عربی
زبان عربی، یکی از زبان های زنده دنیا است که از آن به زبان اهل بهشت و زبان قرآن نیز تعبیر می کنند.
آیا زبان خدا عربی است؟
وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ بِلِسانِ قَوْمِهِ لِیُبَیِّنَ لَهُمْ (ابراهیم/4) هیچ پیامبری را جز به زبان مردمش نفرستادیم، تا بتواند پیام خدا را برایشان بیان کند. خداوند از هر گونه نقص و عیبی منزه است و در نتیجه نمی توانیم تکلم خداوند را مانند تکلم خود بدانیم. تکلم خداوند، خلق اصوات است، و خلق اصوات نیز به منظور فهم مخاطب سخن است. طبیعتا برای کسی مثل حضرت موسی (ع) به زبان عبری خواهد بود و برای کسی مثل حضرت محمد (ص) به زبان عربی خواهد بود. پس نمی توانیم یک زبان را الهی و باقی زبان ها و لغات را غیر الهی بدانیم. چون تنها یک تفاوت در نظام هستی سبب برتری است و باقی تفاوت ها، تنها برای شئون لازم جامعه بشری است: یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثی وَ جَعَلْناکُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ خَبیرٌ (حجرات/13) هان ای مردم ما شما را از یک مرد و یک زن آفریدیم و شما را تیره‌هایی بزرگ و تیره‌هایی کوچک قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید نه اینکه به یکدیگر فخر کنید و فخر و کرامت نزد خدا تنها به تقوی است و گرامی‌ترین شما با تقوی‌ترین شما است که خدا دانای با خبر است. البته ممکن است یک زبان، مزیت هایی داشته باشد. اما این از مباحث زبان شناسی است و نباید زبانی را به طور اساسی مقدس و زبان های دیگر را مطرود بدانیم، هر چند ممکن است یک زبان به دلیل لوازم آن نیک یا ناپسند شود. مثلا زبان عربی از آنجا که بیانگر معارف ناب اسلام است، برای طالبان معرفت دینی، شیرین است. چون قالب اولیه معرفت اصیل، این زبان بوده و عوض کردن قالب (=ترجمه) مقداری از ظرافت ها و زیبایی ها را از بین می برد. مثل ترجمه کردن شعر حافظ که طبیعتا هرگز مانند اصل نخواهد شد. یا فلان زبان به دلیل توام بودن با یک فرهنگ ناپسند، ناپسند به نظر می آید. چون تاثیر فرهنگ ها بر زبان غیر قابل انکار است. تا آن جا که شما در جامعه ای که صله رحم زیاد است، بازتاب آن را در وضع الفاظ متعدد برای فامیل های مختلف می بینید. و در مقابل زبانی مانند انگلیسی، در این زمینه لغات کمتری وضع کرده است!
وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ بِلِسانِ قَوْمِهِ لِیُبَیِّنَ لَهُمْ (ابراهیم/4) هیچ پیامبری را جز به زبان مردمش نفرستادیم، تا بتواند پیام خدا را برایشان بیان کند. خداوند از هر گونه نقص و عیبی منزه است و در نتیجه نمی توانیم تکلم خداوند را مانند تکلم خود بدانیم. تکلم خداوند، خلق اصوات است، و خلق اصوات نیز به منظور فهم مخاطب سخن است. طبیعتا برای کسی مثل حضرت موسی (ع) به زبان عبری خواهد بود و برای کسی مثل حضرت محمد (ص) به زبان عربی خواهد بود. پس نمی توانیم یک زبان را الهی و باقی زبان ها و لغات را غیر الهی بدانیم. چون تنها یک تفاوت در نظام هستی سبب برتری است و باقی تفاوت ها، تنها برای شئون لازم جامعه بشری است: یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثی وَ جَعَلْناکُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ خَبیرٌ (حجرات/13) هان ای مردم ما شما را از یک مرد و یک زن آفریدیم و شما را تیره‌هایی بزرگ و تیره‌هایی کوچک قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید نه اینکه به یکدیگر فخر کنید و فخر و کرامت نزد خدا تنها به تقوی است و گرامی‌ترین شما با تقوی‌ترین شما است که خدا دانای با خبر است. البته ممکن است یک زبان، مزیت هایی داشته باشد. اما این از مباحث زبان شناسی است و نباید زبانی را به طور اساسی مقدس و زبان های دیگر را مطرود بدانیم، هر چند ممکن است یک زبان به دلیل لوازم آن نیک یا ناپسند شود. مثلا زبان عربی از آنجا که بیانگر معارف ناب اسلام است، برای طالبان معرفت دینی، شیرین است. چون قالب اولیه معرفت اصیل، این زبان بوده و عوض کردن قالب (=ترجمه) مقداری از ظرافت ها و زیبایی ها را از بین می برد. مثل ترجمه کردن شعر حافظ که طبیعتا هرگز مانند اصل نخواهد شد. یا فلان زبان به دلیل توام بودن با یک فرهنگ ناپسند، ناپسند به نظر می آید. چون تاثیر فرهنگ ها بر زبان غیر قابل انکار است. تا آن جا که شما در جامعه ای که صله رحم زیاد است، بازتاب آن را در وضع الفاظ متعدد برای فامیل های مختلف می بینید. و در مقابل زبانی مانند انگلیسی، در این زمینه لغات کمتری وضع کرده است!
پاسخ:
وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ بِلِسانِ قَوْمِهِ لِیُبَیِّنَ لَهُمْ (ابراهیم/4) هیچ پیامبری را جز به زبان مردمش نفرستادیم، تا بتواند پیام خدا را برایشان بیان کند.
خداوند از هر گونه نقص و عیبی منزه است و در نتیجه نمی توانیم تکلم خداوند را مانند تکلم خود بدانیم. تکلم خداوند، خلق اصوات است، و خلق اصوات نیز به منظور فهم مخاطب سخن است. طبیعتا برای کسی مثل حضرت موسی (ع) به زبان عبری خواهد بود و برای کسی مثل حضرت محمد (ص) به زبان عربی خواهد بود. پس نمی توانیم یک زبان را الهی و باقی زبان ها و لغات را غیر الهی بدانیم. چون تنها یک تفاوت در نظام هستی سبب برتری است و باقی تفاوت ها، تنها برای شئون لازم جامعه بشری است:
یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثی وَ جَعَلْناکُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ خَبیرٌ (حجرات/13) هان ای مردم ما شما را از یک مرد و یک زن آفریدیم و شما را تیره‌هایی بزرگ و تیره‌هایی کوچک قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید نه اینکه به یکدیگر فخر کنید و فخر و کرامت نزد خدا تنها به تقوی است و گرامی‌ترین شما با تقوی‌ترین شما است که خدا دانای با خبر است.
البته ممکن است یک زبان، مزیت هایی داشته باشد. اما این از مباحث زبان شناسی است و نباید زبانی را به طور اساسی مقدس و زبان های دیگر را مطرود بدانیم، هر چند ممکن است یک زبان به دلیل لوازم آن نیک یا ناپسند شود. مثلا زبان عربی از آنجا که بیانگر معارف ناب اسلام است، برای طالبان معرفت دینی، شیرین است. چون قالب اولیه معرفت اصیل، این زبان بوده و عوض کردن قالب (=ترجمه) مقداری از ظرافت ها و زیبایی ها را از بین می برد. مثل ترجمه کردن شعر حافظ که طبیعتا هرگز مانند اصل نخواهد شد.
یا فلان زبان به دلیل توام بودن با یک فرهنگ ناپسند، ناپسند به نظر می آید. چون تاثیر فرهنگ ها بر زبان غیر قابل انکار است. تا آن جا که شما در جامعه ای که صله رحم زیاد است، بازتاب آن را در وضع الفاظ متعدد برای فامیل های مختلف می بینید. و در مقابل زبانی مانند انگلیسی، در این زمینه لغات کمتری وضع کرده است!
- [سایر] آیا زبان عربی، زبان برگزیده خداوند است؟
- [سایر] آیا زبان خدا عربی است؟
- [سایر] آیا وحی خداوند به همه پیغمبران به زبان عربی بوده است؟ توضیح دهید.
- [آیت الله شبیری زنجانی] در قنوت نمازهای واجب یا مستحب آیا می توان به زبان غیر عربی از خداوند حاجت طلب نمود؟
- [آیت الله سبحانی] آیا در قنوت نماز واجب می توان به زبانی غیر از زبان عربی از خداوند حاجت طلبید؟
- [سایر] به چه دلیل زبان عربی کامل ترین زبان ها است؟
- [سایر] کدام زبان شناسان زبان عربی را کاملترین زبان میدانند؟ مسلمان و غیر مسلمان.
- [سایر] چرا زبان قرآن عربی است؟
- [سایر] آیا زبان بهشتیان، عربی است؟
- [سایر] چرا زبان قرآن عربی است؟
- [آیت الله بهجت] بنابر اظهر، ترجمه صیغه عقد به فارسی یا زبان دیگر با وجود قدرت بر عربی کافی است، و احتیاط مستحب عربی بودن صیغه است، و برای کسی که آشنا به معنای عربی صیغه نیست و فقط میداند که صیغه عقد، به این لفظ جاری می‌شود، احتیاط مستحب این است که هم صیغه عربی و هم ترجمهاش را بخواند، و اکتفا کردن او به عربی خالی از تأمل نیست، و اگر نمیتوانند صیغه عربی را بخوانند و یا وکیل بگیرند، قطعاً ترجمه کافی است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسی که دستور زبان عربی را نمی داند ولی کلمات عقد را صحیح ادا می کند و معنی آن را نیز می داند عقد او صحیح است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] اذان و اقامه باید به عربی صحیح گفته شود، بنابراین اگر غلط بگوید، یا ترجمه آنها را به فارسی یا زبان دیگر بگوید صحیح نیست.
- [آیت الله شبیری زنجانی] نذر نیازمند صیغه است و در صیغه نذر باید نام خداوند به زبان جاری گردد ولی سایر اجزاء صیغه لازم نیست با لفظ باشد، بلکه میتواند با نوشتار یا انجام کاری باشد. همچنین لازم نیست نام خدا به لفظ عربی برده شود، پس اگر مثلاً بگوید چنانچه مریض من خوب شود، برای خدا بر من است که هزار تومان به فقیر بدهم، نذر او صحیح است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در نذر باید صیغه خوانده شود و اگر صیغه نذر خوانده نشود نذر منعقد نمی شود و چیزی واجب نمی شود. و لازم نیست آن را به عربی بخوانند پس اگر بگوید چنانچه مریض من خوب شود، برای خدا بر من است که ده تومان به فقیر بدهم نذر او صحیح است و باید (برای خدا) به زبان گفته شود و قصد آن در دل کافی نیست.
- [آیت الله جوادی آملی] .واجب است در آغاز هر نماز (االله اکبر) گفته شود و این جمله بنا بر اینکه نیّت شرط باشد اوّلین جزء نماز و دومین رکن از ارکان نماز است و باید به عربی صحیح و پشت سر هم گفته شود . ترجمه آن به زبان دیگر, یا تلفّظ آن به عربی غیر صحیح, باطل است.
- [آیت الله علوی گرگانی] کسی که دستور زبان عربی را نمیداند، اگر قرائتش صحیح باشد ومعنای هر کلمه از عقد را جداگانه بداند و از هر لفظی معنای آن را قصد نماید، میتواند عقد را بخواند.
- [آیت الله نوری همدانی] کسی که دستور زبان عربی را نمی داند ، اگر قرائتش صحیح باشد و معنای هر کلمه از عقد را جداگانه بداند واز هرلفظی معنای آن را قصد نماید می تواند عقد را بخواند .
- [آیت الله سبحانی] کسی که دستور زبان عربی را نمی داند، اگر قرائتش صحیح باشد و معنای هر کلمه از عقد را جداگانه بداند و از هر لفظی معنای آن را قصد نماید، می تواند عقد را بخواند. صفحه 448
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که دستور زبان عربی را نمی داند؛ اگر قرائتش صحیح باشد و معنای هر کلمه از عقد را جداگانه بداند و از هر لفظی معنای آن را قصد نماید؛ می تواند عقد را بخواند.