فرقه
فرقه ازحیث لغت، معنی گروه و دسته را می‌دهد و فريق، گروه جدا شده از ديگران است.
آیا در اسلام حتماً باید پیرو فرقه خاصی بود یا این که انسان تابع کدام فرقه باشد تفاوتی ندارد؟ و اگر تنها یک گروه بر حق است به چه دلیل آن گروه شیعه است؟
آیا در اسلام حتماً باید پیرو فرقه خاصی بود یا این که انسان تابع کدام فرقه باشد تفاوتی ندارد؟ و اگر تنها یک گروه بر حق است به چه دلیل آن گروه شیعه است؟ ملاک اصلی مسلمان بودن ایمان به حقیقت ناب اسلام و پیروی از آموزه‌ها و تعالیم اسلام خالص و پیراسته از پیرایه‌ها است. این مسأله در زمان پیامبر اسلام(ص) در تبعیت و پیروی یک پارچه از آن حضرت تبلور می‌یابد. پس از رحلت پیامبر اعظم(ص) نیز تبعیت از اسلام ناب در گرو پیروی کامل از مسیری است که حضرتش برای امت ترسیم فرموده و بدان راهنمایی کرده است. دو. براساس آنچه در روایات متعدد و متواتری شیعه و سنی نقل کرده‌اند، پیامبر اکرم(ص) در موارد مختلفی مسیر آینده امت را ترسیم کرده و راه راست و ضلالت‌ناپذیر را پیروی کامل از (ثقلین) یعنی قرآن و عترت دانسته‌اند. از جمله در صحیح مسلم و مسند احمد بن حنبل و سنن دارمی و سنن بیهقی و دیگر منابع معتبر روایی اهل‌سنت آمده است که پیامبر(ص) در خطبه غدیر فرمودند: (هان ای مردم! همانا من یک بشر هستم و انتظار می‌رود که فرستاده پروردگارم (ملک‌الموت) نزد من آید پس او را اجابت گویم. به درستی که من دو چیز گرانبها نزد شما می‌گذارم : یکی از آن دو کتاب خداست که در آن هدایت و نور است. پس کتاب خدا را دریابید و به آن چنگ زنید... و دیگری اهل بیت من است...).صحیح مسلم، باب فضائل علی ابن ابی طالب؛ مسند احمد، 4/364؛ سنن دارمی، 2/431؛ سنن بیهقی، 2/148 و 7/30؛ الطحاوی، 4/368. نیز آن حضرت اضافه فرمودند: (آن دو (قرآن و عترت) جدایی ناپذیرند تا بر حوض کوثر به من بازگردند. مستدرک الصحیحین و تلخیصه، 3/109؛ فضائل الطائی، ص 30؛ مسند احمد، 3/17 و.... پس بنگرید پس از من چسان آن دو را پی‌الترمذی، 13/201؛ اسدالغابه، 2/12؛ الدر المنثور، تفسیر سوره شوری، آیه مودت. و نیز بر این نکته تأکید کردند که: (اگر آن دو را پیروی کنید هرگز گمراه نخواهید شد). می‌گیرید). بنابراین گوهر هدایت اسلام ناب پس از پیامبر اکرم(ص) جز از طریق پیروی قرآن و عترت به چنگ آمدنی نیست. از این احادیث نکاتی چند به شرح زیر به دست می‌آید: 2-1. قرآن و اهلبیت(ع) همیشه همراه یکدیگرند و جدایی ناپذیرند و طالبان حقایق قرآن باید به اهلبیت(ع) چنگ بزنند. 2-2. چنان که پیروی از قرآن بدون هیچ قید و شرطی بر همه واجب است پیروی از اهلبیت(ع) نیز چنین است. 2-3. اهلبیت(ع) معصومند، زیرا جدایی‌ناپذیر بودن آنها از قرآن، و لزوم پیروی بی‌قید و شرط از آنان از دلایل روشنی بر معصوم بودن آنها است، چرا که اگر گناه و خطایی داشتند از قرآن جدا می‌شدند، و پیروی از آنان، مسلمانان را از ظلالت و گمراهی بیمه نمی‌کرد، و اینکه فرمودند با پیروی از آنان در برابر گمراهی‌ها مصونیت دارید، دلیل روشنی بر عصمت آنها است. 2-4. پیامبر(ص) این برنامه را برای تمام ادوار تاریخ مسلمین تا روز قیامت تنظیم کرده، میفرماید: (این دو همیشه با هم‌اند تا در کنار حوض کوثر نزد من آیند). این به خوبی نشان می‌دهد که در تمام طول تاریخ اسلام فردی از اهلبیت(ع) به عنوان پیشوای معصوم(ع) وجود دارد، و همان گونه که قرآن همیشه چراغ هدایت است، آنها نیز همیشه چراغ هدایتند. جهت آگاهی بیشتر بنگرید : الف. آیةاللَّه مکارم شیرازی، پیام قرآن، ج 9، ص 75 و 76، تهران : دارالکتب الاسلامیه، چهارم، 1377. ب. علی اصغر رضوانی، شیعه‌شناسی و پاسخ به شبهات، ج 2. ج. حمیدرضا شاکرین، چرا تشیع (مق) معارف (ماهنامه)، ش 53 و 54. 2-5. جدا شدن یا پیشی گرفتن از اهلبیت(ع) مایه گمراهی است و هیچ انتخابی را نباید بر آنها مقدم داشت زیرا آنها از همه افضل و اعلم و برترند. سه. پیامبر اعظم(ص) در موارد مکرر مصادیق اهل بیت را با نام و عدد معرفی نموده‌اند. در این دسته از روایات که در منابع مختلف شیعه و سنی نقل گردیده است حضرت علی(ع) به عنوان امام اول و جانشین بلافصل آن حضرت معرفی شده و آخرین امام که دوازدهمین آنان است حضرت مهدی خواهد بود.جهت آگاهی بیشتر به پاسخ پرسش‌های بعدی رجوع کنید. چهار. بر اثر عللی که پیش از این گفته آمد امت اسلامی پس از رحلت پیامبر(ص) به گروه‌های مختلفی تقسیم شدند. عمده‌ترین آنان، دو گروه شیعه و سنی است. شیعه کسانی را گویند که به لزوم پیروی از اهل بیت و امامت آنان به دلیل اشارت قرآنی و نصوص قطعی رسیده از پیامبر ایمان دارند. در مقابل اهل سنت و جماعت کسانی را گویند که منکر وابستگی امر امامت و رهبری دینی و سیاسی امت به نص بوده و لزوم پیروی از اهل بیت(ع) را انکار می‌کنند. گروه نخست به عنوان شیعه علی(ع) شناخته شده و از زبان پیامبر(ص) به این نام خوانده شده‌اند. از جمله پیامبر به حضرت علی(ع) فرمود: (یا علی انت و اصحابک فی الجنه، انت و شیعتک فی الجنه)؛ ای علی تو و یارانت در بهشتید، تو و شیعیانت در بهشتید).جهت آگاهی بیشتر بنگرید : علی ربانی گلپایگانی، درآمدی به شیعه‌شناسی، ص 31-28، قم : مرکز جهانی علوم اسلامی. مشابه این روایت در منابع اهل سنت به تکرار یافت می‌شود.ابن حجر عسقلانی، الصواعق المحرقه، ص 161، ط. مکتبه القاهره. پنج. همان طور که حقانیت همه ادیان در عرض یکدیگر مردود است، حقانیت همه فرقه‌ها در درون یک دین نیز ممکن نیست و به تناقض می‌انجامد. در روایات متعددی که شیعه و سنی از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده‌اند امت پس از آن حضرت به فرقه‌های متعددی تقسیم شده و در این میان تنها یک گروه اهل نجات و رستگاری‌اند. نتیجه : براساس آنچه گذشت آیا می‌توان غیر از تشیع راستین، یعنی پیروی حقیقی از قرآن و عترت را، راه حق و صراط مستقیم و نجات آفرین به حساب آورد؟ (ادیان و مذاهب، حمید رضا شاکرین، کد: 22/500012)
آیا در اسلام حتماً باید پیرو فرقه خاصی بود یا این که انسان تابع کدام فرقه باشد تفاوتی ندارد؟ و اگر تنها یک گروه بر حق است به چه دلیل آن گروه شیعه است؟ ملاک اصلی مسلمان بودن ایمان به حقیقت ناب اسلام و پیروی از آموزه‌ها و تعالیم اسلام خالص و پیراسته از پیرایه‌ها است. این مسأله در زمان پیامبر اسلام(ص) در تبعیت و پیروی یک پارچه از آن حضرت تبلور می‌یابد. پس از رحلت پیامبر اعظم(ص) نیز تبعیت از اسلام ناب در گرو پیروی کامل از مسیری است که حضرتش برای امت ترسیم فرموده و بدان راهنمایی کرده است. دو. براساس آنچه در روایات متعدد و متواتری شیعه و سنی نقل کرده‌اند، پیامبر اکرم(ص) در موارد مختلفی مسیر آینده امت را ترسیم کرده و راه راست و ضلالت‌ناپذیر را پیروی کامل از (ثقلین) یعنی قرآن و عترت دانسته‌اند. از جمله در صحیح مسلم و مسند احمد بن حنبل و سنن دارمی و سنن بیهقی و دیگر منابع معتبر روایی اهل‌سنت آمده است که پیامبر(ص) در خطبه غدیر فرمودند: (هان ای مردم! همانا من یک بشر هستم و انتظار می‌رود که فرستاده پروردگارم (ملک‌الموت) نزد من آید پس او را اجابت گویم. به درستی که من دو چیز گرانبها نزد شما می‌گذارم : یکی از آن دو کتاب خداست که در آن هدایت و نور است. پس کتاب خدا را دریابید و به آن چنگ زنید... و دیگری اهل بیت من است...).صحیح مسلم، باب فضائل علی ابن ابی طالب؛ مسند احمد، 4/364؛ سنن دارمی، 2/431؛ سنن بیهقی، 2/148 و 7/30؛ الطحاوی، 4/368. نیز آن حضرت اضافه فرمودند: (آن دو (قرآن و عترت) جدایی ناپذیرند تا بر حوض کوثر به من بازگردند. مستدرک الصحیحین و تلخیصه، 3/109؛ فضائل الطائی، ص 30؛ مسند احمد، 3/17 و.... پس بنگرید پس از من چسان آن دو را پی‌الترمذی، 13/201؛ اسدالغابه، 2/12؛ الدر المنثور، تفسیر سوره شوری، آیه مودت. و نیز بر این نکته تأکید کردند که: (اگر آن دو را پیروی کنید هرگز گمراه نخواهید شد). می‌گیرید). بنابراین گوهر هدایت اسلام ناب پس از پیامبر اکرم(ص) جز از طریق پیروی قرآن و عترت به چنگ آمدنی نیست. از این احادیث نکاتی چند به شرح زیر به دست می‌آید: 2-1. قرآن و اهلبیت(ع) همیشه همراه یکدیگرند و جدایی ناپذیرند و طالبان حقایق قرآن باید به اهلبیت(ع) چنگ بزنند. 2-2. چنان که پیروی از قرآن بدون هیچ قید و شرطی بر همه واجب است پیروی از اهلبیت(ع) نیز چنین است. 2-3. اهلبیت(ع) معصومند، زیرا جدایی‌ناپذیر بودن آنها از قرآن، و لزوم پیروی بی‌قید و شرط از آنان از دلایل روشنی بر معصوم بودن آنها است، چرا که اگر گناه و خطایی داشتند از قرآن جدا می‌شدند، و پیروی از آنان، مسلمانان را از ظلالت و گمراهی بیمه نمی‌کرد، و اینکه فرمودند با پیروی از آنان در برابر گمراهی‌ها مصونیت دارید، دلیل روشنی بر عصمت آنها است. 2-4. پیامبر(ص) این برنامه را برای تمام ادوار تاریخ مسلمین تا روز قیامت تنظیم کرده، میفرماید: (این دو همیشه با هم‌اند تا در کنار حوض کوثر نزد من آیند). این به خوبی نشان می‌دهد که در تمام طول تاریخ اسلام فردی از اهلبیت(ع) به عنوان پیشوای معصوم(ع) وجود دارد، و همان گونه که قرآن همیشه چراغ هدایت است، آنها نیز همیشه چراغ هدایتند. جهت آگاهی بیشتر بنگرید : الف. آیةاللَّه مکارم شیرازی، پیام قرآن، ج 9، ص 75 و 76، تهران : دارالکتب الاسلامیه، چهارم، 1377. ب. علی اصغر رضوانی، شیعه‌شناسی و پاسخ به شبهات، ج 2. ج. حمیدرضا شاکرین، چرا تشیع (مق) معارف (ماهنامه)، ش 53 و 54. 2-5. جدا شدن یا پیشی گرفتن از اهلبیت(ع) مایه گمراهی است و هیچ انتخابی را نباید بر آنها مقدم داشت زیرا آنها از همه افضل و اعلم و برترند. سه. پیامبر اعظم(ص) در موارد مکرر مصادیق اهل بیت را با نام و عدد معرفی نموده‌اند. در این دسته از روایات که در منابع مختلف شیعه و سنی نقل گردیده است حضرت علی(ع) به عنوان امام اول و جانشین بلافصل آن حضرت معرفی شده و آخرین امام که دوازدهمین آنان است حضرت مهدی خواهد بود.جهت آگاهی بیشتر به پاسخ پرسش‌های بعدی رجوع کنید. چهار. بر اثر عللی که پیش از این گفته آمد امت اسلامی پس از رحلت پیامبر(ص) به گروه‌های مختلفی تقسیم شدند. عمده‌ترین آنان، دو گروه شیعه و سنی است. شیعه کسانی را گویند که به لزوم پیروی از اهل بیت و امامت آنان به دلیل اشارت قرآنی و نصوص قطعی رسیده از پیامبر ایمان دارند. در مقابل اهل سنت و جماعت کسانی را گویند که منکر وابستگی امر امامت و رهبری دینی و سیاسی امت به نص بوده و لزوم پیروی از اهل بیت(ع) را انکار می‌کنند. گروه نخست به عنوان شیعه علی(ع) شناخته شده و از زبان پیامبر(ص) به این نام خوانده شده‌اند. از جمله پیامبر به حضرت علی(ع) فرمود: (یا علی انت و اصحابک فی الجنه، انت و شیعتک فی الجنه)؛ ای علی تو و یارانت در بهشتید، تو و شیعیانت در بهشتید).جهت آگاهی بیشتر بنگرید : علی ربانی گلپایگانی، درآمدی به شیعه‌شناسی، ص 31-28، قم : مرکز جهانی علوم اسلامی. مشابه این روایت در منابع اهل سنت به تکرار یافت می‌شود.ابن حجر عسقلانی، الصواعق المحرقه، ص 161، ط. مکتبه القاهره. پنج. همان طور که حقانیت همه ادیان در عرض یکدیگر مردود است، حقانیت همه فرقه‌ها در درون یک دین نیز ممکن نیست و به تناقض می‌انجامد. در روایات متعددی که شیعه و سنی از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده‌اند امت پس از آن حضرت به فرقه‌های متعددی تقسیم شده و در این میان تنها یک گروه اهل نجات و رستگاری‌اند. نتیجه : براساس آنچه گذشت آیا می‌توان غیر از تشیع راستین، یعنی پیروی حقیقی از قرآن و عترت را، راه حق و صراط مستقیم و نجات آفرین به حساب آورد؟ (ادیان و مذاهب، حمید رضا شاکرین، کد: 22/500012)
عنوان سوال:
آیا در اسلام حتماً باید پیرو فرقه خاصی بود یا این که انسان تابع کدام فرقه باشد تفاوتی ندارد؟ و اگر تنها یک گروه بر حق است به چه دلیل آن گروه شیعه است؟
پاسخ:
آیا در اسلام حتماً باید پیرو فرقه خاصی بود یا این که انسان تابع کدام فرقه باشد تفاوتی ندارد؟ و اگر تنها یک گروه بر حق است به چه دلیل آن گروه شیعه است؟
ملاک اصلی مسلمان بودن ایمان به حقیقت ناب اسلام و پیروی از آموزه‌ها و تعالیم اسلام خالص و پیراسته از پیرایه‌ها است. این مسأله در زمان پیامبر اسلام(ص) در تبعیت و پیروی یک پارچه از آن حضرت تبلور می‌یابد. پس از رحلت پیامبر اعظم(ص) نیز تبعیت از اسلام ناب در گرو پیروی کامل از مسیری است که حضرتش برای امت ترسیم فرموده و بدان راهنمایی کرده است. دو. براساس آنچه در روایات متعدد و متواتری شیعه و سنی نقل کرده‌اند، پیامبر اکرم(ص) در موارد مختلفی مسیر آینده امت را ترسیم کرده و راه راست و ضلالت‌ناپذیر را پیروی کامل از (ثقلین) یعنی قرآن و عترت دانسته‌اند. از جمله در صحیح مسلم و مسند احمد بن حنبل و سنن دارمی و سنن بیهقی و دیگر منابع معتبر روایی اهل‌سنت آمده است که پیامبر(ص) در خطبه غدیر فرمودند: (هان ای مردم! همانا من یک بشر هستم و انتظار می‌رود که فرستاده پروردگارم (ملک‌الموت) نزد من آید پس او را اجابت گویم. به درستی که من دو چیز گرانبها نزد شما می‌گذارم : یکی از آن دو کتاب خداست که در آن هدایت و نور است. پس کتاب خدا را دریابید و به آن چنگ زنید... و دیگری اهل بیت من است...).صحیح مسلم، باب فضائل علی ابن ابی طالب؛ مسند احمد، 4/364؛ سنن دارمی، 2/431؛ سنن بیهقی، 2/148 و 7/30؛ الطحاوی، 4/368. نیز آن حضرت اضافه فرمودند: (آن دو (قرآن و عترت) جدایی ناپذیرند تا بر حوض کوثر به من بازگردند. مستدرک الصحیحین و تلخیصه، 3/109؛ فضائل الطائی، ص 30؛ مسند احمد، 3/17 و.... پس بنگرید پس از من چسان آن دو را پی‌الترمذی، 13/201؛ اسدالغابه، 2/12؛ الدر المنثور، تفسیر سوره شوری، آیه مودت. و نیز بر این نکته تأکید کردند که: (اگر آن دو را پیروی کنید هرگز گمراه نخواهید شد). می‌گیرید). بنابراین گوهر هدایت اسلام ناب پس از پیامبر اکرم(ص) جز از طریق پیروی قرآن و عترت به چنگ آمدنی نیست. از این احادیث نکاتی چند به شرح زیر به دست می‌آید: 2-1. قرآن و اهلبیت(ع) همیشه همراه یکدیگرند و جدایی ناپذیرند و طالبان حقایق قرآن باید به اهلبیت(ع) چنگ بزنند. 2-2. چنان که پیروی از قرآن بدون هیچ قید و شرطی بر همه واجب است پیروی از اهلبیت(ع) نیز چنین است. 2-3. اهلبیت(ع) معصومند، زیرا جدایی‌ناپذیر بودن آنها از قرآن، و لزوم پیروی بی‌قید و شرط از آنان از دلایل روشنی بر معصوم بودن آنها است، چرا که اگر گناه و خطایی داشتند از قرآن جدا می‌شدند، و پیروی از آنان، مسلمانان را از ظلالت و گمراهی بیمه نمی‌کرد، و اینکه فرمودند با پیروی از آنان در برابر گمراهی‌ها مصونیت دارید، دلیل روشنی بر عصمت آنها است. 2-4. پیامبر(ص) این برنامه را برای تمام ادوار تاریخ مسلمین تا روز قیامت تنظیم کرده، میفرماید: (این دو همیشه با هم‌اند تا در کنار حوض کوثر نزد من آیند). این به خوبی نشان می‌دهد که در تمام طول تاریخ اسلام فردی از اهلبیت(ع) به عنوان پیشوای معصوم(ع) وجود دارد، و همان گونه که قرآن همیشه چراغ هدایت است، آنها نیز همیشه چراغ هدایتند. جهت آگاهی بیشتر بنگرید : الف. آیةاللَّه مکارم شیرازی، پیام قرآن، ج 9، ص 75 و 76، تهران : دارالکتب الاسلامیه، چهارم، 1377. ب. علی اصغر رضوانی، شیعه‌شناسی و پاسخ به شبهات، ج 2. ج. حمیدرضا شاکرین، چرا تشیع (مق) معارف (ماهنامه)، ش 53 و 54. 2-5. جدا شدن یا پیشی گرفتن از اهلبیت(ع) مایه گمراهی است و هیچ انتخابی را نباید بر آنها مقدم داشت زیرا آنها از همه افضل و اعلم و برترند. سه. پیامبر اعظم(ص) در موارد مکرر مصادیق اهل بیت را با نام و عدد معرفی نموده‌اند. در این دسته از روایات که در منابع مختلف شیعه و سنی نقل گردیده است حضرت علی(ع) به عنوان امام اول و جانشین بلافصل آن حضرت معرفی شده و آخرین امام که دوازدهمین آنان است حضرت مهدی خواهد بود.جهت آگاهی بیشتر به پاسخ پرسش‌های بعدی رجوع کنید. چهار. بر اثر عللی که پیش از این گفته آمد امت اسلامی پس از رحلت پیامبر(ص) به گروه‌های مختلفی تقسیم شدند. عمده‌ترین آنان، دو گروه شیعه و سنی است. شیعه کسانی را گویند که به لزوم پیروی از اهل بیت و امامت آنان به دلیل اشارت قرآنی و نصوص قطعی رسیده از پیامبر ایمان دارند. در مقابل اهل سنت و جماعت کسانی را گویند که منکر وابستگی امر امامت و رهبری دینی و سیاسی امت به نص بوده و لزوم پیروی از اهل بیت(ع) را انکار می‌کنند. گروه نخست به عنوان شیعه علی(ع) شناخته شده و از زبان پیامبر(ص) به این نام خوانده شده‌اند. از جمله پیامبر به حضرت علی(ع) فرمود: (یا علی انت و اصحابک فی الجنه، انت و شیعتک فی الجنه)؛ ای علی تو و یارانت در بهشتید، تو و شیعیانت در بهشتید).جهت آگاهی بیشتر بنگرید : علی ربانی گلپایگانی، درآمدی به شیعه‌شناسی، ص 31-28، قم : مرکز جهانی علوم اسلامی. مشابه این روایت در منابع اهل سنت به تکرار یافت می‌شود.ابن حجر عسقلانی، الصواعق المحرقه، ص 161، ط. مکتبه القاهره. پنج. همان طور که حقانیت همه ادیان در عرض یکدیگر مردود است، حقانیت همه فرقه‌ها در درون یک دین نیز ممکن نیست و به تناقض می‌انجامد. در روایات متعددی که شیعه و سنی از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده‌اند امت پس از آن حضرت به فرقه‌های متعددی تقسیم شده و در این میان تنها یک گروه اهل نجات و رستگاری‌اند. نتیجه : براساس آنچه گذشت آیا می‌توان غیر از تشیع راستین، یعنی پیروی حقیقی از قرآن و عترت را، راه حق و صراط مستقیم و نجات آفرین به حساب آورد؟ (ادیان و مذاهب، حمید رضا شاکرین، کد: 22/500012)
- [سایر] آیا در اسلام حتماً باید پیرو فرقه خاصی بود یا این که انسان تابع کدام فرقه باشد تفاوتی ندارد؟ و اگر تنها یک گروه بر حق است به چه دلیل آن گروه شیعه است؟
- [سایر] آیا در اسلام حتماً باید پیرو فرقه خاصی بود یا این که انسان تابع کدام فرقه باشد تفاوتی ندارد؟ و اگر تنها یک گروه بر حق است به چه دلیل آن گروه شیعه است؟
- [سایر] چرا مذهب شیعه بهترین مذهب است؟ من خودم پیرو مذهب شیعه هستم، اما نمیدانم شیعه چه برتری نسبت به وهابیت دارد... یک وقت خدای نکرده از آن 72 فرقه مسلمان نباشیم که گمراه شده‌اند؟ چطور میتوانم مطمئن شوم؟
- [سایر] علت حقانیت گروه شیعه در اسلام چیست؟
- [سایر] چرا اسلام دین حق است؟ و از بین فرقه های آن تنها تشیع صحیح است؟
- [سایر] سلام چرا در احادیث بهترین مردم و بهترین کارها و دشمن ترین مردم و .... گروه های مختلفی معرفی شدند مگر مثلا بدترین انسان ها در نزد خدا نباید یک گروه ثابت باشند پس چرا در احادیث مختلف از امامان(ع) افراد خاصی معرفی شده اند؟
- [آیت الله بهجت] ازدواج دختران شیعه اثنی عشریه با مردان دارای عقاید دیگر (فرقه های دیگر مسلمانان و یا اهل کتاب) چه حکمی دارد؟
- [آیت الله سبحانی] شخصی فوت نموده است و ابتداءاً پیرو آیین زرتشت بوده و سپس مسلمان شده و دارای دو فرزند و زن مسلمان می باشد آیا پدر متوفی که هنوز زنده است همچنان پیرو آیین زرتشت است از مسلمان ارث می برد؟
- [سایر] اشعریان چه کسانی هستند ؟ تاریخچه این گروه چیست ؟ و آیا ارتباطی با 4 فرقه اصلی اهل سنت دارند ؟
- [سایر] اولین گروه منشعب از شیعه چه بود؟
- [آیت الله مظاهری] کافری که مسلمان شود اطفال نابالغ او در احکام اسلام تابع او میباشند و همچنین است اگر جد طفل نابالغ یا مادر یا جده او مسلمان شود گرچه پدر او کافر باشد و همچنین است طفل کافری که به دست مسلمان اسیر شود. 9 - بر طرف شدن عین نجاست:
- [آیت الله اردبیلی] فرزندان نابالغ کفار، پس از اسلام آوردن پدر یا مادر خود، محکوم به اسلام بوده و به تبعیّت آنان پاک می‌شوند، ولی قبل از اسلام آوردن پدر یا مادر حکم کافر را دارند؛ مگر این که خود آنها ممیّز و اهل فکر و تشخیص بوده و در این جهت تابع پدر و مادر نباشند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] غسل دادن میت مسلمان و کفن کردن او چنان که گفته شد واجب است ولی دو گروه از این حکم مستثنا هستند: اول (شهیدان راه خدا) یعنی کسانی که در میدان جهاد در راه اسلام، همراه پیامبر(صلی الله علیه وآله) یا امام معصوم(علیه السلام) یا نایب خاص او کشته شده اند، همچنین کسانی که در حال غیبت امام زمان(ارواحنا فداه) برای دفاع در برابر دشمنان اسلام کشته می شوند، خواه مرد باشند، یا زن، بزرگ باشند و یا کودک، در این گونه موارد غسل و کفن و حنوط واجب نیست، بلکه باید آنها را با همان لباسهایشان بعد از خواندن نماز دفن کنند.
- [آیت الله بروجردی] کسی که زکات می‌گیرد باید شیعه دوازده امامی باشد و اگر انسان کسی را شیعه بداند و به او زکات بدهد، بعد معلوم شود شیعه نبوده، باید دوباره زکات بدهد.
- [آیت الله نوری همدانی] اگرکافر شهادتین بگوید ،و انسان نداند قلبا مسلمان شده ، یا نه،پاک است ، بلکه اگر انسان بداند که قلبا مسلمان نشده است هنگامی که در ظاهر اسلام را مراعات می کند ، پاک است .
- [آیت الله علوی گرگانی] کافری که بعد از غروب شب عید فطر مسلمان شده، فطره بر او واجب نیست ولی مسلمانی که شیعه نبوده، اگر بعد از دیدن ماه شیعه شود، باید زکاْ فطره را بدهد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] کافری که بعد از غروب شب عید فطر مسلمان شود، فطره بر او واجب نیست، ولی مسلمانی که شیعه نبوده، اگر بعد از دیدن ماه، شیعه شود، باید زکات فطره را بدهد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . کافری که بعد از مغرب شب عید فطر مسلمان شده فطره بر او واجب نیست، ولی مسلمانی که شیعه نبوده، اگر بعد از دیدن ماه شیعه شود، باید زکات فطره را بدهد.
- [آیت الله وحید خراسانی] کافری که بعد از غروب شب عید فطر مسلمان شده فطره بر او واجب نیست ولی مسلمانی که شیعه نبوده اگر بعد از دیدن ماه شیعه شود باید زکات فطره را بدهد
- [آیت الله سیستانی] کافری که بعد از غروب شب عید فطر مسلمان شده ، فطره بر او واجب نیست . ولی مسلمانی که شیعه نبوده ، اگر بعد از دیدن ماه شیعه شود ، باید زکات فطره را بدهد .