نامحرم
اجنبی به نامحرم و بیگانه گفته می شود.
رجوع بیمار به دندان پزشک نامحرم، چه حکمی دارد؟
رجوع بیمار به دندان پزشک نامحرم، چه حکمی دارد؟ همه مراجع (به جز آیت اللّه تبریزی و آیت اللّه سیستانی): در صورتی که دندان پزشک همجنس در دسترس نباشد و مراجعه ضرورت داشته باشد، اشکال ندارد.آیت اللّه بهجت، احکام و استفتاءات پزشکی، ص30، س4 و 8، ص 33، س 18؛ آیت اللّه نوری، استفتاءات، ج1، س943 و 933 و 956؛ آیت اللّه خامنه‌ای، اجوبة، س 1303؛ امام خمینی، استفتاءات، ج3، (نظر)، س42 و 43؛ آیت اللّه فاضل، جامع‌المسائل، ج1، س2091 و 2087؛ آیت اللّه مکارم، استفتاءات، ج1، س803 و 1567؛ آیت اللّه صافی، هدایة العباد، ج2، (النکاح)، م22؛ دفتر آیت اللّه وحید آیت اللّه تبریزی و آیت اللّه سیستانی: اگر دندان پزشک همجنس در دسترس نباشد، یا دندان پزشک نامحرم مهارتش بیشتر باشد، اشکال ندارد.آیت اللّه سیستانی، sistani.org، (پزشکی)، س1 و منهاج‌الصالحین، ج2، (النکاح)، م21؛ آیت اللّه تبریزی، صراطالنجاة، ج5، س1023 و 1024 و استفتاءات، س1545. (احکام نگاه و پوشش، سید مجتبی حسینی، کد: 132/500018)
رجوع بیمار به دندان پزشک نامحرم، چه حکمی دارد؟ همه مراجع (به جز آیت اللّه تبریزی و آیت اللّه سیستانی): در صورتی که دندان پزشک همجنس در دسترس نباشد و مراجعه ضرورت داشته باشد، اشکال ندارد.آیت اللّه بهجت، احکام و استفتاءات پزشکی، ص30، س4 و 8، ص 33، س 18؛ آیت اللّه نوری، استفتاءات، ج1، س943 و 933 و 956؛ آیت اللّه خامنه‌ای، اجوبة، س 1303؛ امام خمینی، استفتاءات، ج3، (نظر)، س42 و 43؛ آیت اللّه فاضل، جامع‌المسائل، ج1، س2091 و 2087؛ آیت اللّه مکارم، استفتاءات، ج1، س803 و 1567؛ آیت اللّه صافی، هدایة العباد، ج2، (النکاح)، م22؛ دفتر آیت اللّه وحید آیت اللّه تبریزی و آیت اللّه سیستانی: اگر دندان پزشک همجنس در دسترس نباشد، یا دندان پزشک نامحرم مهارتش بیشتر باشد، اشکال ندارد.آیت اللّه سیستانی، sistani.org، (پزشکی)، س1 و منهاج‌الصالحین، ج2، (النکاح)، م21؛ آیت اللّه تبریزی، صراطالنجاة، ج5، س1023 و 1024 و استفتاءات، س1545. (احکام نگاه و پوشش، سید مجتبی حسینی، کد: 132/500018)
پاسخ:
رجوع بیمار به دندان پزشک نامحرم، چه حکمی دارد؟
همه مراجع (به جز آیت اللّه تبریزی و آیت اللّه سیستانی): در صورتی که دندان پزشک همجنس در دسترس نباشد و مراجعه ضرورت داشته باشد، اشکال ندارد.آیت اللّه بهجت، احکام و استفتاءات پزشکی، ص30، س4 و 8، ص 33، س 18؛ آیت اللّه نوری، استفتاءات، ج1، س943 و 933 و 956؛ آیت اللّه خامنه‌ای، اجوبة، س 1303؛ امام خمینی، استفتاءات، ج3، (نظر)، س42 و 43؛ آیت اللّه فاضل، جامع‌المسائل، ج1، س2091 و 2087؛ آیت اللّه مکارم، استفتاءات، ج1، س803 و 1567؛ آیت اللّه صافی، هدایة العباد، ج2، (النکاح)، م22؛ دفتر آیت اللّه وحید
آیت اللّه تبریزی و آیت اللّه سیستانی: اگر دندان پزشک همجنس در دسترس نباشد، یا دندان پزشک نامحرم مهارتش بیشتر باشد، اشکال ندارد.آیت اللّه سیستانی، sistani.org، (پزشکی)، س1 و منهاج‌الصالحین، ج2، (النکاح)، م21؛ آیت اللّه تبریزی، صراطالنجاة، ج5، س1023 و 1024 و استفتاءات، س1545. (احکام نگاه و پوشش، سید مجتبی حسینی، کد: 132/500018)
- [سایر] مراجعه بیمار به پزشک نامحرم چه حکمی دارد؟
- [آیت الله خامنه ای] آیا معاینه افراد غیر بیمار برای کنترل سلامتی آنها، توسط پزشک نامحرم جایز است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] چنانچه بنابر ضرورت در آموزش پزشکی لازم شود دانشجو یا پزشک نامحرم، بیمار را معاینه یا درمانی کند که ملازم لمس و نظر می باشد، آیا اجازه بیمار یا بستگان وی لازم است؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر پزشک، سعی خود را در مداوای بیمار انجام دهد، ولی بیمار بهبودی نیابد، آیا پزشک نسبت به هزینه درمانی که بیمار قبلا پرداخته (حق ویزیت) مدیون است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا دندان پزشک مجاز به نصب دندان طلا برای مردان می باشد؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] پزشک اشتباهاً به جای دندان خراب دندان سالم را کشیده است، آیا باید دیه بدهد؟
- [آیت الله سبحانی] دندانپزشک برای کشیدن دندان باید از بیمار اجازه بگیرد؟
- [آیت الله خامنه ای] رجوع به پزشک غیر همجنس
- [سایر] چطور بر ترس رفتن نزد دندان پزشک غلبه کنم؟
- [آیت الله بهجت] اگر پزشک، سعی خود را در مداوای بیمار انجام دهد ولی بیمار بهبودی نیابد، آیا پزشک نسبت به هزینه ی درمانی که بیمار قبلاً پرداخته (حق ویزیت) مدیون است؟
- [آیت الله اردبیلی] اگر بیمار یا ولیّ او شرط عدم ضمان را از پزشک قبول نکنند، چنانچه جان بیمار در خطر نباشد یا این که مراجعه به پزشک دیگری ممکن باشد، پزشک میتواند بیمار را رها کرده و معالجه ننماید و اگر جان بیمار در خطر باشد و =============================================================================== 1 سنن ابن ماجه،ح3466 کنز العمّال،ج10،ص32،ح28221. مراجعه به پزشک دیگری ممکن نباشد، اقدام به معالجه او لازم است و در این صورت اگر پزشک حاذق بوده و احتیاط و دقّت لازم را بنماید، ضامن نمیباشد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر پزشک با بیمار یا ولیّ او شرط عدم ضمان کند، یعنی به او بگوید: (اگر ضرری به بیمار برسد ضامن نیستم)، در صورتی که پزشک حاذق باشد و دقّت و احتیاط لازم را در معالجه رعایت نماید و در عین حال به بیمار ضرری برسد، ضامن نیست.
- [آیت الله شبیری زنجانی] طبیب و جرّاح برای این که در مقابل خطا و اشتباهی هم که ممکن است برای آنها پیش بیاید ضامن نباشند میتوانند از بیمار یا ولیّ شرعی او برائت بگیرند، پس اگر بیمار یا ولیّ او پذیرفته باشند که اگر بر اثر غفلت دکتر ضرری به بیمار برسد پزشک ضامن نباشد، چنانچه پزشک دقت لازم را بکند و در اثر غفلت او ضرری به بیمار برسد، ضامن نیست؛ ولی اگر در اثر مسامحه و سهلانگاری ضرری بزند، ضامن است.
- [آیت الله اردبیلی] اگر پزشک نسخه نوشته و دستور مصرف دارو دهد به گونهای که بیمار از خود اختیاری نداشته و به واسطه اعتماد به دستور پزشک دارو را مصرف نماید، چنانچه در معالجه خطا کرده و به بیمار ضرری برسد یا بمیرد، ضامن خواهد بود.
- [آیت الله اردبیلی] اگر پزشک دارویی را تعریف کند یا بگوید: (درمان فلان درد با فلان داروست) و بیمار با اختیار و فهم خود دارو را با بیماری خود منطبق نموده و مصرف کند، پزشک در برابر عوارض آن ضامن نیست.
- [آیت الله اردبیلی] اگر موقعیّتی پیش آید که تسریع در معالجه لازم باشد و شرط عدم ضمان یا اجازه گرفتن از بیمار یا ولیّ او میسّر نباشد، چنانچه پزشک با احتیاط لازم اقدام به معالجه کند، ضامن نیست.
- [آیت الله اردبیلی] ضامن نبودن پزشک به وسیله نصب اطّلاعیه در محلّ درمان یا اعلان در رسانهها ثابت نمیشود، بلکه باید خود بیمار یا ولیّ او پس از آگاهی از کیفیّت درمان شرط عدم ضمان را به صورت کتبی یا شفاهی قبول کند و چنانچه قبول شرط از روی اضطرار و ناچاری باشد، اشکال ندارد؛ ولی اگر اجبار و اکراه در بین باشد، پزشک ضامن است.
- [آیت الله اردبیلی] اگر پزشک با دست خود به بیمار دارو بدهد و یا آمپول تزریق نماید و عوارضی پیش آید، مسئول می‌باشد، مگر این که شرط عدم ضمان کند و احتیاط لازم را بنماید.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر زنی برای معالجه ناچار باشد به مرد نامحرم مراجعه کند و مرد برای معالجه زن نامحرم ناچار باشد که او را نگاه کند و دست به بدن او بزند اشکال ندارد، ولی اگر با نگاه کردن بتواند معالجه کند نباید دست به بدن او بزند و اگر با دست زدن بتواند معالجه کند نباید او را نگاه کند، همچنین اگر معالجه منحصر به پزشک نامحرم نباشد ولی زن در اثر بیاطلاعی از پزشک معالج زن یا محرم، ناچار باشد که به مرد نامحرم مراجعه کند، در صورتی که معالجه مرد بدون دست زدن یا نگاه کردن به قسمتهای محرّم از اعضای زن امکانپذیر نباشد و مرد بداند که معالجه به مثل او منحصر نیست، جایز نیست معالجه کند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر پزشک بدست خود به مریض دوا بدهد یا تزریق کند، یا به عنوان طبابت نسخه ای برای بیمار بنویسد یا دستوری به او بدهد و مریض دارو را بخورد، چنانچه در طبابت و معالجه اش خطا کند و به مریض ضرری برسد یا بمیرد، پزشک ضامن است. ولی اگر در مقام طبابت و معالجه نباشد بلکه بعنوان نظریه پزشکی در کتاب بنویسد یا بگوید فلان دارو برای فلان مرض فائده دارد و بواسطه خوردن دارو ضرری به مریض برسد یا بمیرد پزشک ضامن نیست.