خشونت
خشونت عبارت است از اقدام علیه جسم، جان، شرف، مال، حقوق فطری، طبیعی، اجتماعی و معنوی فرد، افراد، هویت‌ها و هنجارهای اجتماعی.
چرا پدرم با خشونت میخواهد حرف خود را به کرسی بنشاند؟
دختری هستم 25 ساله که تک بچه هستم و پدر جدیدا رفتارش کاملا عوض شده همیشه طوری صحبت می کند که ما را آزار می دهد و فکر می کند حق با اوست من و مادرم را عذاب می دهد. او با خشونت با ما رفتار می کند کارهای خود را درست و کاملا منطقی و کارهای بقیه را غیر منطقی و از روی نادانی می داند هر شب به بهانه ای یک جنگ در خانه ما هست البته او ما را، مخصوص مرا دوست دارد ولی مادرم را زیاد نه. برای همین زیاد مرا تحت فشار قرار نمی دهد ولی اگر کار اشتباهی کند سعی می کند اشتباهات دیگران را رو کند تا اشتباه خودش دیده نشود یا کمرنگ شود. مادرم دچار بیماری اعصاب و روان است و من اضطراب این را دارم که مبادا این حرفها و کارهای پدرم بیماری او را تشدید کند از شما راهنمایی می خواهم. در مطالبتان اشاره فرمودید که رفتار پدر جدیدا دستخوش تغییر شده است. اگر این رفتار سابقه قبلی ندارد و از صفات شخصی و پایدار ایشان نیست، یقینا حادثه یا مشکلی (در عرصه خانوادگی، شغلی، اجتماعی و...) برای ایشان رخ داده است که عدم توانایی در برطرف کردن این مشکل باعث پرخاشگری ایشان شده است. از آنجا که رابطه شما با پدر بزرگوارتان رابطه ای حسنه است سعی کنید با نزدیک شدن به ایشان علت تغییر خلق ایشان را جویا شوید. حداقل فایده این کار اینست که این کار باعث تخلیه هیجانی ایشان می شود و او احساس می کند که شما می توانید محرم اسرارش باشید. مناسب است شما و مادر بزرگوارتان از مجادله با ایشان خودداری نمایید چرا که اینکار نه تنها ایشان را از این امر باز نمی دارد بلکه بر شدت بد خلقی ایشان می افزاید. از دیگر سو همانگونه که گفته شد با برخوردی همراه با احترام و ابراز همدردی با ایشان اجازه بدهید که خود ایشان به مرور زمان متوجه اشتباه خود شود. علی (علیه السلام) فرمود:(الانسان عبید الاحسان؛[1] انسانها بنده و غلام احسان است.) اگر ما در برخورد با اشتباهات دیگران گرفتار مقابله به مثل نشویم و با عفو و گذشت، کرم و بزرگواری اشتباهات را نادیده بگیریم؛ یقینا سریعتر به نتیجه می رسیم. روشی که سیره پیامبر اکرم(ص) و معصومین سلام الله علیهم اجمعین بوده است. گاهی مواقع لازم است که به شیوه غیر مستقیم به ایشان بفهمانید که رفتارش دچار تغییر شده است مثلا به ایشان گفته شود: بابا جان چند وقتیه که احساس می کنم از چیزی ناراحتی. یا چند وقتیه که رفتارت با مادر تغییر کرده، مشکلی پیش آمده؟ اگر ایشان فردی مذهبی هستند سعی کنید با یادآوری تبعات سوء خلق در دنیا و آخرت و ثواب خوش خلقی در دنیا و آخرت ایشان را به فاصله گرفتن از رفتار خویش سوق دهید( همراه با احترام و شیوه غیر مستقیم مثلا در قالب مزاح و شوخی) اینکه رابطه ایشان با همسر خود، یعنی مادر شما، خوب نیست می تواند علتهای فراوانی داشته باشدکه مربوط به بحث ما نیست اما شما می توانید با دلداری دادن به ایشان(مادرتان) از ناراحتی ایشان بکاهید. خوب است به ایشان متذکر شوید که ایشان در نزد خدای متعال ماجور هستند و در صورت همراهی با همسر خود ثواب مجاهدین فی سبیل الله به ایشان داده میشود چرا که فرمودند (جهاد زن، خوب شوهر داری کردن است)[2] روشن است که جهاد از پر مشقت ترین تکالیف است که سختیهای خود را دارد اما متقابلا اجری بس عظیم دارد. شما می توانید با بیان این روایت که پیامبر(ص)فرمودند به ایشان دلداری دهید (مَن صَبَرَت علی سُوءِ خُلقِ زوجِها أعطاها مِثلَ [ثواب] آسیه بِنتِ مزاحم؛[3] هر زنی که در برابر بداخلاقی شوهرش بردباری پیشه کند، خداوند بسان پاداش آسیه، دختر مزاحم[= همسر فرعون] به او پاداش می‌دهد.) البته همانگونه که گفته شد اگر رفتار ایشان ریشه یابی شود و سعی شود که این علتها با کمک شما و مادرتان بر طرف شود یقینا رفتار ایشان به نحو مطلوبی تغییر خواهد کرد. شاید مناسب باشد که مادر شما خود به صورت مراجعه به یک مشاور یا با تماس با مرکز ملی پاسخگویی به شماره 09640 به بیان نحوه و چگونگی اختلافاتشان با همسر خود بپردازند تا روشهای مقابله ای به ایشان ارائه گردد. [1]. شرح غرر الحکم ج 7 ص 69. [2]. مستدرک ج 8، ص 8 و بحار، ج10، ص 98. [3]. میزان‌الحکمة، ج2، ص1187.
دختری هستم 25 ساله که تک بچه هستم و پدر جدیدا رفتارش کاملا عوض شده همیشه طوری صحبت می کند که ما را آزار می دهد و فکر می کند حق با اوست من و مادرم را عذاب می دهد. او با خشونت با ما رفتار می کند کارهای خود را درست و کاملا منطقی و کارهای بقیه را غیر منطقی و از روی نادانی می داند هر شب به بهانه ای یک جنگ در خانه ما هست البته او ما را، مخصوص مرا دوست دارد ولی مادرم را زیاد نه. برای همین زیاد مرا تحت فشار قرار نمی دهد ولی اگر کار اشتباهی کند سعی می کند اشتباهات دیگران را رو کند تا اشتباه خودش دیده نشود یا کمرنگ شود. مادرم دچار بیماری اعصاب و روان است و من اضطراب این را دارم که مبادا این حرفها و کارهای پدرم بیماری او را تشدید کند از شما راهنمایی می خواهم. در مطالبتان اشاره فرمودید که رفتار پدر جدیدا دستخوش تغییر شده است. اگر این رفتار سابقه قبلی ندارد و از صفات شخصی و پایدار ایشان نیست، یقینا حادثه یا مشکلی (در عرصه خانوادگی، شغلی، اجتماعی و...) برای ایشان رخ داده است که عدم توانایی در برطرف کردن این مشکل باعث پرخاشگری ایشان شده است. از آنجا که رابطه شما با پدر بزرگوارتان رابطه ای حسنه است سعی کنید با نزدیک شدن به ایشان علت تغییر خلق ایشان را جویا شوید. حداقل فایده این کار اینست که این کار باعث تخلیه هیجانی ایشان می شود و او احساس می کند که شما می توانید محرم اسرارش باشید. مناسب است شما و مادر بزرگوارتان از مجادله با ایشان خودداری نمایید چرا که اینکار نه تنها ایشان را از این امر باز نمی دارد بلکه بر شدت بد خلقی ایشان می افزاید. از دیگر سو همانگونه که گفته شد با برخوردی همراه با احترام و ابراز همدردی با ایشان اجازه بدهید که خود ایشان به مرور زمان متوجه اشتباه خود شود. علی (علیه السلام) فرمود:(الانسان عبید الاحسان؛[1] انسانها بنده و غلام احسان است.) اگر ما در برخورد با اشتباهات دیگران گرفتار مقابله به مثل نشویم و با عفو و گذشت، کرم و بزرگواری اشتباهات را نادیده بگیریم؛ یقینا سریعتر به نتیجه می رسیم. روشی که سیره پیامبر اکرم(ص) و معصومین سلام الله علیهم اجمعین بوده است. گاهی مواقع لازم است که به شیوه غیر مستقیم به ایشان بفهمانید که رفتارش دچار تغییر شده است مثلا به ایشان گفته شود: بابا جان چند وقتیه که احساس می کنم از چیزی ناراحتی. یا چند وقتیه که رفتارت با مادر تغییر کرده، مشکلی پیش آمده؟ اگر ایشان فردی مذهبی هستند سعی کنید با یادآوری تبعات سوء خلق در دنیا و آخرت و ثواب خوش خلقی در دنیا و آخرت ایشان را به فاصله گرفتن از رفتار خویش سوق دهید( همراه با احترام و شیوه غیر مستقیم مثلا در قالب مزاح و شوخی) اینکه رابطه ایشان با همسر خود، یعنی مادر شما، خوب نیست می تواند علتهای فراوانی داشته باشدکه مربوط به بحث ما نیست اما شما می توانید با دلداری دادن به ایشان(مادرتان) از ناراحتی ایشان بکاهید. خوب است به ایشان متذکر شوید که ایشان در نزد خدای متعال ماجور هستند و در صورت همراهی با همسر خود ثواب مجاهدین فی سبیل الله به ایشان داده میشود چرا که فرمودند (جهاد زن، خوب شوهر داری کردن است)[2] روشن است که جهاد از پر مشقت ترین تکالیف است که سختیهای خود را دارد اما متقابلا اجری بس عظیم دارد. شما می توانید با بیان این روایت که پیامبر(ص)فرمودند به ایشان دلداری دهید (مَن صَبَرَت علی سُوءِ خُلقِ زوجِها أعطاها مِثلَ [ثواب] آسیه بِنتِ مزاحم؛[3] هر زنی که در برابر بداخلاقی شوهرش بردباری پیشه کند، خداوند بسان پاداش آسیه، دختر مزاحم[= همسر فرعون] به او پاداش می‌دهد.) البته همانگونه که گفته شد اگر رفتار ایشان ریشه یابی شود و سعی شود که این علتها با کمک شما و مادرتان بر طرف شود یقینا رفتار ایشان به نحو مطلوبی تغییر خواهد کرد. شاید مناسب باشد که مادر شما خود به صورت مراجعه به یک مشاور یا با تماس با مرکز ملی پاسخگویی به شماره 09640 به بیان نحوه و چگونگی اختلافاتشان با همسر خود بپردازند تا روشهای مقابله ای به ایشان ارائه گردد. [1]. شرح غرر الحکم ج 7 ص 69. [2]. مستدرک ج 8، ص 8 و بحار، ج10، ص 98. [3]. میزان‌الحکمة، ج2، ص1187.
پاسخ:
دختری هستم 25 ساله که تک بچه هستم و پدر جدیدا رفتارش کاملا عوض شده همیشه طوری صحبت می کند که ما را آزار می دهد و فکر می کند حق با اوست من و مادرم را عذاب می دهد. او با خشونت با ما رفتار می کند کارهای خود را درست و کاملا منطقی و کارهای بقیه را غیر منطقی و از روی نادانی می داند هر شب به بهانه ای یک جنگ در خانه ما هست البته او ما را، مخصوص مرا دوست دارد ولی مادرم را زیاد نه. برای همین زیاد مرا تحت فشار قرار نمی دهد ولی اگر کار اشتباهی کند سعی می کند اشتباهات دیگران را رو کند تا اشتباه خودش دیده نشود یا کمرنگ شود. مادرم دچار بیماری اعصاب و روان است و من اضطراب این را دارم که مبادا این حرفها و کارهای پدرم بیماری او را تشدید کند از شما راهنمایی می خواهم.
در مطالبتان اشاره فرمودید که رفتار پدر جدیدا دستخوش تغییر شده است. اگر این رفتار سابقه قبلی ندارد و از صفات شخصی و پایدار ایشان نیست، یقینا حادثه یا مشکلی (در عرصه خانوادگی، شغلی، اجتماعی و...) برای ایشان رخ داده است که عدم توانایی در برطرف کردن این مشکل باعث پرخاشگری ایشان شده است. از آنجا که رابطه شما با پدر بزرگوارتان رابطه ای حسنه است سعی کنید با نزدیک شدن به ایشان علت تغییر خلق ایشان را جویا شوید. حداقل فایده این کار اینست که این کار باعث تخلیه هیجانی ایشان می شود و او احساس می کند که شما می توانید محرم اسرارش باشید.
مناسب است شما و مادر بزرگوارتان از مجادله با ایشان خودداری نمایید چرا که اینکار نه تنها ایشان را از این امر باز نمی دارد بلکه بر شدت بد خلقی ایشان می افزاید.
از دیگر سو همانگونه که گفته شد با برخوردی همراه با احترام و ابراز همدردی با ایشان اجازه بدهید که خود ایشان به مرور زمان متوجه اشتباه خود شود. علی (علیه السلام) فرمود:(الانسان عبید الاحسان؛[1] انسانها بنده و غلام احسان است.) اگر ما در برخورد با اشتباهات دیگران گرفتار مقابله به مثل نشویم و با عفو و گذشت، کرم و بزرگواری اشتباهات را نادیده بگیریم؛ یقینا سریعتر به نتیجه می رسیم. روشی که سیره پیامبر اکرم(ص) و معصومین سلام الله علیهم اجمعین بوده است.
گاهی مواقع لازم است که به شیوه غیر مستقیم به ایشان بفهمانید که رفتارش دچار تغییر شده است مثلا به ایشان گفته شود: بابا جان چند وقتیه که احساس می کنم از چیزی ناراحتی. یا چند وقتیه که رفتارت با مادر تغییر کرده، مشکلی پیش آمده؟
اگر ایشان فردی مذهبی هستند سعی کنید با یادآوری تبعات سوء خلق در دنیا و آخرت و ثواب خوش خلقی در دنیا و آخرت ایشان را به فاصله گرفتن از رفتار خویش سوق دهید( همراه با احترام و شیوه غیر مستقیم مثلا در قالب مزاح و شوخی)
اینکه رابطه ایشان با همسر خود، یعنی مادر شما، خوب نیست می تواند علتهای فراوانی داشته باشدکه مربوط به بحث ما نیست اما شما می توانید با دلداری دادن به ایشان(مادرتان) از ناراحتی ایشان بکاهید. خوب است به ایشان متذکر شوید که ایشان در نزد خدای متعال ماجور هستند و در صورت همراهی با همسر خود ثواب مجاهدین فی سبیل الله به ایشان داده میشود چرا که فرمودند (جهاد زن، خوب شوهر داری کردن است)[2] روشن است که جهاد از پر مشقت ترین تکالیف است که سختیهای خود را دارد اما متقابلا اجری بس عظیم دارد.
شما می توانید با بیان این روایت که پیامبر(ص)فرمودند به ایشان دلداری دهید (مَن صَبَرَت علی سُوءِ خُلقِ زوجِها أعطاها مِثلَ [ثواب] آسیه بِنتِ مزاحم؛[3] هر زنی که در برابر بداخلاقی شوهرش بردباری پیشه کند، خداوند بسان پاداش آسیه، دختر مزاحم[= همسر فرعون] به او پاداش می‌دهد.)
البته همانگونه که گفته شد اگر رفتار ایشان ریشه یابی شود و سعی شود که این علتها با کمک شما و مادرتان بر طرف شود یقینا رفتار ایشان به نحو مطلوبی تغییر خواهد کرد. شاید مناسب باشد که مادر شما خود به صورت مراجعه به یک مشاور یا با تماس با مرکز ملی پاسخگویی به شماره 09640 به بیان نحوه و چگونگی اختلافاتشان با همسر خود بپردازند تا روشهای مقابله ای به ایشان ارائه گردد.
[1]. شرح غرر الحکم ج 7 ص 69.
[2]. مستدرک ج 8، ص 8 و بحار، ج10، ص 98.
[3]. میزان‌الحکمة، ج2، ص1187.
- [سایر] عرش و کرسی چیست؟
- [سایر] معنای کرسی چیست؟
- [سایر] آیا نتیجه خشونت نبوی، پیدایش خشونت در واقعه عاشورا از سوی دشمنان پیامبر نبود؟
- [سایر] سلام پدرم گفته به یک روانپزشک احتیاج داره لطفا یک روانپزشک خوب و متدین که مرد ها ازش حرف شنوی داشته باشند رو معرفی کنید. پدرم 54 سالشه و خیلی یکدنده است و حرف هر کسی رو قبول نمیکنه
- [سایر] نقش تعامل ادیان الهی در کاهش خشونت به چه صورتی تحققی می یابد و اصلا امکان کاهش خشونت وجود دارد؟
- [سایر] آیا خشونت دولتی مجاز است؟
- [سایر] لطفاً (سرادق)، (کرسی)، (عرش) و (اعیان ثابته) را به صورت تفصیلی توضیح دهید.
- [آیت الله علوی گرگانی] آیا آوار مسجد قدیمی را میتوان برای پر کردن کرسی آشپزخانه مسجد جدید استفاده نمود؟
- [سایر] چرا فرزندم با خشونت رفتار می کند ؟
- [سایر] منظور از لوح و قلم و کرسی و عرش و این گونه مفاهیم چیست؟
- [آیت الله خوئی] اگر زن بگوید یائسهام نباید حرف او را قبول کرد ولی اگر بگوید شوهر ندارم حرف او قبول میشود.
- [آیت الله سیستانی] کسی که میخواهد قضای روزه رمضان را بگیرد، اگر بعد از اذان صبح بیدار شود و ببیند محتلم شده و بداند پیش از اذان محتلم شده است، میتواند آن روز را به قصد قضای ماه رمضان روزه بگیرد.
- [آیت الله اردبیلی] به مجرّد این که زن بگوید: (یائسهام) حرف او قبول نمیشود، ولی اگر بگوید: (شوهر ندارم) حرف او قبول میشود.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر زن بگوید یائسهام نباید حرف او را قبول کرد، ولی اگر بگوید شوهر ندارم، حرف او قبول میشود.
- [آیت الله بروجردی] اگر زن بگوید یائسهام نباید حرف او را قبول کرد، ولی اگر بگوید شوهر ندارم حرف او قبول میشود.
- [آیت الله سیستانی] کسی که میخواهد روزه بگیرد، لازم نیست پیش از اذان دندانهایش را خلال کند، ولی اگر بداند غذائی که لای دندان مانده در روز فرو میرود، باید خلال کند.
- [آیت الله سیستانی] کسی که میخواهد قضای روزه ماه رمضان را بگیرد، هرگاه تا اذان صبح عمداً جنب بماند، نمیتواند آن روز را روزه بگیرد، و اگر از روی عمد نباشد میتواند، اگرچه احتیاط در ترک آن است.
- [آیت الله نوری همدانی] کسی که نمی تواند حرف بزند ، اگر با اشاره حرف بزند ، اگر با اشاره حرف بزند ، اگر با اشاره بفهماند که ملک را اجاره داده ، یا اجاره کرده ، صحیح است .
- [آیت الله اردبیلی] اگر یکی از کلمات حمد یا سوره را عمدا نگوید یا عمدا به جای یک حرف، حرف دیگری بگوید، مثلاً به جای حرف (ض) حرف (ظ) بگوید یا جایی که باید بدون کسره و فتحه خوانده شود، کسره و فتحه بدهد یا تشدید را نگوید، نماز او باطل است.
- [آیت الله بهجت] کسی که میّت را تیمّم می‌دهد بنابر اظهر باید دست خود را به زمین زده و به صورت و پشت دستهای میّت بکشد به این ترتیب که در صورت امکان و نبودن مشکل، میت را باید بنشاند و پشت سر او قرار گرفته و او را تیمّم بدهد؛ ولی احتیاط در این است که با دست خود میّت نیز او را تیمّم بدهند.