگردد، نجس است. همچنین باید از آب قلیلی هم که بعد از برطرف شدن عین نجاست برای آب کشیدن چیز نجس روی آن میریزند و از آن جدا می‌شود، اجتناب کرد؛ ولی آبی که با آن مخرج ادرار و مدفوع شسته شده با پنج شرط پاک است: اوّل: آن که بو یا رنگ یا مزه نجاست نگرفته باشد. دوم: نجاستی از خارج به آن نرسیده باشد. سوم: نجاست دیگری مثل خون، همراه ادرار یا مدفوع بیرون نیامده باشد. چهارم: ذرّههای مدفوع در آب پیدا نباشد. پنجم: بیشتر از مقدار معمول، نجاست به اطراف مخرج نرسیده باشد.
- در هنگام استبراء و تطهیرِ مخرجِ ادرار و مدفوع، رو یا پشت به قبله بودن اشکالی ندارد، هرچند بهتر است که در این حالت نیز رو یا پشت به قبله ننشیند.
- اگر مخرج مدفوع را با آب بشویند، باید چیزی از مدفوع در آن نماند، ولی باقی ماندن رنگ و بوی آن مانعی ندارد و اگر در مرتبه اوّل به گونهای شسته شود که ذرّهای از مدفوع در آن نماند، دوباره شستن لازم نیست.
- استبراء عمل مستحبّی است که مردها بعد از بیرون آمدن ادرار انجام میدهند و هدف از انجام آن خارج کردن ادرار باقیمانده در مجرای ادرار و اطمینان از پاکی آن میباشد؛ و دارای اقسامی است، بهترین آنها این است که بعد از قطع شدن ادرار، اگر مخرج مدفوع نجس شده، اوّل آن را تطهیر کنند و بعد سه دفعه با انگشت میانه دست چپ از مخرج مدفوع تا بیخ آلت بکشند و بعد شست را روی آلت و انگشت پهلوی شست را زیر آن بگذارند و سه مرتبه تا ختنهگاه بکشند و پس از آن، سه مرتبه سر آلت را فشار دهند.
- اگر چیزی داخل بدن شود و به نجاست برسد، در صورتی که بعد از بیرون آمدن آلوده به نجاست نباشد پاک است، پس اگر اسباب اماله یا آب آن در مخرج مدفوع وارد شود یا سوزن و چاقو و مانند اینها در بدن فرو رود و بعد از بیرون آمدن به نجاست آلوده نباشد، نجس نیست.
- کسی که ادرار او قطره قطره میریزد، باید برای نماز توسط وسیلهای مثلاً کیسهای که در آن پنبه یا چیز دیگری است که از رسیدن ادرار به جاهای دیگر جلوگیری میکند خود را حفظ نماید، و احتیاط واجب آن است که پیش از وضو، مخرج ادرار را که نجس شده آب بکشد و نیز کسی که نمیتواند از بیرون آمدن مدفوع خودداری کند، چنانچه ممکن باشد باید به مقدار نماز از رسیدن مدفوع به جاهای دیگر جلوگیری نماید و احتیاط واجب آن است که اگر مشقت نداشته باشد، پیش از وضو مخرج مدفوع را آب بکشد.
- عرق شتر نجاستخوار (یعنی شتری که به خوردن مدفوع انسان عادت کرده) بنابر احتیاط نجس است، ولی اگر حیوانات دیگر نجاستخوار شوند، اجتناب از عرق آنها لازم نیست. ادرار و مدفوع هر حیوانی که به خوردن نجاست انسان عادت کرده نجس است.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله مظاهری] اگر شک کند مخرج را تطهیر کرده یا نه، اگر همیشه بعد از بول یا غائط فوراً تطهیر میکرده لازم نیست خود را تطهیر نماید.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر شک کند که مخرج را تطهیر کرده یا نه؛ لازم است تطهیر نماید اگرچه همیشه بعد از بول یا غائط فورا تطهیر می کرده.
- [آیت الله خوئی] اگر شک کند که مخرج را تطهیر کرده یا نه، لازم است تطهیر نماید اگرچه عادتاً همیشه بعد از بول یا غائط فوراً تطهیر میکرده.
- [آیت الله سیستانی] اگر شک کند که مخرج را تطهیر کرده یا نه ، لازم است تطهیر نماید ، اگر چه عادتاً همیشه بعد از بول یا غائط فوراً تطهیر میکرده .
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر شک کند که مخرج را تطهیر کرده یا نه واجب است تطهیر نماید اگر چه همیشه بعد از بول یا غایط فورا تطهیر می کرده است
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر شک کند که مخرج را تطهیر کرده یا نه واجب است تطهیر نماید اگر چه همیشه بعد از بول یا غایط فورا تطهیر می کرده است
- [آیت الله بروجردی] اگر شک کند که مخرج را تطهیر کرده یا نه، اگر چه همیشه بعد از بول یا غائط فوراً تطهیر میکرده، احتیاط واجب آن است که تطهیر نماید.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر غیر از اعضای وضو جایی از بدن نجس باشد، وضو صحیح است. ولی اگر مخرج را از بول یا غائط تطهیر نکرده باشد، احتیاط مستحب آن است که اول آن را تطهیر کند بعد وضو بگیرد.
- [آیت الله سیستانی] اگر غیر از أعضاء وضو جائی از بدن نجس باشد ، وضو صحیح است . ولی اگر مخرج را از بول یا غائط تطهیر نکرده باشد ، احتیاط مستحب آن است که اول آن را تطهیر کند و بعد وضو بگیرد .
- [امام خمینی] اگر غیر از اعضای وضو جایی از بدن نجس باشد، وضو صحیح است. ولی اگر مخرج را از بول یا غائط تطهیر نکرده باشد اولی آن است که اول آن را تطهیر کند بعد وضو بگیرد.