فقهای شیعه
این ۲۰ زیررده در این رده قرار دارند؛ این رده در کل حاوی ۲۰ زیررده است.
پرسش: دین و قران جدید حضرت چیست ؟
پرسش: دین و قران جدید حضرت چیست ؟ پاسخ: با مراجعه به مصادر حدیثی روشن میشود تعبیر دین جدید و قرآن جدید در روایات وجود ندارد بلکه تعبیراتی مشاهده میشود که ممکن است از مجموعه آنها چنین استنباط شود که حضرت دین جدید میآورد. تعبیراتی مانند "سلطان جدید، امر جدید، قضا جدید، سنة جدیدة" البته در برخی احادیث تعبیر "کتاب جدید" مطرح شده است. در این زمینه علما و اندیشمندان بزرگوار ما مباحثی مطرح کرده اند که به پاره ای از آنها اشاره میشود: الف. مطابق برخی روایات، بخشی از احکام به جهت نبودن شرایط آنها توسط معصومین بیان نشده است و فقط علم آنها نزد اهل بیت(ع) باقی مانده است که در عصر ظهور بیان میشود. ب. بخشی از احکام به جهت دور شدن مردم از حقایق دین، مهجور و فراموش میشود که در عصر ظهور زنده و احیا میشود. ج. به علت برخی موانع، برخی از احکام به درستی اجرا نمیشود. عصر ظهور دوران اجرای کامل و صحیح احکام است. د. در عصر ظهور به علت بالا رفتن سطح فکر و آمادگی و قابلیت بیشتر معارف دینی، حقایق و معرفتهای دینی به صورت گسترده در اختیار مردم قرار میگیرد. ه. اسلوب و روشی که امام مهدی(ع) در حکومت داری از آن استفاده میکند با روشهای رایج و شناخته شده در نزد مردم متفاوت است. و. در طول تاریخ، به علت آن که امامت و مدیریت معصوم پذیرفته نشد و نا اهلان اختیار حکومت و برطرف کردن نیازهای فکری و دینی را به عهده گرفتند که نتیجه آن نیز غیبت امام معصوم(ع) را رقم زد، بدعتها و انحرافاتی در دین به وجود آمد که در پارهای از موارد از مسلمات و ضروریات دین شمرده شد. تلاش فقهای شیعه به علت مظلومیت و اقلیت آنان ره به جایی نبرد. در عصر ظهور بدعتها از بین میرود. مجموعه عوامل یاد شده باعث میشود که دین در عصر ظهور برای مردم به صورت جدید به تصویر در آید نه این که دین جدید و قرآن جدید بیاید. امام مهدی(ع) جانشین خاتم الانبیا است. خاتمیت پیامبر و دین اسلام از ضروریات تفکر اسلامی است که در جای خود اثبات شده است. ناگفته نماند که در زمان ظهور قرآن منسوب به امام علی(ع) نیز ممکن است در اختیار مردم قرار گیرد. این قرآن از لحاظ متن و محتوا تفاوتی با قرآن فعلی ندارد بلکه شامل تفاسیر و شأن نزول و برخی نکات دیگر است که استفاده صحیح از قرآن را میسر میکند. ممکن است منظور از کتاب جدید، قرآنی باشد که منسوب به امام علی(ع) است.
پرسش: دین و قران جدید حضرت چیست ؟ پاسخ: با مراجعه به مصادر حدیثی روشن میشود تعبیر دین جدید و قرآن جدید در روایات وجود ندارد بلکه تعبیراتی مشاهده میشود که ممکن است از مجموعه آنها چنین استنباط شود که حضرت دین جدید میآورد. تعبیراتی مانند "سلطان جدید، امر جدید، قضا جدید، سنة جدیدة" البته در برخی احادیث تعبیر "کتاب جدید" مطرح شده است. در این زمینه علما و اندیشمندان بزرگوار ما مباحثی مطرح کرده اند که به پاره ای از آنها اشاره میشود: الف. مطابق برخی روایات، بخشی از احکام به جهت نبودن شرایط آنها توسط معصومین بیان نشده است و فقط علم آنها نزد اهل بیت(ع) باقی مانده است که در عصر ظهور بیان میشود. ب. بخشی از احکام به جهت دور شدن مردم از حقایق دین، مهجور و فراموش میشود که در عصر ظهور زنده و احیا میشود. ج. به علت برخی موانع، برخی از احکام به درستی اجرا نمیشود. عصر ظهور دوران اجرای کامل و صحیح احکام است. د. در عصر ظهور به علت بالا رفتن سطح فکر و آمادگی و قابلیت بیشتر معارف دینی، حقایق و معرفتهای دینی به صورت گسترده در اختیار مردم قرار میگیرد. ه. اسلوب و روشی که امام مهدی(ع) در حکومت داری از آن استفاده میکند با روشهای رایج و شناخته شده در نزد مردم متفاوت است. و. در طول تاریخ، به علت آن که امامت و مدیریت معصوم پذیرفته نشد و نا اهلان اختیار حکومت و برطرف کردن نیازهای فکری و دینی را به عهده گرفتند که نتیجه آن نیز غیبت امام معصوم(ع) را رقم زد، بدعتها و انحرافاتی در دین به وجود آمد که در پارهای از موارد از مسلمات و ضروریات دین شمرده شد. تلاش فقهای شیعه به علت مظلومیت و اقلیت آنان ره به جایی نبرد. در عصر ظهور بدعتها از بین میرود. مجموعه عوامل یاد شده باعث میشود که دین در عصر ظهور برای مردم به صورت جدید به تصویر در آید نه این که دین جدید و قرآن جدید بیاید. امام مهدی(ع) جانشین خاتم الانبیا است. خاتمیت پیامبر و دین اسلام از ضروریات تفکر اسلامی است که در جای خود اثبات شده است. ناگفته نماند که در زمان ظهور قرآن منسوب به امام علی(ع) نیز ممکن است در اختیار مردم قرار گیرد. این قرآن از لحاظ متن و محتوا تفاوتی با قرآن فعلی ندارد بلکه شامل تفاسیر و شأن نزول و برخی نکات دیگر است که استفاده صحیح از قرآن را میسر میکند. ممکن است منظور از کتاب جدید، قرآنی باشد که منسوب به امام علی(ع) است.
عنوان سوال:
پرسش: دین و قران جدید حضرت چیست ؟
پاسخ:
پرسش: دین و قران جدید حضرت چیست ؟
پاسخ: با مراجعه به مصادر حدیثی روشن میشود تعبیر دین جدید و قرآن جدید در روایات وجود ندارد بلکه تعبیراتی مشاهده میشود که ممکن است از مجموعه آنها چنین استنباط شود که حضرت دین جدید میآورد. تعبیراتی مانند "سلطان جدید، امر جدید، قضا جدید، سنة جدیدة" البته در برخی احادیث تعبیر "کتاب جدید" مطرح شده است. در این زمینه علما و اندیشمندان بزرگوار ما مباحثی مطرح کرده اند که به پاره ای از آنها اشاره میشود:
الف. مطابق برخی روایات، بخشی از احکام به جهت نبودن شرایط آنها توسط معصومین بیان نشده است و فقط علم آنها نزد اهل بیت(ع) باقی مانده است که در عصر ظهور بیان میشود.
ب. بخشی از احکام به جهت دور شدن مردم از حقایق دین، مهجور و فراموش میشود که در عصر ظهور زنده و احیا میشود.
ج. به علت برخی موانع، برخی از احکام به درستی اجرا نمیشود. عصر ظهور دوران اجرای کامل و صحیح احکام است.
د. در عصر ظهور به علت بالا رفتن سطح فکر و آمادگی و قابلیت بیشتر معارف دینی، حقایق و معرفتهای دینی به صورت گسترده در اختیار مردم قرار میگیرد.
ه. اسلوب و روشی که امام مهدی(ع) در حکومت داری از آن استفاده میکند با روشهای رایج و شناخته شده در نزد مردم متفاوت است.
و. در طول تاریخ، به علت آن که امامت و مدیریت معصوم پذیرفته نشد و نا اهلان اختیار حکومت و برطرف کردن نیازهای فکری و دینی را به عهده گرفتند که نتیجه آن نیز غیبت امام معصوم(ع) را رقم زد، بدعتها و انحرافاتی در دین به وجود آمد که در پارهای از موارد از مسلمات و ضروریات دین شمرده شد. تلاش فقهای شیعه به علت مظلومیت و اقلیت آنان ره به جایی نبرد. در عصر ظهور بدعتها از بین میرود.
مجموعه عوامل یاد شده باعث میشود که دین در عصر ظهور برای مردم به صورت جدید به تصویر در آید نه این که دین جدید و قرآن جدید بیاید. امام مهدی(ع) جانشین خاتم الانبیا است. خاتمیت پیامبر و دین اسلام از ضروریات تفکر اسلامی است که در جای خود اثبات شده است.
ناگفته نماند که در زمان ظهور قرآن منسوب به امام علی(ع) نیز ممکن است در اختیار مردم قرار گیرد. این قرآن از لحاظ متن و محتوا تفاوتی با قرآن فعلی ندارد بلکه شامل تفاسیر و شأن نزول و برخی نکات دیگر است که استفاده صحیح از قرآن را میسر میکند. ممکن است منظور از کتاب جدید، قرآنی باشد که منسوب به امام علی(ع) است.
- [سایر] پرسش: علت نیامدن نام حضرت در قران ؟
- [سایر] دین و قران جدید حضرت چیست ؟
- [سایر] دین و قران جدید حضرت چیست ؟
- [سایر] پرسش: طریق کسب معرفت به حضرت ؟
- [سایر] پرسش: آیا حضرت تا قیامت حکومت می کنند ؟
- [سایر] پرسش: بهترین دعا که مورد رضایت حضرت و خدا باشد ؟
- [سایر] پرسش: یاران حضرت را چه گروه هایی تشکیل می دهند و نقش زنان چیست ؟
- [سایر] پرسش: چگونه می توان از طریق قرآن کریم با امام زمان ارتباط برقرار کرد؟
- [سایر] پرسش: آیا در زمان ظهور نیز قرآن ، ترجمه شده و در اختیار مردم قرار می گیرد ؟
- [سایر] با سلام 1- نزولی دفعی قرآن در چه سالی بوده است ؟ 2- با وجود اینکه فلسفه تجدید نبوت کامل کردن دین قبلی است و با این حساب دین مسیحیت از آیین حضرت ابراهیم کامل تر بوده است پس چرا پیامبر اسلام قبل از بعثت خود را پیرو حضرت ابراهیم می داند ؟
- [آیت الله بروجردی] کافر یعنی؛ کسی که منکر خدا است، یا برای خدا شریک قرار میدهد، یا پیغمبری حضرت خاتم الانبیاء محمّد بن عبدالله (ص) را قبول ندارد، نجس است و نیز کسی که ضروری دین (یعنی چیزی را که مثل نماز و روزهی مسلمانان جزءِ دین اسلام می‌دانند) منکر شود، چنانچه بداند آن چیز ضروری دین است، نجس می‌باشد و اگر نداند احتیاطاً باید از او اجتناب کرد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] باید از دادن قرآن به کافر خودداری کنند، و اگر قرآن در دست اوست در صورت امکان از او بگیرند ولی چنانچه مقصود از دادن قرآن و یا داشتن قرآن تحقیق و مطالعه در دین باشد و نیز انسان بداند که کافری که محکوم به نجاست است با دست تر قرآن را لمس نمی کند اشکالی ندارد.
- [آیت الله وحید خراسانی] اشهد ان علیا ولی الله جزء اذان و اقامه نیست ولی چون ولایت ان حضرت مکمل دین است شهادت به ان در هر حال و از جمله بعد از اشهد ان محمدا رسول الله از افضل قربات است
- [آیت الله علوی گرگانی] کافر یعنی کسی که غیر معترف به خدا است، یا برای خدا شریک قرار میدهد، یا پیغمبری حضرت خاتم الانبیأ محمّد بن عبدا& را قبول ندارد، نجس است و نیز کسی که ضروری دین یعنی چیزی را که مثل نماز وروزه مسلمانان جز دین اسلام میداند منکر شود، چنانچه بداند آن چیز ضروری دین است نجس می‌باشد، و اگر نداند احتیاطاً باید از او اجتناب کرد.
- [آیت الله اردبیلی] کافر (یعنی کسی که منکر خدا است و یا برای خدا شریک قرار میدهد یا پیامبری حضرت خاتم الانبیاء محمد بن عبداللّه صلیاللهعلیهوآلهوسلم را قبول ندارد و همچنین کسی که در یکی از اینها شک داشته باشد) نجس است ولی بنابر اقوی اهل کتاب (یهودیان، مسیحیان و زرتشتیان) پاک هستند؛ و کسی که ضروری دین (یعنی چیزی مثل نماز و روزه که مسلمانان جزء دین اسلام می‌دانند) را منکر شود، چنانچه بداند آن چیز ضروری دین است و انکار آن چیز به انکار خدا، توحید یا نبوت بازگشت داشته باشد، کافر ونجس می‌باشد و در غیر این صورت نجس نیست.
- [آیت الله نوری همدانی] کافر ، یعنی کسی که منکر خدا است یا برای خدا شریک قرار می دهد یا رسالت حضرت خاتم الانبیاء ، محمّد بن عبدالله (صلی الله علیه و آله ) را قبول ندارد مگر اهل کتاب که درآخر مساله ذکر میشود و هخمچنین است اگر در یکی از اینها شک داشته باشد و نیز کسی که ضروری دین ، یعنی چیزی را که مسلمانان جزء دین اسلام می دانند منکر شود ، چنانچه بداند آن چیز ضروری دین است و انکار آن چیزبرگردد به انکار خدا ، یا توحید ، یا نبوت ، نجس می باشد و اگر ضروری دین بودن آن را نداند ، به طوری که انکار آن به انکار خدا یا توحید یا نبوت برنگردد ، بهتر آن است که از او اجتناب کنند . کفاری که مانند یهود و نصاری اهل کتاب می باشند و تا هنگامی که علم به ملاقات بدن آنها با یکی از نجاسات که ذکر شد و می شود حاصل نشده است ، اجتناب لازم نیست .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اعانت ظلمه و کسانی که با دین و احکام دین، ضدیت و معاندت دارند، تجاوز به حریم دین و حرام است.
- [امام خمینی] کافر یعنی کسی که منکر خدا است، یا برای خدا شریک قرار می دهد، یا پیغمبری حضرت خاتم الانبیا محمد ابن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم را قبول ندارد، نجس است، و همچنین است اگر در یکی از اینها شک داشته باشد. و نیز کسی که ضروری دین یعنی چیزی را که مثل نماز و روزه، مسلمانان جزو دین اسلام می دانند منکر شود، چنانچه بداند آن چیز ضروری دین است و انکار آن چیز برگردد به انکار خدا یا توحید یا نبوت، نجس می باشد. و اگر نداند، احتیاطا بایداز او اجتناب کرد، گرچه لازم نیست.
- [آیت الله اردبیلی] جهاد از واجبات دین و دری از درهای بهشت است که خداوند آن را برای اولیای خود گشوده است(1) و در جهت حفظ کیان اسلام و امنیت مسلمانان و دفاع در مقابل هجوم کافران و ناپاکان و یاری مستضعفان، مورد تأکید قرآن و معصومان علیهمالسلام قرار گرفته است. امّتی که از جهاد روی گردانند، جامه ذلّت و خواری و ردای بلا و گرفتاری بپوشند و با حقارت و پستی از انصاف و عدالت محروم شوند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اعانت ظلمه و کسانی که با دین و احکام دین، ضدیت و معاندت دارند و همراهی نمودن با آنها در ظلم و ستم، تجاوز به حریم دین و حرام است.