در ماجرای جنگ خندق، که در سال پنجم هجری رخ داد و به پیشنهاد سلمان پیرامون شهر خندق کندند. هر گروهی می خواست سلمان با آنها باشد; مهاجران می گفتند: سلمان از ما است. انصار می گفتند: او از ما است. پیامبر(ص) فرمود: (سلمان منا اهل البیت : سلمان از اهل بیت ما است)[1] در لغت "اهل" به کسانی می گویند که محوری واحد آن ها را جمع کرده است. مثل کسانی که خویشاوندی، نقطه اشتراک آنهاست. یا کسانی که سکونت در یک منزل، سبب وحدت آنها شده است و یا اینکه دین واحدی آنها را با یکدیگر قرین کرده است.[2] بنابراین اهل بودن می تواند با معیارهای متفاوتی در نظر گرفته شود، که یکی از آنها، معیار قرار دادن اعتقاد و پاکی و طهارت است. و طبق همین نوع معیارهاست که فرزند نوح، اگر چه به حسب ظاهری از خانواده اوست و رابطه پدر و فرزندی بین آن ها برقرار است، اما خدای متعال فرزند نوح را از اهل او نمی داند: (قالَ یا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صالِحٍ[هود/46] فرمود: (ای نوح! او از اهل تو نیست! او عمل غیر صالحی است [فرد ناشایسته ای است]) بنابراین جمله پیامبر (ص) به معنای شرافت و کرامت سلمان است که او را در کنار رسول خدا (ص) قرار می دهد. نه اینکه اثری از خویشاوندی و نظیر آن برای سلمان ایجاد شده باشد. عارف معروف، محی الدین بن عربی، در شرح این سخن پیامبر اکرم(ص) می گوید: پیوند سلمان به اهل بیت (علیهم السلام) در این عبارت، بیانگر گواهی رسول خدا(ص) به مقام عالی، طهارت و سلامت نفس سلمان است، زیرا منظور از اینکه سلمان از اهل بیت (علیهم السلام) است، پیوند نسبی نیست، این پیوند بر اساس صفات عالی انسانی است.[3] این نوع معیارها در مواردی دقیق تر می شود تا آنجا که اهل بیت، تنها به معصومین اطلاق می شود و حتی همسران پیامبر (ص) نظیر ام سلمه نیز نمی توانند در زمره آن قرار گیرد اگر چه به معانی دیگر نظیر ام سلمه، از اهل بیت پیامبر (ص) است. [1]. مجمع البیان، ج 2، ص 427. [2]. رک: المفردات فی غریب القرآن، ص: 96. [3]. شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 18، ص 36.
در ماجرای جنگ خندق، که در سال پنجم هجری رخ داد و به پیشنهاد سلمان پیرامون شهر خندق کندند. هر گروهی می خواست سلمان با آنها باشد; مهاجران می گفتند: سلمان از ما است. انصار می گفتند: او از ما است. پیامبر(ص) فرمود: (سلمان منا اهل البیت : سلمان از اهل بیت ما است)[1]
در لغت "اهل" به کسانی می گویند که محوری واحد آن ها را جمع کرده است. مثل کسانی که خویشاوندی، نقطه اشتراک آنهاست. یا کسانی که سکونت در یک منزل، سبب وحدت آنها شده است و یا اینکه دین واحدی آنها را با یکدیگر قرین کرده است.[2]
بنابراین اهل بودن می تواند با معیارهای متفاوتی در نظر گرفته شود، که یکی از آنها، معیار قرار دادن اعتقاد و پاکی و طهارت است. و طبق همین نوع معیارهاست که فرزند نوح، اگر چه به حسب ظاهری از خانواده اوست و رابطه پدر و فرزندی بین آن ها برقرار است، اما خدای متعال فرزند نوح را از اهل او نمی داند:
(قالَ یا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صالِحٍ[هود/46] فرمود: (ای نوح! او از اهل تو نیست! او عمل غیر صالحی است [فرد ناشایسته ای است])
بنابراین جمله پیامبر (ص) به معنای شرافت و کرامت سلمان است که او را در کنار رسول خدا (ص) قرار می دهد. نه اینکه اثری از خویشاوندی و نظیر آن برای سلمان ایجاد شده باشد.
عارف معروف، محی الدین بن عربی، در شرح این سخن پیامبر اکرم(ص) می گوید: پیوند سلمان به اهل بیت (علیهم السلام) در این عبارت، بیانگر گواهی رسول خدا(ص) به مقام عالی، طهارت و سلامت نفس سلمان است، زیرا منظور از اینکه سلمان از اهل بیت (علیهم السلام) است، پیوند نسبی نیست، این پیوند بر اساس صفات عالی انسانی است.[3]
این نوع معیارها در مواردی دقیق تر می شود تا آنجا که اهل بیت، تنها به معصومین اطلاق می شود و حتی همسران پیامبر (ص) نظیر ام سلمه نیز نمی توانند در زمره آن قرار گیرد اگر چه به معانی دیگر نظیر ام سلمه، از اهل بیت پیامبر (ص) است.
[1]. مجمع البیان، ج 2، ص 427.
[2]. رک: المفردات فی غریب القرآن، ص: 96.
[3]. شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 18، ص 36.
- [سایر] اینکه فرموده اند «سلمان از ما اهلبیت است» آیا موجب محرمیت سلمان با حضرت زهرا (س) می باشد؟
- [سایر] حدیث (سلمان منّا اهل البیت) با آیه تطهیر چگونه قابل جمع است؟
- [سایر] اهل بیت پیامبر ص چه کسانی هستند؟
- [سایر] (اهل بیت) در احادیث پیامبر(ص) چگونه بیان شده اند؟
- [سایر] منزلت اهل بیت پیامبر(ص) در روز قیامت چگونه است؟
- [سایر] آیا افراد سنی مذهب به معصومیت پیامبر(ص) و امامان و اهل بیت (ع) اعتقاد دارند؟
- [سایر] چرا حاکمان و زمامداران با توجیهات و یا تمهیدات، سرزمین فدک را از عترت پیامبر(ص) گرفتند؟
- [سایر] چرا حاکمان و زمامداران با توجیهات و یا تمهیدات، سرزمین فدک را از عترت پیامبر(ص) گرفتند؟
- [سایر] چند نمونه پیشگویی مستند از پیامبر ص و اهل بیت ع را بیان کنید؟
- [سایر] شیعیان همه اهل بیت را که در قرن اوّل بوده اند کافر قرار می دهند! زیرا در روایت ها و منابع مورد اعتمادشان آمده است که بعد از پیامبر (ص) همه مردم مرتد شدند، به جز سه نفر: سلمان و ابوذر و مقداد، و بعضی می گویند فقط هفت بر اسلام باقی ماندند، اما از این هفت نفر هیچ کس از اهل بیت نیست. پس شیعه همه را مرتد و کافر قرار داده اند، پس بقیه اهل بیت مانند فرزندان جعفر و فرزندان علی و ... کجا هستند؟ آیا آنها هم مرتد شدند؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] اشْهد انْ لا اله إلا الله وحْده لا شریک له: گواهی می دهم هیچ کس شایسته پرستش جز خداوند نیست، یگانه است و شریک ندارد. و اشْهد ان محمداً عبْده و رسوله: و گواهی می دهم محمد(صلی الله علیه وآله) بنده و فرستاده اوست. اللهم صل علی محمد و آل محمد: خداوندا! درود بفرست بر محمد(صلی الله علیه وآله) و اهل بیت او(علیهم السلام).
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه کسی پناه بر خدا به خدا، یا پیامبر(صلی الله علیه وآله) یا یکی از ائمه معصومین(علیهم السلام) یا فاطمه زهرا(علیهم السلام) دشنام و ناسزا گوید یا عداوت داشته باشد، کافراست.
- [آیت الله وحید خراسانی] دراشامیدن اب چند چیز مستحب است اول اب رابه طور مکیدن بیاشامد دوم در روز ایستاده اب بیاشامد سوم پیش از اشامیدن اب بسم الله وبعداز ان الحمدالله بگوید چهارم به سه نفس اب بیاشامد پنجم از روی میل اب بیاشامد ششم بعداز اشامیدن اب حضرت ابی عبدالله علیه السلام و اهل بیت ایشان را یاد کند و قاتلان ان حضرت را لعنت نماید
- [آیت الله مظاهری] از گناهان بزرگ در اسلام کوتاهی در حقوق فرزند است، زیرا همانطور که پدر و مادر در اسلام حقوقی دارند فرزندان نیز چنین هستند، و اگر پدر و مادر آن حقوق را مراعات نکنند، از نظر قرآن موجب خسران در قیامت است. حقوقی که فرزندان بر پدر و مادر دارند چند چیز است: الف) تربیت صحیح اسلامی (آشنا نمودن فرزند با احکام اسلام از اصول و فروع و اخلاق و مقیّد نمودن او به ظواهر شرع از اهمیّت دادن به واجبات و اجتناب از گناهان خصوصاً گناهان بزرگ) و اگر کوتاهی کنند، شریک در جرایم فرزند میباشند. ب) تربیت فرزند به آداب و رسوم اجتماعی و به عبارت دیگر به او ادب آموختن. ج) آموختن دانش در حدّ خوب خواندن و خوب نوشتن. د) فراهم نمودن راهی برای زندگی متوسّط و پرهیزدادن او از تنبلی و بیکاری. ه) فراهم کردن مقدّمات ازدواج برای فرزند خصوصاً اگر دختر باشد که در روایات اهلبیت(سلاماللهعلیهم) برای ازدواج دختر بیشتر سفارش و تأکید شده است. و) گذاشتن اسم اسلامی که سفارش در نامهای پیامبر گرامی و اهلبیت او(سلاماللهعلیهم) زیاد شده است، و شیعه باید از انتخاب نامهای غیر اسلامی برای فرزندان خود پرهیز کند و سزاوار نیست که با وجود اسمهای اهلبیت(سلاماللهعلیهم) برای فرزند خود نام دیگری را انتخاب کند.
- [آیت الله بروجردی] در آشامیدن آب چند چیز مستحب است:اوّل:آب را به طور مکیدن بیاشامد.دوم:در روز ایستاده آب بخورد.سوم:پیش از آشامیدن آب (بسم الله) و بعد از آن (الحمد لله) بگوید.چهارم:به سه نفس آب بیاشامد.پنجم:از روی میل آب بیاشامد.ششم:بعد از آشامیدن آب حضرت ابا عبدالله (- ع) و اهل بیت ایشان را یاد کند و قاتلان آن حضرت را لعنت نماید.
- [آیت الله اردبیلی] چند چیز در لباس نمازگزار مکروه است که از آن جملهاند: پوشیدن لباس سیاه مگر برای عزای اهل بیت علیهمالسلام و همچنین لباس چرک و تنگ و لباس شرابخوار و لباس کسی که از نجاست پرهیز نمیکند و پوشیدن لباسی که نقش صورت دارد و نیز باز بودن دکمههای لباس و به دست کردن انگشتری که نقش صورت دارد.
- [آیت الله اردبیلی] در آشامیدن آب چند چیز مستحب است: اوّل:آب را به طور مکیدن بیاشامد. دوم:در روز ایستاده آب بخورد.سوم:پیش از آشامیدن آب (بسم اللّه) و بعد از آن (الحمداللّه) بگوید.چهارم: به سه نفس آب بیاشامد. پنجم:از روی میل آب بیاشامد.ششم:بعد از آشامیدن آب حضرت ابا عبداللّه علیهالسلام و اهل بیت و یاران ایشان را یاد کند و قاتلان آن حضرت را لعنت نماید.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . در آشامیدن آب، چند چیز مستحب است: اول آب را به طور مکیدن بیاشامد. دوم در روز، ایستاده آب بخورد. سوم پیش از آشامیدن آب (بِسْمِ الله) و بعد از آن (اَلْحَمْدُ لله) بگوید. چهارم به سه نفس آب بیاشامد. پنجم از روی میل آب بیاشامد. ششم بعد از آشامیدن آب، حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و اهل بیت بزرگوارش را یاد کند، و قاتلان آن حضرت را لعنت نماید.
- [آیت الله مظاهری] هرگاه کسی به خدا یا پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم یا یکی از ائمّه معصومین علیهم السلام یا فاطمه زهرا علیها السلام ناسزا گوید یا با یکی از اینها دشمنی داشته باشد و یا یکی از ائمه علیهم السلام یا غیر آنها را خدا بداند کافر است.
- [آیت الله مظاهری] شش کار در آشامیدن آب مستحب است: اوّل: آب را به طور مکیدن بیاشامد. دوّم: در روز ایستاده آب بخورد. سوّم: پیش از آشامیدن آب بسم اللَّه و بعد از آن الحمدللَّه بگوید. چهارم: به سه نفس آب بیاشامد. پنجم: از روی میل آب بیاشامد. ششم: بعد از آشامیدن آب حضرت ابا عبداللَّهعلیه السلام و اهلبیت ایشان را یاد کند و قاتلان آن حضرت را لعنت نماید.