کفاره
کفاره به معنای پوشاندن می‌باشد و شأن کفاره، پوشاندن خطیئه است. "کفاره" در شرع مقدس به عبادت خاصی اطلاق می‌شود که برای عقوبت افراد، سقوط عقوبت یا تخفیف در آن تعیین شده است.
اگر فردی به خاطر عذری قوی، پنجاه درصد احتمال دهد که روزه بر او واجب نیست و به همین دلیل روزه نگیرد، ولی بعدا معلوم شود که روزه بر او واجب بوده، از جهت قضا و کفاره چه حکمی دارد؟
اگر فردی به خاطر عذری قوی، پنجاه درصد احتمال دهد که روزه بر او واجب نیست و به همین دلیل روزه نگیرد، ولی بعدا معلوم شود که روزه بر او واجب بوده، از جهت قضا و کفاره چه حکمی دارد؟ همه مراجع: اگر افطار عمدی روزه ماه مبارک رمضان به مجرد احتمال عدم وجوب روزه بر وی باشد، در فرض سؤال علاوه بر قضا، کفاره هم بر او واجب است. اما اگر افطار به علت ترس از ضرر باشد و ترس هم منشأ عقلائی داشته باشد، کفاره واجب نیست، ولی قضا بر او واجب است. . توضیح المسائل مراجع، م 1744؛ خامنه ای، اجوبه الاستفتاآت، س 735؛ صافی، 240 سؤال پیرامون روزه، س 222. (احکام روزه، سید مجتبی حسینی، کد: 145/500017)
اگر فردی به خاطر عذری قوی، پنجاه درصد احتمال دهد که روزه بر او واجب نیست و به همین دلیل روزه نگیرد، ولی بعدا معلوم شود که روزه بر او واجب بوده، از جهت قضا و کفاره چه حکمی دارد؟ همه مراجع: اگر افطار عمدی روزه ماه مبارک رمضان به مجرد احتمال عدم وجوب روزه بر وی باشد، در فرض سؤال علاوه بر قضا، کفاره هم بر او واجب است. اما اگر افطار به علت ترس از ضرر باشد و ترس هم منشأ عقلائی داشته باشد، کفاره واجب نیست، ولی قضا بر او واجب است. . توضیح المسائل مراجع، م 1744؛ خامنه ای، اجوبه الاستفتاآت، س 735؛ صافی، 240 سؤال پیرامون روزه، س 222. (احکام روزه، سید مجتبی حسینی، کد: 145/500017)
عنوان سوال:
اگر فردی به خاطر عذری قوی، پنجاه درصد احتمال دهد که روزه بر او واجب نیست و به همین دلیل روزه نگیرد، ولی بعدا معلوم شود که روزه بر او واجب بوده، از جهت قضا و کفاره چه حکمی دارد؟
پاسخ:
اگر فردی به خاطر عذری قوی، پنجاه درصد احتمال دهد که روزه بر او واجب نیست و به همین دلیل روزه نگیرد، ولی بعدا معلوم شود که روزه بر او واجب بوده، از جهت قضا و کفاره چه حکمی دارد؟
همه مراجع: اگر افطار عمدی روزه ماه مبارک رمضان به مجرد احتمال عدم وجوب روزه بر وی باشد، در فرض سؤال علاوه بر قضا، کفاره هم بر او واجب است. اما اگر افطار به علت ترس از ضرر باشد و ترس هم منشأ عقلائی داشته باشد، کفاره واجب نیست، ولی قضا بر او واجب است. . توضیح المسائل مراجع، م 1744؛ خامنه ای، اجوبه الاستفتاآت، س 735؛ صافی، 240 سؤال پیرامون روزه، س 222.
(احکام روزه، سید مجتبی حسینی، کد: 145/500017)
- [آیت الله خامنه ای] اگر فردی به خاطر عذری قوی، پنجاه درصد احتمال دهد که روزه بر او واجب نیست و به همین دلیل روزه نگیرد، ولی بعداً معلوم شود که روزه بر او واجب بوده، از جهت قضا و کفّاره چه حکمی دارد؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] اگر انسان به خاطر عذری احتمال قوی بیش از 50 درصد می دهد که روزه بر او واجب نیست و نگرفت بعد معلوم شد بر او واجب بوده تکلیف او از حیث قضا و کفاره چگونه است؟
- [آیت الله مظاهری] کسی که به علتی، احتمال ضرر روزه را برای خود دهد و به این علت روزه نگیرد و بعداً متوجه شود که روزه بر او واجب بوده، از جهت قضا و کفاره چه حکمی دارد؟
- [سایر] آیا واجب است روزه هایی که سال گذشته به خاطر عذری قضا شده تا قبل از رسیدن ماه رمضان بعد قضا کند؟
- [آیت الله خوئی] اموری که مستحب است یا اموری که در آنها مصالح دنیوی می‌باشد اگر احتمال بدهیم که منجر به مرگ می‌شود و احتمال چهل درصد یا پنجاه درصد باشد مثلاً، آیا جایز است انجام دادن مثل این اشیاء؟
- [آیت الله خوئی] اموری که مستحب است یا اموری که در آنها مصالح دنیوی می‌باشد اگر احتمال بدهیم که منجر به مرگ می‌شود و احتمال چهل درصد یا پنجاه درصد باشد مثلاً، آیا جایز است انجام دادن مثل این اشیاء؟
- [سایر] کسی که میداند یا احتمال قوی میدهد که اگر روزه بگیرد، به زخم معده یا سنگ مثانه دچار می‌شود؛ آیا روزه بر او واجب است؟
- [آیت الله سبحانی] اگر شخصی روزه قضا به عهده اش بوده آن را نگرفته و به خاطر جهل کفاره تأخیر آن را نپرداخته است، آیا کفاره ساقط است؟
- [سایر] کسی که می داند یا احتمال قوی می دهد که اگر روزه بگیرد، به زخم معده یا سنگ مثانه دچار می شود ؛ آیا روزه بر او واجب است؟
- [آیت الله خامنه ای] زنی به علت بارداری و نزدیکی وقت زایمان، نمی تواند روزه بگیرد و می داند که باید آنها را بعد از زایمان و قبل از ماه رمضان آینده قضا نماید، اگر به طور عمدی یا غیرعمدی تا چند سال روزه نگیرد، آیا فقط کفّاره همان سال بر او واجب است یا آنکه کفّاره تمام سالهایی که روزه را به تأخیر انداخته، واجب است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه روزه ماه رمضان را به واسطه عذری نگیرد و تا رمضان آینده عمداً قضای آن را به جانیاورد در حالی که عذرش برطرف شده، باید بعداً روزه را قضا کند و برای هر روز یک مد طعام کفاره بدهد، همچنین اگر در قضای روزه کوتاهی کند تا وقت تنگ شود و در تنگی وقت عذری پیدا کند، باید بعداً هم قضا به جا آورد و هم کفاره دهد، اما اگر کوتاهی نکرده و اتفاقاً در تنگی وقت عذری پیدا شده فقط قضا لازم است.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر نذر کند روز معینی را روزه بگیرد باید همان روز را روزه بگیرد و در صورتی که عمدا روزه نگیرد باید گذشته از قضای ان روز کفاره هم بدهد و کفاره اش کفاره مخالفت قسم است چنانچه در مساله خواهد امد ولی دران روز اختیارا می تواند مسافرت کند و روزه را نگیرد و چنانچه در سفر باشد لازم نیست قصد اقامه کرده و روزه بگیرد و در صورتی که از جهت سفر یا مرض روزه نگیرد لازم است روزه را قضا کند و همچنین بنابر احتیاط واجب اگر از جهت حیض روزه نگیرد و در هر صورت کفاره ندارد
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر نذر کند روز معینی را روزه بگیرد، باید همان روز را روزه بگیرد و اگر عمداً روزه نگیرد باید کفاره بدهد و قضای آن روز را نیز روزه بگیرد و اگر در آن روز عذری داشت که نمی توانست روزه بگیرد مثلاً حائض بود یا بیمار بود آن روز را روزه نگیرد و تنها قضای آن را بگیرد و کفاره ندارد و همین طور می تواند در آن روز مسافرت کند هرچند ناچار به آن مسافرت نباشد ولی بعداً باید آن را قضا نماید و کفاره ندارد.
- [آیت الله مظاهری] اگر اوّل ماه رمضان برای کسی ثابت نشود و روزه نگیرد چنانچه بعد معلوم شود که ماه رمضان بود، باید روزه آن روز را قضا نماید.
- [آیت الله سیستانی] اگر نذر کند روز معیّنی را روزه بگیرد ، باید همان روز را روزه بگیرد ، و در صورتی که عمداً روزه نگیرد ، باید گذشته از قضای آن روز ، کفاره هم بدهد ، ولی در آن روز اختیاراً میتواند مسافرت کند و روزه را نگیرد ، و چنانچه در سفر باشد لازم نیست قصد اقامت کرده و روزه بگیرد ، و در صورتی که از جهت سفر یا از جهت عذر دیگری مثل مرض ، یا حیض روزه نگیرد ، لازم است روزه را قضا کند ولی کفاره ندارد .
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر عمداً روزه خود را باطل کند و بعد عذری مانند حیض یا نفاس یا مرض برای او پیدا شود، کفّاره بر او واجب است بنابر احتیاط واجب.
- [آیت الله مظاهری] اگر در ماه رمضان به واسطه عذری روزه نگیرد و بعد از رمضان عذر او برطرف شود و تا رمضان آینده عمداً قضای روزه را نگیرد باید روزه را قضا کند و برای هر روز 750 گرم گندم یا جو و مانند اینها یا قیمت اینها را به فقیر بدهد.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر در ماه رمضان به واسطه عذری روزه نگیرد و بعد از ماه رمضان عذر او بر طرف شود و تا ماه رمضان اینده عمدا قضای روزه را نگیرد باید روزه را قضا کند و برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر در ماه رمضان به واسطه عذری روزه نگیرد و بعد از رمضان عذر او برطرف شود و تا رمضان آینده عمدا قضای روزه را نگیرد؛ باید روزه را قضا کند و برای هر روز یک مد طعام هم به فقیر بدهد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر در ماه رمضان به واسطه عذری روزه نگیرد و بعد از رمضان عذر او برطرف شود و تا رمضان آینده عمدا قضای روزه را نگیرد، باید روزه را قضا کند و برای هر روز یک مُد طعام به فقیر بدهد.