راه‌های مختلفی در مفاتیح الجنان برای اجابت حاجت ذکر شده است. یکی از آن راه‌ها، نماز جعفر طیّار است که کیفیت آن در مفاتیح الجنان مذکور است. شما چهار جمعه این نماز را بخوانید و در پایان هر مرتبه حاجات خود را از خداوند طلب کنید.
نکته دوم؛ توجه به مضمون ذکر یونسیه است: لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ اَلظَّالِمِینَ ؛ (21:87) چرا که بعد از این ذکر بود که خداوند فرمود: فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ اَلْغَمِ ؛ (21:88) دو مطلب قابل دقت و توجه در این ذکر هست یکی حسن ظن به خداوند و دوم اعتقاد و اعتراف به بدی‌ها و نواقص خود انسان. ما باید با تمام وجود باور کنیم که خداوند غنی، بی‌نیاز، کریم، جواد، مهربان و توانا است. پس از طرف او هیچ مانعی جهت برآوردن حاجات نیازمندان درگاهش وجود ندارد و در مقابل این ما هستیم که سراپا نقص و کاستی هستیم و خود را طلب‌کار خداوند می‌دانیم؛ در حالی که طلبی از او نداریم و هر آنچه را هم که داریم از سر لطف و رحمت او است. پس همراه با خوشبینی به خداوند و توجه به کاستی‌های خویش و بدون حالت طلب‌کارانه، دست تضرّع به درگاه آن توانای کریم بلند کنید و از اصرار خسته نشوید.
ان‌شاءاللَّه حاجات شرعی خود را خواهید گرفت. البته زمان‌ها و مکان‌ها نیز در این قضیه مؤثرند؛ مثلاً حرم معصومین(ع) و امامزادگان و نیز شب‌های قدر و جمعه و روز عرفه از مکان‌ها و زمان‌هایی هستند که در استجابت دعا تأثیر فراوانی دارند. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 9/3501)
