خانمی که ازدواج می کند و از وطن اصلی خود به شهر دیگری می رود و در سال چند مرتبه برای دیدن فامیل به وطن اصلی اش بازمی گردد، نماز و روزه او چه حکمی دارد؟
همه مراجع (به جز صافی و مکارم): با ازدواج کردن زن و رفتن به شهر شوهر اعراض از وطن اصلی زن صورت نمی گیرد و در وطن خود نماز و روزه او کامل است. خامنه ای، اجوبه الاستفتاآت، س 694 و 705؛ سیستانی، استفتاآت، بخش نماز مسافر، س 20 و 40 و 50؛ نوری، استفتاآت، ج 1، س 164 و 165 و 166 و 167؛ بهجت، استفتاآت، احکام وطن، س 1570 و 1575 و 1576؛ تبریزی، استفتاآت، س 492.
آیت اللّه صافی: اگر زن بنا دارد در وطن شوهر همراه با شوهر زندگی کند اعراض قهری از وطن اوست و نماز او شکسته و بدون قصد ده روز نمی تواند روزه بگیرد. صافی، 240 سؤال پیرامون روزه، س 183.
آیت اللّه مکارم: اگر زن تصمیم دارد با شوهر خود در شهر دیگری زندگی کند و شوهرش قصد بازگشت به شهر زن را ندارد، یا نمی تواند قبل از پنج سال برگردد و در هر سال کمتر از 90 روز رفت و آمد داشته باشد، اعراض قهری حاصل شده است و نماز او شکسته است و بدون قصد ده روز نمی تواند روزه بگیرد. . مکارم، استفتاآت، ج 1، س 217 و ج 2، س 294.
(احکام روزه، سید مجتبی حسینی، کد: 48/500017)
