از نظر اسلام زن و مرد مکمل یکدیگر هستند و خداوند حکیم این دو را برای یکدیگر آفریده است زیرا مایه آرامش همدیگر هستند و نیازهای عاطفی و روحی و جنسی یکدیگر را برآورده می کنند. اسلام برای بر آورده شدن نیازهای طرفین چهار چوب ازدواج (دائم و موقت) را تعیین کرده و هر گونه ارتباط بین زن و مرد باید در این محدوده باشد. شما می توانید برای محرم شدن به یکدیگر از ازدواج دائم یا موقت (متعه) با رعایت شرایط آن استفاده نمایید. و البته طبق نظر بسیاری از فقهای عظام، یکی از شرایط ازدواج دختر و پسر از نظر اسلام، رضایت پدر دختر باکره یا جد پدری است مگر در مواردی که پدر بر خلاف مصلحت دختر به ازدواج او با پسری، رضایت ندهد یا دختر باکره نباشد و یا پدر و جد پدری نداشته باشد. از منظر اسلام تنها راه شرعی بهره گیری جنسی دختر و پسر از یکدیگر ، ازدواج- به طور دائم یا موقت – است. البته با شرط کردن عدم استمتاع (بهره گیری) جنسی در ضمن عقد ازدواج موقت می توان به محرمیت دست یافت که در این صورت دختر و پسر ضمن اینکه با هم محرم می شوند اما حق آن قبیل استمتاعات جنسی را که نبودنش را شرط کرده بودند ندارند اما رفت وآمد و گفتگو و مسافرت با هم برای آنان اشکالی ندارد.
از نظر اسلام زن و مرد مکمل یکدیگر هستند و خداوند حکیم این دو را برای یکدیگر آفریده است زیرا مایه آرامش همدیگر هستند و نیازهای عاطفی و روحی و جنسی یکدیگر را برآورده می کنند. اسلام برای بر آورده شدن نیازهای طرفین چهار چوب ازدواج (دائم و موقت) را تعیین کرده و هر گونه ارتباط بین زن و مرد باید در این محدوده باشد. شما می توانید برای محرم شدن به یکدیگر از ازدواج دائم یا موقت (متعه) با رعایت شرایط آن استفاده نمایید. و البته طبق نظر بسیاری از فقهای عظام، یکی از شرایط ازدواج دختر و پسر از نظر اسلام، رضایت پدر دختر باکره یا جد پدری است مگر در مواردی که پدر بر خلاف مصلحت دختر به ازدواج او با پسری، رضایت ندهد یا دختر باکره نباشد و یا پدر و جد پدری نداشته باشد. از منظر اسلام تنها راه شرعی بهره گیری جنسی دختر و پسر از یکدیگر ، ازدواج- به طور دائم یا موقت – است. البته با شرط کردن عدم استمتاع (بهره گیری) جنسی در ضمن عقد ازدواج موقت می توان به محرمیت دست یافت که در این صورت دختر و پسر ضمن اینکه با هم محرم می شوند اما حق آن قبیل استمتاعات جنسی را که نبودنش را شرط کرده بودند ندارند اما رفت وآمد و گفتگو و مسافرت با هم برای آنان اشکالی ندارد.
- [سایر] برای جاری کردن صیغه محرمیت در ازدواج موقت چه مسائل شرعی، باید مراعات شود؟
- [آیت الله سیستانی] برای عقد دائم آیا لازم است صیغه محرمیت خوانده شود ؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] در بین مردم مسلمان رسم است که قبل از جاری شدن صیغه دائم بین زوج و زوجه، صیغه محرمیت جاری میشود. آیا در هنگام جاریشدن صیغه دائم، بخشش مدت باقیمانده صیغه محرمیت و موقت از طرف زوج واجب است یا خیر؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] صیغه محرمیّت بین زن و مرد نامحرم (صیغه برادری و خواهری) چگونه است؟
- [آیت الله سیستانی] آیا خواندن صیغه محرمیت در موقع خواستگاری لازم است یا اختیاری؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر مرد بخواهد صیغه موقت را جاری کند و زن قبول کند، صحیح است؟ متن صیغه چگونه می شود؟ اگر مردی بخواهد زنی را وکالتاً برای خود عقد موقت کند چه باید بگوید؟
- [سایر] حدّ استمتاع در صیغه محرمیت برای دوره نامزدی (نامزدی تا عقد دائم) چیست؟ تا چه حدی می توان بهره جنسی از شریک انتخاب شده خود برد؟ آیا عدم استمتاع شامل تمامی موارد لذت جنسی می باشد یا خیر؟ آیا به هنگام جاری کردن صیغه محرمیت باید این شرط توسط دختر و پسر بر زبان جاری شود و یا این محدودیت به طور ذاتی در خود صیغه محرمیت نهفته است؟ آیا اطلاع والدین دختر از این شرط الزامی است؟ آیا عدم استمتاع فقط یک شرط انتخابی است که مازاد بر صیغه محرمیت عنوان می گردد؟
- [سایر] آیا می توان با خواندن صیغه، با یک نامحرم به عنوان برادر و خواهر محرم شد و آیا با این محرمیت، ازدواج امکان دارد؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در مورد ازدواج موقت با دختر شیرخواره برای ایجاد محرمیت با زن برادر، آیا این ازدواج باید به مصلحت دختر باشد؟
- [سایر] اگر مردی با دختر بچه باجناق خود صیغه موقت بخواند، آیا به صرف خواندن صیغه و پس از آن بخشیدن مدت، با خواهرزن خود محرم می شود؟ اگر نه، با خواندن صیغه دائم چطور؟ در صورت محرمیت، آیا پسر آن مرد در آینده در ازدواج با آن دختربچه دچار منعی خواهد شد؟ با خواهران آن دختر چطور؟
- [آیت الله وحید خراسانی] زن و مرد تا یقین یا اطمینان پیدا نکنند که وکیل انها صیغه را خوانده است نمی توانند ترتیب اثار و احکام نکاح را بدهند و گمان به این که وکیل صیغه را خوانده است کفایت نمی کند و اگر وکیل بگوید صیغه را خوانده در صورتی که ثقه باشد و ظن به خلاف گفته او نباشد یا از قول او اطمینان حاصل شود کافیست و در غیر دو صورت ذکر شده اکتفا به اخبار او محل اشکال است
- [آیت الله بهجت] بنابر اظهر، ترجمه صیغه عقد به فارسی یا زبان دیگر با وجود قدرت بر عربی کافی است، و احتیاط مستحب عربی بودن صیغه است، و برای کسی که آشنا به معنای عربی صیغه نیست و فقط میداند که صیغه عقد، به این لفظ جاری میشود، احتیاط مستحب این است که هم صیغه عربی و هم ترجمهاش را بخواند، و اکتفا کردن او به عربی خالی از تأمل نیست، و اگر نمیتوانند صیغه عربی را بخوانند و یا وکیل بگیرند، قطعاً ترجمه کافی است.
- [آیت الله خوئی] زن و مرد تا یقین نکنند که وکیل آنها صیغه را خوانده است نمیتوانند به یکدیگر نگاه محرمانه نمایند، و گمان به این که وکیل صیغه را خوانده است کفایت نمیکند، ولی اگر وکیل بگوید صیغه را خواندهام کافی است.
- [آیت الله علوی گرگانی] زن و مرد تا یقین نکنند که وکیل آنها صیغه را خوانده است، نمیتوانند بیکدیگر نگاه محرمانه نمایند و گمان به این که وکیل صیغه را خوانده است کفایت نمیکند ولی اگر وکیل بگوید صیغه را خواندهام کافیاست.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . زن و مرد تا یقین نکنند که وکیل آنان صیغه را خوانده است نمیتوانند به یکدیگر نگاه محرمانه نمایند، و گمان به اینکه وکیل صیغه را خوانده است کفایت نمیکند، ولی اگر وکیل بگوید صیغه را خواندهام کافی است.
- [آیت الله اردبیلی] زن و مرد تا یقین نکنند که وکیل آنها صیغه را خوانده است، نمیتوانند به یکدیگر نگاه محرمانه نمایند و گمان به این که وکیل صیغه را خوانده است، کفایت نمیکند؛ ولی اگر وکیل بگوید: (صیغه را خواندهام) کافی است.
- [آیت الله بروجردی] زن و مرد تا یقین نکنند که وکیل آنها صیغه را خوانده است، نمیتوانند به یکدیگر رفتار محرمانه نمایند و گمان به این که وکیل صیغه را خوانده است کفایت نمیکند، ولی اگر وکیل بگوید صیغه را خواندهام کافی است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] در عقد ازدواج خواه دائم باشد یا موقت، خواندن صیغه لازم است و رضایت طرفین به تنهایی کافی نیست و صیغه عقد را طرفین یا وکیل آنها می توانند بخوانند.
- [آیت الله اردبیلی] در زناشویی، چه دائم و چه موقّت، باید صیغه خوانده شود و تنها راضی بودن زن و مرد کافی نیست و صیغه عقد را یا خود زن و مرد میخوانند یا دیگری را وکیل میکنند که از طرف آنان بخواند و اگر زن و مرد نتوانند صیغه را صحیح بخوانند، باید وکیل بگیرند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] به واسطه عقد ازدواج زن و مرد به هم حلال می شوند و آن بر دو قسم است: ازدواج دائم که همیشگی است و زنی را که به این عقد در می آید (دائمه) گویند و ازدواج موقت که برای مدت معینی عقد زناشوئی می بندند، خواه این مدت کوتاه باشد یا طولانی و آن را (متعه) و (صیغه) نیز می نامند.