مراد از کن فیکون چیست آیا تصور نمودن نشانه جسمیت نمی‌باشد؟
قرآن کریم در آیات متعددی تعبیر به (کُنْ فَیَکُونُ) ؛ (2:117) دارد. [بقره، 117 - آل عمران، 47 و 59 - انعام، 73 - مریم، 35 - غافر، 18 - یس، 82 - نحل، 40] (کن) اشاره به اراده تکوینی الهی دارد و معنای این آیات این است که هنگامی که خداوند اراده آفرینش موجودی را کرد، آن موجود حتماً ایجاد می‌شود. اما معنای این آیات این نیست که خداوند هر موجودی را که اراده کرد، آن موجود بلافاصله موجود می‌شود، بلکه هر موجودی را هرگونه که اراده فرمود، همان‌گونه آن موجود تحقق می‌یابد. اگر موجودی را به صورت جسمانی اراده فرمود که به تدریج و در مدت معینی خلق می‌شود. آن شی‌ء به این صورت آفریده می‌شود. مثلاً اراده فرموده که انسان در مدت 9 ماه در رحم مادر تکون یابد و لاجرم چنین می‌شود و این مستلزم آن نیست که خداوند هم از نوع انسان - جسم - باشد. مثال بارز آن نسبت شما با صورت‌های خیالی خودتان است. مثلاً شما اراده می‌کنید که در قوه خیال خود موجودی با بدن ماهی، پاهای فیل، دستانی همانند پرندگان و سر انسان ایجاد کنید. آیا خود شما هم از نوع آن خواهید شد؟ مسلماً چنین نیست. برای آگاهی بیشتر ر.ک: 1- تفسیر نمونه، ج 1، ص 298 - ج 18، ص 480 2- تفسیر المیزان، ج 17، صص 175 - 170
