رجوع به قرآن در مواردی جهت تفأل یا راه یابی استخاره درست است. البته این نباید به صورت یک عادت و روش دائمی در آید و جایگزین فکر و تحقیق و مشورت گردد. از سوی دیگر، برداشت و الهام‌گیری از آیات قآن در بسیاری از وارد آسان نیست و به نورانیت دل و آگاهی‌ها و دانش‌های تخصصی مانند تفسیر، ادبیات نیاز دارد.
استخاره در لغت به معنای طلب خیر از خداوند است؛ یعنی، آدمی در هر کاری از خداوند طلب خیر کند. (دعا) معنای دیگر استخاره، نوعی قرعه زدن برای رفع تحیر است که البته با دعا و خواست از خداوند تحقق می‌یابد. این کار ممکن است به وسیله تسبیح و یا قرآن انجام گیرد. استخاره در موردی است که انسان دچار تردید شده است. قبل از استخاره باید همه مقدمات و شرائط لازم کشف راه درست را فراهم ساخت؛ مانند مطالعه و فکر، مشورت با اهل فن. اگر اقدامات فکری و فیزیکی دیگری چون بررسی و تحقیق لازم باشد، باید به انجام رسانید. بعد از همه این‌ها چنانچه باز تردید وجود دارد، نوبت به استخاره می‌رسد. بسیاری از خانوده‌ها در مسأله ازدواج به استخاره روی می‌آورند؛ توصیه اکید می‌شود در این امر حساس و سرنوشت ساز تنها به استخاره اقدام نکنید. قبل از هر چیز اصول یاد شه را رعایت فرمایید. اگر شواهد و دلیل‌های کافی برای صلاحیت فرد پیدا کردید و با فرزانگی و حکمت و دور از هیجان و احساسات کسی را شایسته همسری دیدید، استخاره ضرورت ندارند؛ ولی اگر پس از طی همه مقدمات و اصول لازم باز هم مردّد ماندید، نزد فردی شایسته استخاره کنید.
ناگفته نماند، عمل به مقتضای استخاره واجب نیست؛ ولی بهتر است با آن مخالفت نشود. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 3/450011)
