آیا امکان فراگیری منطق و فلسفه و تهذیب نفس و اخلاق بدون استاد و با تکیه بر خواندن کتب معتبر امکان پذیر می باشد؟ (چون درس حوزوی که نمی خوانیم.)

آیا امکان فراگیری منطق و فلسفه و تهذیب نفس و اخلاق بدون استاد و با تکیه بر خواندن کتب معتبر امکان پذیر می باشد؟ (چون درس حوزوی که نمی خوانیم.)


شکی نیست که وجود استاد در هر علم و فنی باعث سریعتر و بهتر شدن فرایند یادگیری می شود ؛ ولی این بدان معنا نیست که نتوان بخشی از علوم و فنون را بدون استاد یاد گرفت ؛ بخصوص در عصر حاضر که اکثر دروس به صورت ضبط شده در بازار محصولات الکترونیکی موجودند ؛ لذا حضرت عالی ، برای یاد گیری هر کدام از مواردی که در سوال ذکر فرموده اید به روش زیر عمل نمایید.
1. برای یادگیری منطق می توانید ابتدا کتاب آموزش منطق ، تالیف محسن غرویان را که به زبان فارسی و کم حجم است مطالعه فرمایید ؛ و اگر خواستید منطق را مفصّل تر مطالعه نمایید می توانید سی دی های کتاب المنطق ، تالیف شیخ محمد رضا مظفر را تهیه نموده و استفاده نمایید ؛ شرح و ترجمه این کتاب نیز موجود است ؛ البته برای کسی که نمی خواهد منطق را در حدّ تخصصی فرا بگیرد همان کتاب آموزش منطق کافی است ؛ و با همین مقدار می تواند وارد فلسفه شود.
2. برای یادگیری فلسفه ،ابتدا بهتر است از سری کتابهای آشنایی با علوم اسلامی شهید مطهری بخش منطق و حکمت را در عرض چند روز مطالعه فرمایید تا دور نمایی از علم فلسفه برای حضرت عالی حاصل گردد ؛ آنگاه می توانید با تهیه سی دی های کتاب دو جلدی آموزش فلسفه ، تالیف آیةالله مصباح یزدی ، که استاد میر سپاهی تدریس نموده اند ، یادگیری فلسفه را شروع بفرمایید.
3. در موضوع تهذیب نفس نیز کتابهای ساده و قابل فهم متعددی وجود دارند که می توانید از آنها استفاده نمایید ؛ برای نمونه به چند مورد از این کتابها اشاره می کنیم .
1) به سوی خودسازی ؛ تالیف آیةالله مصباح یزدی
2) اخلاق ؛ (ترجمه کتاب الاخلاق ؛ تالیف سید عبدالله شبّر ) ؛ به ترجمه محمدرضا جباران
3)طریق عملی تزکیه ؛ استاد محمد شجاعی
و از کتابهای نسبتا مشکل می توان به کتب زیر اشاره نمود.
4) شرح چهل حدیث ؛ امام خمینی ( قدّس سرّه )
5) معراج السعاده ؛ عالم ربانی ملا احمد نراقی
در زمینه اخلاق ، کتابهایی نیز وجود دارند که کتابهای علمی سیر و سلوک عرفانی هستند ؛ و با اصطلاحات خاص عرفانی نوشته شده اند ؛ این گونه کتابها بهتر است که بدون استاد خوانده نشوند ؛ و اگر خوانده شدند نباید آنها را مبنای عمل قرار داد ؛ بخصوص دستور العملها و ذکر های خاصی که در این گونه کتابها داده می شود برای عمل کردن مناسب نیستند ؛ این گونه کتابها ، فقط به درد کسانی می خورند که اطلاع کافی از سیر و سلوک دارند و مدتی را تحت تعلیم استاد عرفان بوده اند ؛ این گونه کتابها مثل کتابهای تخصصی پزشکی هستند که فقط برای افراد متخصص در پزشکی ، یا دانشجویان پزشکی قابل استفاده اند. همچنین مطالعه کتب عرفان نظری ، قبل از تبحّر یافتن در فلسفه ،کار درستی نیست ؛ چون یا موجب انحراف عقیده می شوند یا شخص را نسبت به عرفان نظری بدبین می کنند .