مایعی که رنگ ندارد و بدون جهش از مرد خارج می شود چه حکمی دارد؟
علایم و نشانه های تشخیص منی طبق دیدگاه های فقها چنین است: همه ی مراجع عظام (به جز آیات عظام بهجت، صافی و مکارم): خروج منی در مردی که سالم است و مریض نمی باشد، دارای سه نشانه است: 1. همراه با شهوت باشد. 2. با جستن بیرون آید. 3. بدن سست شود. اگر هیچ یک از نشانه های سه گانه و یا یکی از آنها را نداشت، حکم به منی نمی شود؛ مگر آن که از راه دیگری یقین کند که منی است.[1] ولی در افراد مریض لازم نیست آن آب، با جستن و سست شدن بدن، بیرون آید، بلکه اگر با شهوت بیرون آمده باشد، در حکم منی است.[2]   آیات عظام بهجت و مکارم: خروج منی در مرد دارای دو نشانه است: 1. همراه با شهوت باشد. 2. با جستن بیرون آید. اگر هیچ یک از دو نشانه یا یکی از آن دو را نداشت، حکم به منی نمی شود؛  مگر آن که از راه دیگری یقین کند که منی است.[3] آیت الله العظمی صافی: اگر با شهوت و جستن بیرون آید و یا با جستن بیرون آید و بدن سست شود، آن رطوبت حکم منی را دارد و اگر هیچ یک از این دو نشانه را نداشت، حکم به منی نمی شود؛  مگر آن که از راه دیگری اطمینان پیدا کند که منی است.[4] [5] [6] علاوه این که رطوبتهایی که از انسان خارج می شود غیر از بول و منی بر چند قسم است: اول: آبی که گاه بعد از بول بیرون می آید و کمی سفید و چسبنده است و به آن «ودی» می گویند. دوم: آبی که هنگام ملاعبه و بازی کردن با همسر بیرون می آید و به آن «مذی» می گویند. سوم: آبی که گاه بعد از بیرون آمدن منی بیرون می آید و به آن «وذی» می گویند، همه ی این آبها در صورتی که مجری آلوده به بول و منی نباشد پاک است و وضو و غسل را هم باطل نمی کند.[7] در نتیجه با توجه به سؤال شما، باید گفت مایع خارج شده اگر بول نیست و مشخصات منی را ندارد ممکن است یکی از اقسام سه گانه (ودی، مذی و وذی) باشد.   [1] . امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، دفتر انتشارات اسلامی، ج1، ص 208، م 346، قم، چاپ هشتم، 1424ق؛ وحید، توضیح المسائل، م 352؛ نوری، توضیح المسائل، م 347؛ خامنه ای، اجوبة الاستفتاءات، س 180. نک: نمایه: شرایط جنابت، سؤال 475. [2] .  آیات عظام خویی و نوری (در افراد مریض لازم نیست آن آب، با جستن بیرون آید)؛ امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، ج1، ص 208، م 346. [3] . بهجت، توضیح المسائل مراجع، م 346 و مکارم، تعلیقات علی العروة، غسل الجنابة. [4] . توضیح المسائل معظم له، م 1352. [5] . نک: نمایه: حکم نمازهای خوانده شده با جهل به غسل جنابت، سوال 638. [6] . اقتباس از سؤال 838 (احتلام و نشانه های منی در مردان). [7] . امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، ج1، ص63.
عنوان سوال:

مایعی که رنگ ندارد و بدون جهش از مرد خارج می شود چه حکمی دارد؟


پاسخ:

علایم و نشانه های تشخیص منی طبق دیدگاه های فقها چنین است:
همه ی مراجع عظام (به جز آیات عظام بهجت، صافی و مکارم): خروج منی در مردی که سالم است و مریض نمی باشد، دارای سه نشانه است: 1. همراه با شهوت باشد. 2. با جستن بیرون آید. 3. بدن سست شود. اگر هیچ یک از نشانه های سه گانه و یا یکی از آنها را نداشت، حکم به منی نمی شود؛ مگر آن که از راه دیگری یقین کند که منی است.[1]
ولی در افراد مریض لازم نیست آن آب، با جستن و سست شدن بدن، بیرون آید، بلکه اگر با شهوت بیرون آمده باشد، در حکم منی است.[2]  
آیات عظام بهجت و مکارم: خروج منی در مرد دارای دو نشانه است: 1. همراه با شهوت باشد. 2. با جستن بیرون آید. اگر هیچ یک از دو نشانه یا یکی از آن دو را نداشت، حکم به منی نمی شود؛  مگر آن که از راه دیگری یقین کند که منی است.[3]
آیت الله العظمی صافی: اگر با شهوت و جستن بیرون آید و یا با جستن بیرون آید و بدن سست شود، آن رطوبت حکم منی را دارد و اگر هیچ یک از این دو نشانه را نداشت، حکم به منی نمی شود؛  مگر آن که از راه دیگری اطمینان پیدا کند که منی است.[4] [5] [6]
علاوه این که رطوبتهایی که از انسان خارج می شود غیر از بول و منی بر چند قسم است: اول: آبی که گاه بعد از بول بیرون می آید و کمی سفید و چسبنده است و به آن «ودی» می گویند. دوم: آبی که هنگام ملاعبه و بازی کردن با همسر بیرون می آید و به آن «مذی» می گویند. سوم: آبی که گاه بعد از بیرون آمدن منی بیرون می آید و به آن «وذی» می گویند، همه ی این آبها در صورتی که مجری آلوده به بول و منی نباشد پاک است و وضو و غسل را هم باطل نمی کند.[7]
در نتیجه با توجه به سؤال شما، باید گفت مایع خارج شده اگر بول نیست و مشخصات منی را ندارد ممکن است یکی از اقسام سه گانه (ودی، مذی و وذی) باشد.   [1] . امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، دفتر انتشارات اسلامی، ج1، ص 208، م 346، قم، چاپ هشتم، 1424ق؛ وحید، توضیح المسائل، م 352؛ نوری، توضیح المسائل، م 347؛ خامنه ای، اجوبة الاستفتاءات، س 180. نک: نمایه: شرایط جنابت، سؤال 475. [2] .  آیات عظام خویی و نوری (در افراد مریض لازم نیست آن آب، با جستن بیرون آید)؛ امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، ج1، ص 208، م 346. [3] . بهجت، توضیح المسائل مراجع، م 346 و مکارم، تعلیقات علی العروة، غسل الجنابة. [4] . توضیح المسائل معظم له، م 1352. [5] . نک: نمایه: حکم نمازهای خوانده شده با جهل به غسل جنابت، سوال 638. [6] . اقتباس از سؤال 838 (احتلام و نشانه های منی در مردان). [7] . امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، ج1، ص63.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین