نهرها و نعمت های بهشتی چگونه اند؟
نهرهای بهشتی از زیردرخت های باغ های بهشتی می گذرند و این تعبیر در زبان فارسی نیز متداول است که می گویند : آب پای درخت جاری است . بنا بر این معنای این آیات این نیست که درختان روی آب شناورند و یا روی آب رشد کرده اند . اگر در زبان عربی بخواهیم از رویش درختان بر روی آب تعبیری بیاوریم ، تعبیری مانند ینبت علی الانهار الاشجارو الجنات به کار می رود . تعبیری که در بیشتر آیات قرآن در این مورد آمده است جنات تجری من تحتها الانهار است و تنها درآیه 9 سوره یونس تعبیری با مختصر تفاوت بیان شده است که به توضیحی در باره آن اشاره می شود : إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ یَهْدِیهِمْ رَبُّهُمْ بِإِیمانِهِمْ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند خداوند آنها را در پرتو ایمانشان هدایت می‌کند از زیر (قصرهای) آنها نهرها، در باغهای بهشت، جریان دارد . در آیات فوق تَجْرِی مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ آمده است، در حالی که در آیات دیگر قرآن تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ دیده می‌شود، و به تعبیر دیگر در موارد دیگر می‌خوانیم که از زیر درختان بهشت نهرها جریان دارد، اما در آیه فوق می‌خوانیم از زیر پای بهشتیان نهرها جاری است. این تعبیر ممکن است اشاره به این باشد که حتی قصرهای بهشتیان بر روی نهرها بنا شده، که لطف و زیبایی فوق العاده‌ای به آنها می‌بخشد. و یا اشاره به اینکه نهرهای بهشتی به فرمان آنها هستند و در قبضه قدرتشان می‌باشد، چنان که در سرگذشت فرعون می‌خوانیم که می‌گفت أَ لَیْسَ لِی مُلْکُ مِصْرَ وَ هذِهِ الْأَنْهارُ تَجْرِی مِنْ تَحْتِی: آیا حکومت مصر در اختیار من نیست و این نهرها به فرمان من جریان ندارند . این احتمال نیز داده شده است که کلمه تحت به معنی بین ایدی باشد یعنی در مقابل آنها نهرهای آب جریان دارد. ( تفسیر نمونه، ج‌8، ص: 232 ) اما روایتی در این مورد : إِذَا صَارَ أَهْلُ الْجَنَّةِ فِی الْجَنَّةِ وَ دَخَلَ وَلِیُّ اللَّهِ إِلَی جِنَانِهِ وَ مَسَاکِنِهِ وَ اتَّکَأَ کُلُّ مُؤْمِنٍ مِنْهُمْ عَلَی أَرِیکَتِهِ حَفَّتْهُ خُدَّامُهُ وَ تَهَدَّلَتْ عَلَیْهِ الثِّمَارُ وَ تَفَجَّرَتْ حَوْلَهُ الْعُیُونُ وَ جَرَتْ مِنْ تَحْتِهِ الْأَنْهَارُ ......؛ عن حضرت سجاد –ع- چنین نقل شده است : وقتی که بهشتیان وارد بهشت می شوند و ولی خدا نیز داخل باغ ها و خانه های بهشتی خود می شود و هر مومنی بر تخت خود تکیه می دهد خادمینش دور او را می گیرند و میوه های درختان بر او فرود می آیند و چشمه ها اطراف او می جوشد و نهرها از زیر او جاری می گردد ..... ( بحارالأنوار ج8 ص140 باب 23 ) (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/100112892)
عنوان سوال:

نهرها و نعمت های بهشتی چگونه اند؟


پاسخ:

نهرهای بهشتی از زیردرخت های باغ های بهشتی می گذرند و این تعبیر در زبان فارسی نیز متداول است که می گویند : آب پای درخت جاری است . بنا بر این معنای این آیات این نیست که درختان روی آب شناورند و یا روی آب رشد کرده اند . اگر در زبان عربی بخواهیم از رویش درختان بر روی آب تعبیری بیاوریم ، تعبیری مانند ینبت علی الانهار الاشجارو الجنات به کار می رود . تعبیری که در بیشتر آیات قرآن در این مورد آمده است جنات تجری من تحتها الانهار است و تنها درآیه 9 سوره یونس تعبیری با مختصر تفاوت بیان شده است که به توضیحی در باره آن اشاره می شود :
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ یَهْدِیهِمْ رَبُّهُمْ بِإِیمانِهِمْ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ
کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند خداوند آنها را در پرتو ایمانشان هدایت می‌کند از زیر (قصرهای) آنها نهرها، در باغهای بهشت، جریان دارد .
در آیات فوق تَجْرِی مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ آمده است، در حالی که در آیات دیگر قرآن تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ دیده می‌شود، و به تعبیر دیگر در موارد دیگر می‌خوانیم که از زیر درختان بهشت نهرها جریان دارد، اما در آیه فوق می‌خوانیم از زیر پای بهشتیان نهرها جاری است.
این تعبیر ممکن است اشاره به این باشد که حتی قصرهای بهشتیان بر روی نهرها بنا شده، که لطف و زیبایی فوق العاده‌ای به آنها می‌بخشد.
و یا اشاره به اینکه نهرهای بهشتی به فرمان آنها هستند و در قبضه قدرتشان می‌باشد، چنان که در سرگذشت فرعون می‌خوانیم که می‌گفت أَ لَیْسَ لِی مُلْکُ مِصْرَ وَ هذِهِ الْأَنْهارُ تَجْرِی مِنْ تَحْتِی: آیا حکومت مصر در اختیار من نیست و این نهرها به فرمان من جریان ندارند .
این احتمال نیز داده شده است که کلمه تحت به معنی بین ایدی باشد یعنی در مقابل آنها نهرهای آب جریان دارد. ( تفسیر نمونه، ج‌8، ص: 232 )
اما روایتی در این مورد :
إِذَا صَارَ أَهْلُ الْجَنَّةِ فِی الْجَنَّةِ وَ دَخَلَ وَلِیُّ اللَّهِ إِلَی جِنَانِهِ وَ مَسَاکِنِهِ وَ اتَّکَأَ کُلُّ مُؤْمِنٍ مِنْهُمْ عَلَی أَرِیکَتِهِ حَفَّتْهُ خُدَّامُهُ وَ تَهَدَّلَتْ عَلَیْهِ الثِّمَارُ وَ تَفَجَّرَتْ حَوْلَهُ الْعُیُونُ وَ جَرَتْ مِنْ تَحْتِهِ الْأَنْهَارُ ......؛
عن حضرت سجاد –ع- چنین نقل شده است : وقتی که بهشتیان وارد بهشت می شوند و ولی خدا نیز داخل باغ ها و خانه های بهشتی خود می شود و هر مومنی بر تخت خود تکیه می دهد خادمینش دور او را می گیرند و میوه های درختان بر او فرود می آیند و چشمه ها اطراف او می جوشد و نهرها از زیر او جاری می گردد ..... ( بحارالأنوار ج8 ص140 باب 23 ) (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/100112892)





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین