تحکیم مبانی اعتقادی و باورهای مذهبی در گرو دو حرکت است:
1. حرکت علمی، 2. حرکت عملی.
اسلام مجموعه ای از معارف نظری و عملی و در بردارنده سه بخش: عقاید، اخلاق و احکام می باشد.
بخش عقاید حاوی حکمت نظری و دو بخش اخلاق و احکام شامل حکمت عملی است.
در مرحلة نخست باید با مطالعه صحیح، عقاید اسلامی را شناخت. در این باره مطالعه کتب اعتقادی که دربارة اصول عقاید منتشر شده، مانند آثار استاد شهید مطهری(ره) و آیت الله مکارم شیرازی و آیت الله سبحانی و علامه طباطبائی(ره) که متناسب با تحصیلات خواننده است، باید در دستور کار قرار بگیرد. اگر کار به صورت انفرادی پیش نمی رود، می توان مطالعات را به صورت دسته جمعی برگزار کرد، مثلاً زن و شوهر با موافقت بر مطالعه یک کتاب، هفته ای چند صفحه آن را با هم بخوانند و نتیجه گیری کنند و یا از نوارهای مذهبی و سخنان گویندگان استفاده کرد. در این راستا برنامه های رادیو معارف که در سرتاسر کشور پخش می شود، برای رشد سطح افکار و باورهای مذهبی مفید است.
اما در کنار آن، باید برنامه خودسازی به صورت منظم عملی گردد و در رأس آن، انجام واجبات و ترک محرمات و رعایت آداب اسلامی است.
از آن جا که زن از امتیاز مهم عشق و عاطفه برخوردار است، می تواند از این جهت تأثیر گذار باشد. اگر زن با هنرنمایی از این موهبت خدادادی به خوبی استفاده نماید، می تواند از طریق ابراز محبت و تسخیر دل شوهر و نفوذ در او، نظریات خود را به شوهرش القا نماید و حتی او را تحت تأثیر گفتار و رفتار صادقانه خود کند. از این رو زن نباید تنها با زبان، شوهرش را به رعایت مسائل مذهبی فرا خواند که نتیجه ای در بر نخواهد داشت، بلکه باید با عمل خود مثل خوش رویی، صداقت، مهربانی و ادب، شوهرش را نسبت به اسلام خوش بین کند و در حقیقت عمل او تبلیغ کنندة اسلام و قرآن باشد.
