امام سجاد(ع) در حق مجاهدین، چه دعایی فرموده اند؟
امام سجاد(ع) در دعایش می‌گوید: (أللهمَّ صلِّ عَلی مُحمد وآله وأَنسهم عِند لِقاءهم العدوّ ذَکر دنیاهم الخدّاعة الغُرور وامحُ عَن قلوبهم خَطرات المال الفتُون؛ (صحیفه سجادیه، دعای 27، (دعا برای مرزداران))؛ پروردگارا! هر مجاهدی که با بیگانگان، مشرکان، کافران و منافقان نبرد می‌کند تا دین و قرآن تو احیا، حزب تو غالب، خط و نام و یاد تو زنده گردد، یاد دنیای نیرنگ‌باز و حیله‌گر را از صحنه قلب او و علاقه به مال را از صفحه جان او بزدای، طوری که نه دنیا بخواهد و نه مال، نه به فکر زن و فرزند باشد و نه در اندیشه برگشت به خانه و خانواده). آنگاه عرضه می‌دارد: (واَجعل فِکره وذِکْره و ظَعنه و إِقامته فیک ولَک؛(همان.) پروردگارا! فکر و ذکر، حرکت و سکون، کوچ کردن و خیمه زدن، ماندن و رفتن، قیام و قعود و خلاصه همه و همه فعالیّت‌های او را در خودت و برای خودت قرار بده).
در این جمله سخن از (فیک ولک) است نه (فی سبیلک) و نمی‌توان گفت: در اینجا مضاف، محذوف است. از این‌رو اوج و عظمتی که در این کلام هست در (فی سبیلک) نیست.
آیة الله جوادی آملی،حماسه و عرفان (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبری، کد: 7751/400002)
