محرمیت
مَحارِم (جمع مَحرَم) اصطلاحی فقهی، به معنای کسانی است که ازدواج با آنان حرام است و در گفتار عامیانه خویشاوندانی را گویند که احکام حجاب در مورد آنها جاری نیست.
این که شناسنامه بنام فرزند خودش بگیرد جایز نیست، مگر بنام شخصی کند که بچّه از اوست و ارث هم از این مرد و زن نمیبرد و حکم فرزند ندارد و محرم هم نیست، مگر از طرق شرعی او را محرم نمایند