مضاربه
قراردادی است بين مالك و «عامل» كه بر اساس آن «عامل» متعهد میشود، با سرمايهی مالك تجارت كند و سود آن به نسبت معيّن، بين هر دو تقسيم شود.
پس از اتمام عمل، مضاربه نسبت به عملی که در گذشته انجام شده معنی ندارد؛ شرط سود نسبت به قرض هم صحیح نیست، ولی اگر در ابتدای گرفتن قرض، شرط نشده باشد که گیرنده سودی به قرض دهنده بپردازد و در هنگام بازپرداخت قرض، گیرنده پول با رضایت خود چیزی به دهنده پول بدهد، اشکال ندارد.