پیشوایان ادیان دیگر مانند زرتشت، ارسطو، بودا، عالم پس از مرگ را چگونه توصیف می‌کنند؟ به ویژه آیا در هیچ مذهبی حرفی از زلزله قیامت آمده است؟
پیشوایان ادیان دیگر (مانند زرتشت، ارسطو، بودا) عالم پس از مرگ را چگونه توصیف می‌کنند؟ به ویژه آیا در هیچ مذهبی حرفی از زلزله قیامت آمده است؟
پاسخ: اعتقاد به بقاء روح از قدیم در بین اقوام گوناگون وجود داشته است و اقوام گوناگون بشری به نوعی به سعادت و شقاوت بعد از مرگ معتقد بوده اند؛ در دین زرتشت نیز که بنا به قول مشهور حدود 600 سال قبل از مسیح تأسیس شده است عقیده به معاد به وضوح بیان شده است. در این دین اعتقاد بر این است که روح بعد از جدا شدن از بدن تا روز رستاخیز وارد عالم برزخ می شود ؛ تا در روز رستاخیز به جسم خود بپیوندد؛ زرتشتیان به اموری مثل صراط و میزان اعمال و بهشت و جهنم نیز اعتقاد دارند ؛ بهشت آیین زرتشت چیزی مانند بهشت اسلام است، ولی معتقدند که در جهنم آتش وجود ندارد چرا که آتش از نظر آنان مقدّس است ؛ به عقیده آنها جهنم محلی بسیار سرد و تاریک و کثیف و پر از حیوانات موذی است که گناهکاران را اذیت می کنند. (آشنایی با ادیان بزرگ ؛ حسین توفیقی ؛ ص 66 ) در آیین موجود بودا نیز به جای معاد نوعی تناسخ مطرح می باشد. بر اساس قانون کارما (karman ) به معنای کردار، آدمی نتیجه اعمال خود را در دوره های بازگشت مجدد خود در این جهان می بیند. کسانی که کار نیک انجام داده اند، در مرحله بعد زندگی مرفه و خوشی دارند و آنان که کار بد می کنند، در بازگشت با بینوایی و بدبختی دست به گریبان خواهند بود و چه بسا به شکل حیوان بازگشت کنند. (آشنایی با ادیان بزرگ؛ حسین توفیقی؛ ص 40 ) و البته برخی گروهها نیز با صراحت بقاء بعد از مرگ را منکر شده اند از جمله ارسطو که معتقد بود نفس انسان با همه تفاوتی که با سایر قوا و نیروهای عالم دارد، در همین دنیا و با بدن پیدا می شود؛ وقتی که بدن پیدا و کامل می شود، روح هم همین جا حادث می‌شود، هیچ سابقه دنیای قبلی ندارد، و بعد هم معتقد شد که روح با مردن بدن فانی می شود. در پایان لازم به ذکر است که در هیچ ادیانی به طور صریح مطلبی راجع به زلزله قیامت نیافتیم.
