امیرالمومنین
نخستین امام شیعیان علی(ع)
آیا صفات امیرالمؤمنین علیه السلام موروثی است؟
آیا صفات امیرالمؤمنین علیه السلام موروثی است؟ کتابی به دستم رسید که نویسنده اش مدعی شده آنچه در این کتاب آورده، سیره ی واقعی امیرمؤمنان علی علیه السلام است!/م عنوان این کتاب چنین است:المرتضی: سیرة امیرالمؤمنین سیّدنا أبی الحسن علی بن أبی طالب رضی الله عنه و کرم الله وجهه نام نویسنده ی آن (ابوالحسن علی الحسنی الندوی) و ناشر آن (دارالقلم للطباعة و النشر و التوزیع) در دمشق است. اکنون سلسله مقالات پیش روی شما به بررسی و نقد این کتاب پرداخته است. هدف ما در این بررسی و نقد روشن ساختن حقایقی است که نویسنده آنها را انکار کرده و یا از آن ها غفلت ورزیده است. ما در این سلسله مقالات بر آن بودیم شیوه های پیچیده ای را که نویسنده به پیروی از پیشوایان گذشته خود و استحکام بخشیدن به بنیان نهاده شده از سوی پیشینیان خود - به شیوه ی مخلوط کردن سم در عسل- دنبال کرده، روشن سازیم که هدایت در گفتار و کردار از آنِ خدای سبحان است. *** نگارنده در صفحه ی 17 می نویسد: (مناسب است با رعایت امانت داری تاریخی و بی طرفی علمی، وضعیت خانوادگی و نژادی را که امیر مؤمنان علی بن ابی طالب علیهما السلام در آن متولد شده و پرورش یافته است، بیان کنیم...) ویژگی های ممتاز امیر مؤمنان علی علیه السلام به نظر می رسد نویسنده در اثبات ویژگی هایی است که امیر مؤمنان علی علیه السلام را ممتاز ساخته و صفاتی است که آن حضرت را بر دیگران برتری داده است. او با این بیان می خواهد روشن کند که همه این موارد، مسائلی هستند که حضرت علی علیه السلام آن ها را از پدران خود به ارث برده است، زیرا خونی که اعضای خانواده از بزرگان خود به ارث می برند، در نسل های بعدی و فرزندان آن ها تأثیر گذار است... . بنابراین، فضیلت و ارزش تمام صفات والایی چون بلاغت، شجاعت و... که امیر مؤمنان علی علیه السلام بالاترین درجه ی آنها را داراست همگی به قبیله ای که امام به آن منسوب است و به خانواده ای که در آن پرورش یافته، باز می گردد... . گویی نویسنده فراموش کرده- شاید هم به اقتضای امانت داری تاریخی و بی طرفی علمی، خود را به فراموشی زده است- که نه در بنی هاشم و نه در قریش هیچ کس یافت نمی شود که در صفتی از صفات عالی سرور ما امیر مؤمنان علی مرتضی علیه السلام، به او نزدیک باشد؛ حتی برادران او نیز که با حضرتش پرورش یافته اند و شرایط زندگی برابری با آن بزرگوار داشته اند به یک دهم ویژگی های والای آن حضرت، نرسیده اند. بنابراین، مسأله، مسأله ی عشیره و قبیله یا خانواده و محیط نیست. به علاوه باید از او پرسید که نظرش درباره ی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله چیست؟ آیا آن گونه که مطرح شده بر اساس علم تشریح، روانشناسی، علم اخلاق و جامعه شناسی، صفات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نیز از پدرانش به او رسیده اند؟! حقیقت آن است که وضع امیر مؤمنان علی علیه السلام در فضایلی که آن حضرت را از دیگر فرزندان خانواده اش متمایز ساخته است، به وضع پیامبر خدا صلی الله علیه و آله می ماند که ویژگی هایش، فضلی از جانب خداست که به رسولان و اولیای برگزیده اش، عطا می نماید... . منبع: حسینی میلانی، سیّدعلی؛ (1392)، نگاهی متفاوت به سیره ی حضرت علی علیه السلام، قم: الحقایق، چاپ اول.
آیا صفات امیرالمؤمنین علیه السلام موروثی است؟ کتابی به دستم رسید که نویسنده اش مدعی شده آنچه در این کتاب آورده، سیره ی واقعی امیرمؤمنان علی علیه السلام است!/م عنوان این کتاب چنین است:المرتضی: سیرة امیرالمؤمنین سیّدنا أبی الحسن علی بن أبی طالب رضی الله عنه و کرم الله وجهه نام نویسنده ی آن (ابوالحسن علی الحسنی الندوی) و ناشر آن (دارالقلم للطباعة و النشر و التوزیع) در دمشق است. اکنون سلسله مقالات پیش روی شما به بررسی و نقد این کتاب پرداخته است. هدف ما در این بررسی و نقد روشن ساختن حقایقی است که نویسنده آنها را انکار کرده و یا از آن ها غفلت ورزیده است. ما در این سلسله مقالات بر آن بودیم شیوه های پیچیده ای را که نویسنده به پیروی از پیشوایان گذشته خود و استحکام بخشیدن به بنیان نهاده شده از سوی پیشینیان خود - به شیوه ی مخلوط کردن سم در عسل- دنبال کرده، روشن سازیم که هدایت در گفتار و کردار از آنِ خدای سبحان است. *** نگارنده در صفحه ی 17 می نویسد: (مناسب است با رعایت امانت داری تاریخی و بی طرفی علمی، وضعیت خانوادگی و نژادی را که امیر مؤمنان علی بن ابی طالب علیهما السلام در آن متولد شده و پرورش یافته است، بیان کنیم...) ویژگی های ممتاز امیر مؤمنان علی علیه السلام به نظر می رسد نویسنده در اثبات ویژگی هایی است که امیر مؤمنان علی علیه السلام را ممتاز ساخته و صفاتی است که آن حضرت را بر دیگران برتری داده است. او با این بیان می خواهد روشن کند که همه این موارد، مسائلی هستند که حضرت علی علیه السلام آن ها را از پدران خود به ارث برده است، زیرا خونی که اعضای خانواده از بزرگان خود به ارث می برند، در نسل های بعدی و فرزندان آن ها تأثیر گذار است... . بنابراین، فضیلت و ارزش تمام صفات والایی چون بلاغت، شجاعت و... که امیر مؤمنان علی علیه السلام بالاترین درجه ی آنها را داراست همگی به قبیله ای که امام به آن منسوب است و به خانواده ای که در آن پرورش یافته، باز می گردد... . گویی نویسنده فراموش کرده- شاید هم به اقتضای امانت داری تاریخی و بی طرفی علمی، خود را به فراموشی زده است- که نه در بنی هاشم و نه در قریش هیچ کس یافت نمی شود که در صفتی از صفات عالی سرور ما امیر مؤمنان علی مرتضی علیه السلام، به او نزدیک باشد؛ حتی برادران او نیز که با حضرتش پرورش یافته اند و شرایط زندگی برابری با آن بزرگوار داشته اند به یک دهم ویژگی های والای آن حضرت، نرسیده اند. بنابراین، مسأله، مسأله ی عشیره و قبیله یا خانواده و محیط نیست. به علاوه باید از او پرسید که نظرش درباره ی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله چیست؟ آیا آن گونه که مطرح شده بر اساس علم تشریح، روانشناسی، علم اخلاق و جامعه شناسی، صفات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نیز از پدرانش به او رسیده اند؟! حقیقت آن است که وضع امیر مؤمنان علی علیه السلام در فضایلی که آن حضرت را از دیگر فرزندان خانواده اش متمایز ساخته است، به وضع پیامبر خدا صلی الله علیه و آله می ماند که ویژگی هایش، فضلی از جانب خداست که به رسولان و اولیای برگزیده اش، عطا می نماید... . منبع: حسینی میلانی، سیّدعلی؛ (1392)، نگاهی متفاوت به سیره ی حضرت علی علیه السلام، قم: الحقایق، چاپ اول.
عنوان سوال:
آیا صفات امیرالمؤمنین علیه السلام موروثی است؟
پاسخ:
آیا صفات امیرالمؤمنین علیه السلام موروثی است؟
کتابی به دستم رسید که نویسنده اش مدعی شده آنچه در این کتاب آورده، سیره ی واقعی امیرمؤمنان علی علیه السلام است!/م
عنوان این کتاب چنین است:المرتضی: سیرة امیرالمؤمنین سیّدنا أبی الحسن علی بن أبی طالب رضی الله عنه و کرم الله وجهه
نام نویسنده ی آن (ابوالحسن علی الحسنی الندوی)
و ناشر آن (دارالقلم للطباعة و النشر و التوزیع) در دمشق است.
اکنون سلسله مقالات پیش روی شما به بررسی و نقد این کتاب پرداخته است.
هدف ما در این بررسی و نقد روشن ساختن حقایقی است که نویسنده آنها را انکار کرده و یا از آن ها غفلت ورزیده است.
ما در این سلسله مقالات بر آن بودیم شیوه های پیچیده ای را که نویسنده به پیروی از پیشوایان گذشته خود و استحکام بخشیدن به بنیان نهاده شده از سوی پیشینیان خود - به شیوه ی مخلوط کردن سم در عسل- دنبال کرده، روشن سازیم که هدایت در گفتار و کردار از آنِ خدای سبحان است.
***
نگارنده در صفحه ی 17 می نویسد:
(مناسب است با رعایت امانت داری تاریخی و بی طرفی علمی، وضعیت خانوادگی و نژادی را که امیر مؤمنان علی بن ابی طالب علیهما السلام در آن متولد شده و پرورش یافته است، بیان کنیم...)
ویژگی های ممتاز امیر مؤمنان علی علیه السلام
به نظر می رسد نویسنده در اثبات ویژگی هایی است که امیر مؤمنان علی علیه السلام را ممتاز ساخته و صفاتی است که آن حضرت را بر دیگران برتری داده است.
او با این بیان می خواهد روشن کند که همه این موارد، مسائلی هستند که حضرت علی علیه السلام آن ها را از پدران خود به ارث برده است، زیرا خونی که اعضای خانواده از بزرگان خود به ارث می برند، در نسل های بعدی و فرزندان آن ها تأثیر گذار است... .
بنابراین، فضیلت و ارزش تمام صفات والایی چون بلاغت، شجاعت و... که امیر مؤمنان علی علیه السلام بالاترین درجه ی آنها را داراست همگی به قبیله ای که امام به آن منسوب است و به خانواده ای که در آن پرورش یافته، باز می گردد... .
گویی نویسنده فراموش کرده- شاید هم به اقتضای امانت داری تاریخی و بی طرفی علمی، خود را به فراموشی زده است- که نه در بنی هاشم و نه در قریش هیچ کس یافت نمی شود که در صفتی از صفات عالی سرور ما امیر مؤمنان علی مرتضی علیه السلام، به او نزدیک باشد؛ حتی برادران او نیز که با حضرتش پرورش یافته اند و شرایط زندگی برابری با آن بزرگوار داشته اند به یک دهم ویژگی های والای آن حضرت، نرسیده اند.
بنابراین، مسأله، مسأله ی عشیره و قبیله یا خانواده و محیط نیست. به علاوه باید از او پرسید که نظرش درباره ی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله چیست؟
آیا آن گونه که مطرح شده بر اساس علم تشریح، روانشناسی، علم اخلاق و جامعه شناسی، صفات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نیز از پدرانش به او رسیده اند؟!
حقیقت آن است که وضع امیر مؤمنان علی علیه السلام در فضایلی که آن حضرت را از دیگر فرزندان خانواده اش متمایز ساخته است، به وضع پیامبر خدا صلی الله علیه و آله می ماند که ویژگی هایش، فضلی از جانب خداست که به رسولان و اولیای برگزیده اش، عطا می نماید... .
منبع: حسینی میلانی، سیّدعلی؛ (1392)، نگاهی متفاوت به سیره ی حضرت علی علیه السلام، قم: الحقایق، چاپ اول.
- [سایر] (اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَ عَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ عَلی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ) علی ابن الحسین کیست؟ علی اکبر یا امام سجاد؟ لطفا دلیل خود را بگویید. آیا قرائنی وجود دارد که نشان دهد منظور کیست؟
- [سایر] صفات قاری قرآن از نظر امام صادق (ع) چیست؟
- [سایر] سفارش امیرالمؤمنین، علی (علیه السلام ) به بازرگانان چیست؟
- [سایر] امیر المؤمنین علی(علیه السلام ) در مذمت فقر چه فرمودند؟
- [سایر] امیرالمؤمنین علی علیه السلام هنگام عبور از گورستان چه فرمودند؟
- [سایر] سفارش امیرالمؤمنین علی علیه السلام درباره ی همسایه چیست؟
- [سایر] غلو درباره امیر المؤمنین علی علیه السلام چه پیامدی دارد؟
- [سایر] امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) درباره ی قرض دادن چه سفارشی به امام حسن (علیه السلام) فرمودند؟
- [سایر] سفارش امیرالمؤمنین علی علیه السلام درباره ی مرگ چیست؟
- [سایر] توصیه های امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) درباره ی زن چیست؟
- [آیت الله نوری همدانی] اذان هیجده جمله است : اللهً اکبرُ چهار مرتبه اشهدً ان لا الهَ الا اللهً ، اشهدً انّ محّمداً رسولً اللهِ ، حیّ علی الصلاهِ، حیَّ علی الفلاحِ ، حیّ علی خیرِ العملِ ، الله اکبرُ ، لا الهَ الا اللهً هر یک دو مرتبه ، و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه الله اکبرُ از اول اذان و یک مرتبه لا اِلَه الّا اللهً از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حیّ علی خیرِ العملِ باید دو مرتبه قد قامتِ الصلاهً اضافه نمود .
- [آیت الله جوادی آملی] .اذان, هجده جمله است : (االله اکبر ) چهار مرتبه، (أشهد أن لا إله الاّ االله )، (أشهد أنّ محمداً رسول االله )، (حیّ علی الصلاة )، (حیّ علی الفلاح)، (حیّ علی خیر العمل )، (االله اکبر )، (لا إله الاّ االله )، هر کدام دو مرتبه، و اقامه , هفده جمله است : دو مرتبه (االله اکبر )، از اول اذان و یک مرتبه (لا إله الاّ االله ) از آخر آن , کم می شود و دو مرتبه (قد قامت الصلاة ) بعد از (حیّ علی خیر العمل) افزوده می‌شود.
- [آیت الله سبحانی] اذان هیجده جمله است: اللّهُ أَکْبَر چهار مرتبه. أَشْهَدُ أَنْ لا اِلَهَ اِلاَّ اللّهُ، أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ، حَیَّ عَلَی الصَّلاَةِ، حَیَّ عَلَی الفَلاَح، حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ، اللّهُ أَکْبَر، لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه اللّهُ أَکْبَر از اول اذان و یک مرتبه لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ باید دو مرتبه قَدْ قامَتِ الصَّلاةُ اضافه نمود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اذان هیجده جمله است: "اللهُ أکْبَرُ" چهار مرتبه؛ "أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ اللهُ" "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله" "حَیَّ عَلی الصّلاة" "حَیَّ عَلَی الْفَلاَح" "حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل" "اللهُ أَکْبَرُ" "لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله" هر یک دو مرتبه. اقامه هفده جمله است یعنی: دو مرتبه "اللهُ أکْبَرُ" از اول اذان و یک مرتبه "لا إِلَهَ إِلاَّ الله" از آخر آن کم می شود وبعد از گفتن "حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل"باید دو مرتبه "قَدْ قامَتِ الصَّلاة" اضافه نمود.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اذان هیجده جمله است: اَلله اکبرُ چهار مرتبه اَشهدُ اَنْ لا الهَ اِلاّاللهُ، اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسولُ الله حیَّ عَلَی الصَّلوةِ حَیَّ عَلَی الفَلاحِ حَیَّ عَلی خیرِ العملِ، الله اکبرُ لااِلَه اِلاّالله هر یک دو مرتبه و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه الله اکبرُ از اوّل اذان و یک مرتبه لااِلهَ اِلاّالله از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حَیَّ عَلَی خیرِ العَمَل باید دو مرتبه قَد قامَتِ الصَّلوةُ اضافه نمود.
- [آیت الله خوئی] اذان هیجده جمله است:" الله اکبر" چهار مرتبه،" اشهد ان لا اله الا الله، أشهد ان محمداً رسول الله، حی علی الصلاة، حی علی الفلاح، حی علی خیر العمل، الله اکبر، لا اله الا الله"، هر یک دو مرتبه، و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه" الله اکبر" از اوّل اذان، و یک مرتبه" لا اله الا الله" از آخر آن کم می‌شود، و بعداز گفتن" حی علی خیر العمل" باید دو مرتبه" قد قامت الصلاه" اضافه نمود.
- [امام خمینی] اذان هیجده جمله است: "الله اکبر" چهار مرتبه، "اشهد ان لا اله الا الله،اشهد ان محمدا رسول الله، حی علی الصلاه، حی علی الفلاح، حی علی خیر العمل، الله اکبر، لا اله الا الله"، هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه"الله اکبر" از اول اذان، و یک مرتبه "لا اله الا الله" از آخر آن کم می شود، و بعداز گفتن "حی علی خیر العمل" باید دو مرتبه "قد قامت الصلاه" اضاضه نمود.
- [آیت الله بهجت] اذان هیجده جمله است: (اللّه اَکبَر) چهار مرتبه؛ (اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاَّ اللّه)؛ (اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّه)؛ (حَی عَلَی الصَّلاة)؛ (حَی عَلَی الفَلاح)؛ (حَی عَلی خَیرِ الْعَمَل)؛ (اللّه اَکبَر)؛ (لا اِلهَ اِلاَّ اللّه) هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است؛ یعنی دو مرتبه (اللّه اکبر) از اول اذان و یک مرتبه (لا اِلهَ الاَّ اللّه) از آخر آن کم می‌شود، و بعد از گفتن (حَی عَلی خَیرِ الْعَمَل) باید دو مرتبه (قَدْ قامَتِ الصَّلاة) اضافه نمود.
- [آیت الله علوی گرگانی] اذان هیجده جمله است: )اللّهُ أکْبَر( چهار مرتبه، )أشْهَدُ أن لا اًّلهَ اًّلاّ اللّهُ، أشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّه، حَیَّ عَلی الصَّلاِْ، حَیَّ عَلی الفَلاحِ، حَیَّ عَلی خَیْرِ العَمَل، اللّهُ اکْبَر، لا اًّلهَ اًّلاّ اللّه( هریک دو مرتبه . واقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه اللّهُ أکبَر از اوّل اذان ویک مرتبه )لا اًّلهَ اًّلاّ اللّهُ( از آخر آن کم می‌شود و بعد از گفتن )حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَل(، باید دو مرتبه )قَدْ قامَتِ الصّلاْ( اضافه نمود.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اذان هیجده جمله دارد: (اللَّهُ أکبَر) چهار مرتبه، (أَشْهَدُ أَنْ لا إلهَ إلّا اللَّهُ)، (أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّه)، (حَیَّ علی الصَّلاةِ)، (حَیَّ علی الفَلاحِ)، (حَیَّ علی خَیْرِ العَمَلِ)، (اللَّه أکبَر)، (لا إلهَ إلّا اللَّهُ) هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است؛ یعنی دو مرتبه (اللَّه أکبَر) از اول اذان و یک مرتبه (لا إلهَ إلّا اللَّهُ) از آخر آن کم می‌شود و بعد از گفتن (حَیَّ علی خَیْرِ العَمَلِ) باید دو مرتبه (قَدْ قامَتِ الصّلاة) اضافه نمود.