قرآن، در ابعاد مختلف به مسأله روابط زن و مرد پرداخته که با دقت در هر کدام متوجه حرمت دوستی دختر و پسر خواهیم شد:
احکام نگاه کردن زن و مرد نامحرم به یکدیگر
سفارش به رعایت حیا و عفت و پاکدامنی
لزوم حفظ حجاب
نشان ندادن زینتها به نامحرم
و صریح تر از همه نهی از دوستی های پنهان
در سوره نور، دستور به حفظ پاکدامنی، پائین انداختن چشم، عدم آشکار کردن زینت ها برای زنان، لزوم پوشاندن سر برای زنان، و حتی عدم به صدا درآوردن زیور آلات زنان صریحا ذکر شده است:
(قُلْ لِلْمُؤْمِنینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِکَ أَزْکی لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبیرٌ بِما یَصْنَعُونَ * وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا یُبْدینَ زینَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلی جُیُوبِهِنَّ وَ لا یُبْدینَ زینَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ ... وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ ما یُخْفینَ مِنْ زینَتِهِنَّ وَ تُوبُوا إِلَی اللَّهِ جَمیعاً أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ؛[نور/31-30] به مردان مؤمن بگو که چشمان خویش فروگیرند و شرمگاه خود نگه دارند. این برایشان پاکیزه‌تر است. زیرا خدا به کارهایی که می‌کنند آگاه است. * و به زنان مؤمن بگو که چشمان خویش فروگیرند و شرمگاه خود نگه دارند و زینتهای خود را جز آن مقدار که پیداست آشکار نکنند و مقنعه‌های خود را تا گریبان فروگذارند و زینتهای خود را آشکار نکنند، جز برای شوهر خود یا ... و نیز چنان پای بر زمین نزنند تا آن زینت که پنهان کرده‌اند دانسته شود. ای مؤمنان، همگان به درگاه خدا توبه کنید، باشد که رستگار گردید.)
در سوره احزاب حتی نسبت به نوع سخن گفتن در مقابل نامحرم نیز هشدار داده است:
(فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذی فی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً؛[احزاب/32] به گونه ای هوس انگیز سخن نگویید که بیماردلان در شما طمع کنند، و سخن شایسته بگویید.)
در سوره نساء از دوست پنهانی گرفتن نهی کرده است:
(وَ لا مُتَّخِذاتِ أَخْدانٍ؛[نساء/25] نه دوست پنهانی بگیرند.)
بنابر این با این بیانات روشن است که اسلام نسبت به حیاء و عفت بسیار تاکید دارد و در مقابل غریزه جنسی و تمایل به جنس مخالف، راه را در ازدواج می داند. که امری آشکار و علنی است.
