اگر عده‌ای از علما به اعلم بودن مجتهدی شهادت بدهند و در مقابل، گروهی شخص دیگری را اعلم بدانند، و ما نتوانیم مجتهد اعلم را تشخیص دهیم، وظیفه چیست؟
اگر عده‌ای از علما به اعلم بودن مجتهدی شهادت بدهند و در مقابل، گروهی شخص دیگری را اعلم بدانند، و ما نتوانیم مجتهد اعلم را تشخیص دهیم، وظیفه چیست؟ آیات عظام امام، خامنه‌ای و نوری: در هر کدام احتمال اعلمیت داده شود، بنابر احتیاط واجب از او تقلید کند و در صورت تساوی، مخیر است.امام، توضیح المسائل، م 4 و 3؛ نوری، توضیح المسائل، م 4 و 3. آیت الله مکارم: بنابر احتیاط واجب از کسی تقلید کند که گمان به اعلمیت او دارد و در صورت تساوی، مخیر است.توضیح المسائل، 4، 5 و 6. آیت الله تبریزی: آگاهی و تخصص هر گروه از علما بیشتر باشد، شهادت و نظرشان مقدم است و در صورت تعارض، در هر کدام احتمال اعلمیت داده شود، از او تقلید کند و در صورت تساوی، مخیر است.توضیح المسائل، م 3 و 4. آیات عظام بهجت، فاضل و صافی: در هر کدام احتمال اعلمیت داده شود، باید از او تقلید کند و در صورت تساوی، مخیر است.صافی، جامع الاحکام، ج 1، س 8؛ توضیح المسائل مراجع، م 3 و 4. آیت الله سیستانی: آگاهی و تخصص هر گروه از علما بیشتر باشد ،شهادت و نظرشان مقدم است و در صورت تعارض، در هر کدام احتمال اعلمیت داده شود، باید از او تقلید کند و در صورت تساوی، مخیر است؛ مگر در موارد علم اجمالی بر تکلیف، (مانند قصر و اتمام) که در این هنگام بنابر احتیاط واجب باید هر دو فتوا را رعایت کند.تعلیقات علی العروة، م 13 ، 20 و 21. آیت الله وحید: در هر کدام احتمال اعلمیت داده شود، باید از او تقلید کند و در صورت تساوی باید از کسی تقلید کند که فتوایش مطابق احتیاط است و چنانچه احتیاط ممکن نبود و یا مشقت داشت، مخیر است.توضیح المسائل، م 3 و 4. تبصره. فرض مسأله جایی است که هر دو در تقوا مساوی باشند. (احکام بلوغ و تقلید، سید مجتبی حسینی، کد: 26/500019)
عنوان سوال:

اگر عده‌ای از علما به اعلم بودن مجتهدی شهادت بدهند و در مقابل، گروهی شخص دیگری را اعلم بدانند، و ما نتوانیم مجتهد اعلم را تشخیص دهیم، وظیفه چیست؟


پاسخ:

اگر عده‌ای از علما به اعلم بودن مجتهدی شهادت بدهند و در مقابل، گروهی شخص دیگری را اعلم بدانند، و ما نتوانیم مجتهد اعلم را تشخیص دهیم، وظیفه چیست؟

آیات عظام امام، خامنه‌ای و نوری: در هر کدام احتمال اعلمیت داده شود، بنابر احتیاط واجب از او تقلید کند و در صورت تساوی، مخیر است.امام، توضیح المسائل، م 4 و 3؛ نوری، توضیح المسائل، م 4 و 3.
آیت الله مکارم: بنابر احتیاط واجب از کسی تقلید کند که گمان به اعلمیت او دارد و در صورت تساوی، مخیر است.توضیح المسائل، 4، 5 و 6.
آیت الله تبریزی: آگاهی و تخصص هر گروه از علما بیشتر باشد، شهادت و نظرشان مقدم است و در صورت تعارض، در هر کدام احتمال اعلمیت داده شود، از او تقلید کند و در صورت تساوی، مخیر است.توضیح المسائل، م 3 و 4.
آیات عظام بهجت، فاضل و صافی: در هر کدام احتمال اعلمیت داده شود، باید از او تقلید کند و در صورت تساوی، مخیر است.صافی، جامع الاحکام، ج 1، س 8؛ توضیح المسائل مراجع، م 3 و 4.
آیت الله سیستانی: آگاهی و تخصص هر گروه از علما بیشتر باشد ،شهادت و نظرشان مقدم است و در صورت تعارض، در هر کدام احتمال اعلمیت داده شود، باید از او تقلید کند و در صورت تساوی، مخیر است؛ مگر در موارد علم اجمالی بر تکلیف، (مانند قصر و اتمام) که در این هنگام بنابر احتیاط واجب باید هر دو فتوا را رعایت کند.تعلیقات علی العروة، م 13 ، 20 و 21.
آیت الله وحید: در هر کدام احتمال اعلمیت داده شود، باید از او تقلید کند و در صورت تساوی باید از کسی تقلید کند که فتوایش مطابق احتیاط است و چنانچه احتیاط ممکن نبود و یا مشقت داشت، مخیر است.توضیح المسائل، م 3 و 4.
تبصره. فرض مسأله جایی است که هر دو در تقوا مساوی باشند. (احکام بلوغ و تقلید، سید مجتبی حسینی، کد: 26/500019)





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین