ازدواج
می‌توانید با اصلاح نحوهٔ ارجاع به منابع بر طبق شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع، به ویکی‌شیعه کمک کنید.
سلام خسته نباشید. خیلی کوتاه بگم وقتتونو نگیرم. دختری 24 سالم. به پسری علاقه دارم که 2 سال از خودم کوچکتره و پسری کاری و پرتلاشه. می دونم منو برای ازدواج دوست نداره. خیلی غمگین و افسردم. چون پسر دلخواه منه. آیا اگر دعا کنم ممکنه خدا نظرشو برگردونه؟ مگه نمیگیم یا مقلب القلوب و الابصار؟
سلام/ دخترم دعا کن خدای مهربان عقل و تدبیرت را فزونی و برکت بده و قوه تشخیص توهم از واقعیت را افزایش بده و اختیار و کنترل را ... اگر پسر موافق و مشتاق بود نظر مشورتی من این بود که منصرف شو! وای به حال الان.
سلام/ دخترم دعا کن خدای مهربان عقل و تدبیرت را فزونی و برکت بده و قوه تشخیص توهم از واقعیت را افزایش بده و اختیار و کنترل را ... اگر پسر موافق و مشتاق بود نظر مشورتی من این بود که منصرف شو! وای به حال الان.
عنوان سوال:
سلام خسته نباشید. خیلی کوتاه بگم وقتتونو نگیرم. دختری 24 سالم. به پسری علاقه دارم که 2 سال از خودم کوچکتره و پسری کاری و پرتلاشه. می دونم منو برای ازدواج دوست نداره. خیلی غمگین و افسردم. چون پسر دلخواه منه. آیا اگر دعا کنم ممکنه خدا نظرشو برگردونه؟ مگه نمیگیم یا مقلب القلوب و الابصار؟
پاسخ:
سلام/ دخترم دعا کن خدای مهربان عقل و تدبیرت را فزونی و برکت بده و قوه تشخیص توهم از واقعیت را افزایش بده و اختیار و کنترل را ...
اگر پسر موافق و مشتاق بود نظر مشورتی من این بود که منصرف شو! وای به حال الان.
- [سایر] با سلام من 19 سالمه و برای اولین بارعاشق شدم من در دانشگاه عاشق همکلاسیم شدم که اون هم همسن منه چون تا حالا عشق رو تجربه نکرده بودم متوجه احساسم نشده بودم و سعی کردم اونو فراموش کنم اما یکسال گذشت و من نتونستم این کار رو بکنم تا این که این مسئله رو با همکلاس پسر کلاسمون(دوست صمیمیم) در میون گذاشتم من خیلی خجالتی بودم و گفتم نمبتونم رودرو برم جلو و ازش خواستگاری گنم دوستمم سعی کرد شمارشو بگیره تا تلفنی بهش بگم که دوسش دارم اما به هر دری زد نشد دیگه داشتم نا امید میشدم و از خدا خواستم که به یاری من برسه تا اینکه دوستم مشکل منو به یکی از همکلاسی های دختر کلاس گفت و اونم رفت با دختری که من دوسش دارم صحبت کرد و گفت که فلانی بهت علاقه مند شده و اومد بهم گفت که اون فقط لبخند زده وهیچی نگفته که منو دوست داره یا نه(اینو فهمیدم که شاید اون با این لبخند بهم علاقه داره) بنابراین خودم دل به دریا زدم و رفتم جلو وازش خواستگاری کردم اون اول به من گفت دوسم داره وبه چشم برادر بهم نگاه میکنه منم بهش گفتم هیچ وقت به یه پسر نگو به چشم برادر تو رو نگاه میکنم بدجور اذیت میشه اون گفت نمیخواد با هیچ پسری دوست بشه چون این کار آخر عاقبت نداره و منم درجا بهش گفتم اصلا قصد دوستی با شما رو ندارم و واقعا هم نداشتم من بهش گفتم شما که بلاخره باید ازدواج کنی خوب چرا نمیخوای با کسی که دوستون داره ازدواج کنی اون گفت الان قصد ازدواج نداره و هر وقت وقتش که بشه میاد و به من میگه و اینم بگم که این خانوم تو کلاس تا حالا با هیچ پسری حرف نزده ودر طول این مدت تنها پسری که باهاش حرف زده من بودم حتی منم صحبتو شروع نکرده بودم باهاش خودش باهام حرف زده بود و درباره مسائل درسی باهم صحبت کرده بودیم حالا سوال من اینه اگه این خانوم مثلا یه دو سه سال دیگه بیاد به من بگه که آمادگی ازدواج دارم منی که کار فعلا ندارم و مادرم هم همیشه میگه تو تا 25 سالت نشه برات زن نمیگیرم چی باید جوابش بگم من واقعا دوسش دارم و نمیخوام از دستش بدم میترسم اگه بهش بگم که آمادگی ازدواج ندارم و مجبوریم صبر کنیم دیگه فراموشم کنه و با یکی دیگه ازدواج کنه لطفا کمکم کنید بذارید اینا رو هم بگم من یه آدمی هستم که نماز میخونم و روزه هامم میگیرم اونم همین و با حجابه و در کل بگم از نظر دینی و مذهبی و فرهنگی به هم میخوریم
- [سایر] سلام حاج آقا! اگه یه دختری مثل من تو سن 19 سالگی عاشق بشه گناهه؟؟ پسری رو دوست دارم که از خودم 4 سال بزرگ تره از اقوام هم هست! پدر و مادر این آقا از علاقه ی ما به هم با خبرند و همچنین پدر من ! هیچ ممانعت و مخالفتی پدرم نداره چون این آقا پسر از لحاظ اخلاقی و مذهبی خیلی خوبه! اما الان بخاطر یه سری شرایط خاص و کوچیک مثل مدرسه و... موقعیت خواستگاری و رسمی شدن این ماجرا نیست الان هم رابطه ی ما فقط در حد تلفن و ملاقات های خانوادگیه ! نهایتا ممکنه فقط واسه 3-4 دقیقه خارج منزل باشه که اون هم پدرم و مادر ایشون در جریان هستن و حقیقتا هم خدا رو گواه میگیرم که گناه و برخورد فیزیکی نداشتیم تازه این ملاقات خارج منزل خیلی خیلی کمه! حالا بگذریم میخوام ببینم گناهه دوست داشتن توی این سن و سال؟؟
- [سایر] با سلام دوباره پیروی مشاوره قبلی با کد شماره 720243 خواستم بگم که این نامزدی بین من و این آقا پسر بین خودمان است و کسی خبر نداره ما در مشهد با همدیگر آشنا شدیم و تنها راه ما برای قبول کردن خانواده آقا پسر این است که دختر از مشهد انتخاب کند_وتنها راهی که دختر بیرون از خراسان نباشه این است که عاشق یک دانشجویی بشه که نمیدونسته از مشهد نیست حالا که عاشق این خانوم شده راه دیگه ای نداره و باید برود شهرستان این خانوم خاستگاری واینکه این آشنایی از دانشگاه باشه یا از راهی که مورد رضایت خانواده پسر باشه.مثل قوم و خویشان اگه خانواده پسر بفهمه که ما با همدیگه تو مشهد دوست شدیم و برود به خانوادش بگوید که من دختری میخوام که دوست منه و خونه اش بروجنه و دانشگاهش اهوازه اصلا قبول نمیکنن واسه ی همین تنها راه ما واسه ازدواج این است که من (دختر خانوم) در مشهد قبول بشوم اگه میشه به قضیه روانشناسی این مطالب نگاه نکنید و فقط راهی جلوی من قرار بدید که یا مشهد قبول بشم و یا اینکه اینکه این همه ترم را الاف و بیکار نباشم اگه میشه واسه ی چند رتبه ی خوب در دانشگاه فردوسی با این وجود که من اهل استان چهارمحال و بختیاری هستم را پیشنهاد بدید اگه میشه رتبه ای که بشود این رشته ها را (روزانه و شبانه ) در دانشگاه فردوسی مشهد قبول بشوم را برام بفرستید اگه لطف کنید هر چه سریعتر جواب بدید با تشکر از زحمات شما خسته نباشید
- [سایر] سلام خدا قوت پسری هستم حدود 22 سال مدتی پیش به خانمی علاقه مند شدم و به شدت خواهان ازدواج با ایشان بودم اما ایشان پس از چند بار قبول و رد کردن جواب منفی دادن. پس از گذشت مدتی از این قضیه دچار مشکات روحی و افسردگی شدم و جهت فرار از این قضیه تصمیم به ازدواج گرفتم که چند نفری پیشنهاد شد ولی هیچ علاقه ای به آنها نداشتم تا اینکه موردی خواهرم معرفی کردند و چون اکثر معیارهای مرا داشت قبول کردم در حالی که باز هم علاقه ای نداشتم و پیش خودم فکر کردم که با گذشت زمان علاقه مند می شوم چون می خواستم از اون وضعیت روحی در بیام اما با گذشت 4 ماه از عقدم هیچ علاقه ای ندارم در حالی که همسرم بسیار ابراز علاقه می کند و انصافا هم خیلی دختر خوبی است و از بسیاری جهات از آن مورد بهتر است. الان از لحاظ روحی خیلی داغونم از یک طرف خودم رو در مقابل همسرم مجرم می دونم و فکر می کنم که من به ایشون خیانت بزرگی کردم و از طرفی هم موندم که چه کار کنم من دوست داشتم عاشقانه زندگی کنم چون طعمش رو چشیده بودم اما با بچگی همه زندگیمو خراب کردم و حتی زندگی یه نفر دیگرو داغون کردم لطفا کمکم کنید اگر ممکنه پیام رو یه جوری خصوصی جواب بدین چون ممکنه خانومم ببینه اگر هم نمیشه که همین جوری. مچکرم . این توضیح رو هم بدم که من ضربه های روحی دیگه ای هم تو زندگیم خوردم که فشار اینها و نبودن کسی که منو راهنمایی کنه و عدم مشورت توسط خودم باعث این تصمیات شد. آقای مرادی یعنی میشه من هم از زندگی لذت ببرم خیلی دلم می خواد شرایط روحیم مساعد بشه تا به اهداف بزرگ زندگیم تا به هدف غائی خلقتم برسم. التماس دعا. یا علی مدد. خدانگهدار
- [سایر] سلام برای اولین بار پس از بارها خوندن پیام های دیگران برای خودم مشکلی پیش اومده که به کمک سریعتون خیلی احتیاج دارم. ماجرا از این قراره که دوست صمیمی من با پسری به قصد ازدواج دوست بود(درست و غلطش بماند!)بعد از مدتها به دلایلی دوستی و در نهایت قرار ازدواج این دو نفر منتفی شد. آقا پسر با من تماس گرفت و از من خواست پادرمیونی کنم تا ازدواجشون سر بگیره. من هم با دوستم و چندین بار هم با اون آقا پسر تلفنی صحبت کردم. (فقط در همین رابطه و با رعایت ضوابط)خلاصه رابطه این دو بکلی قطع شد!همون روز اون آقا پسر با من تماس گرفت و به من ابراز علاقه کردو از من خواست با اون رابطه دوستی برقرار کنم البته به قول خودش برای ازدواج. میدونستم این کار اون 2دلیل بیشتر نداره یا میخواد از دوست صمیمی من زهرچشمی بگیره یا اینکه میخواد من جای اونو براش پر کنم .من از اونجا که به هیچ وجه نمیتونم باپسری دوست باشم ردش کردم و تماسمو باهاش قطع کردم . از اون روز اون آقا مدام تلفن میکنه و اس میده .شب ،نصفه شب ...کلافه شدم !فکرشو بکنین ساعت 3نصفه شب زنگ میزنه و بعد اس میده و منو به خداو معصومین وزمین و زمان قسم میده که جوابشو بدم . میگه حالش خرابه و داره داغون میشه .البته من احتمال دروغ بودن حرفاشو نادیده نمیگیرم اما از نگرانی اینکه ممکنه واقعا به کمک احتیاج داشته باشته یا اینکه من کاری کردم که اون به اینجا برسه دارم دیوونه میشم . چند روز از فرجه امتحاناتم گذشته و من حتی یه کلمه درس نخوندم.ترس از اینکه مبادا قدم کج برداشته باشم یا با جواب دادن به تلفناش وضع خرابتر از این بشه ولم نمیکنه شما رو بخدا منو از این سردرگمی نجات بدین!اگه به جزئیات بیشتری نیازه بگینا!!!به خاطر طولانی بودن پیامم معذرت میخوام التماس 2آ
- [سایر] سلام آقای مرادی با این همه مشغله واقعا به شما خسته نباشید می گویم . این بار دوم است که برایتان پیام می گذارم . شما که خواستگاری دختر از پسر را هرزگی نمی دانید پس چراپیام مراجواب نمی دهید ؟ باور کنید خیلی به راهنمایی شما نیاز دارم . غیر از شما کسی را ندارم که با او مشورت کنم . می ترسم زمان بگذرد و من کار اشتباهی انجام دهم . خواهش می کنم به پیام قبلی من که در آن وضعیتم را تقریبا کامل توضیح داده ام پاسخ دهید . پیشاپیش از شما متشکرم . در پناه حق سلامت و پیروز باشید . ============================= سلام آقای مرادی شب و روزتون به خیر . من دختری 24 ساله و لیسانس هستم . یک سالی میشه که به پسری علاقه مند شدم ولی اون خودش نمی دونه . ما با هم فامیل دور هستیم . از خانوادش شناخت کامل دارم . هم سطح هم هستیم . با بعضی از خصوصیات اخلاقیش آشنا هستم ولی دلم میخواد بیشتر باهاش آشنا بشم ببینم همونی که فکر میکنم هست یا نه .جناب سروان رو هم چندین بار خوندم . در ضمن اون یک سال از من کوچیکتره و الان داره تهران فوق لیسانس می خونه .من شیراز هستم. چون کتابهای روان شناسی میخونم یه جورایی حس می کنم که از جنس هم هستیم . به نظر شما من چیکار کنم؟ آیا این درسته که به یکی از دوستام بگم که تلفنی راجع به من باهاش حرف بزنه و موضوع رو بهش بگه ؟میشه لطفا حتما منو راهنمایی کنید . بدجوری سر دوراهی موندم .
- [سایر] سلام خوب هستین؟من 30 سالمه و حدود 5 ساله پیش با پسری آشنا و باهاش دوست شدم از همون اول ایشون منو واسه ازدواج می خواستن من هم وقت خواستم تا بتونم بشناسمش 6 ماه اول فقط در حد شناخت باهاش ارتباط داشتم تا اینکه اتفاقی واسشون افتاد من به خاطر آروم کردنشون دستشونو گرفتم نمی دونم چرا ولی همون دست دادن باعث شد دوستش داشته باشم بهتره اینم بگم من تا قبل اون با هیچ پسری نبودم بعد اون 6 ماه گفتم تکلیفومونو مشخص کنیم بعد چند روز اومدن گفتن خانوادم راضی نمی شن من هم تموم کردم بعد چند ماه باز برگشتن گفت به زور هم شده خانوادمو راضی میکنم منم دوستش داشتم حرفشو باور کردم و برگشتم تو این مدت که باهاش بودم باهاش،رابطه جنسی هم پیش اومد منو با این حرف مجاب کردن که تو زن منی و از اینجور حرفا که رضایت دادم به این کار علی الرغم میل باطنیم. اما هیچ چیزی تغییر نکرد اوضاع من بازم تموم کردم چون خیلی مذهبیم دیگه بعدش نتونستم ازدواج کنم.بعد 2 سال بازم برگشتن منم چون غیر اون نمی تونم با کسی ازدواج کنم دوباره حرفاشو باور کردم شاید بگین بعد سه بار باز چرا بهش اعتماد کردین بهتره بدونین چاره ای نداشتم من حتی با خواهرشونم حرف زدم خودمو کوچک کردم که شاید از طریق ایشون بتونم خانوادشو راضی کنم ایشون گفتن بابام ازتبریز دختر نمی گیره واسه برادرم. بهش گفتم خواهرت چنین حرفی زده گفت من درست می کنم اما الان یه سال گذشته هیچی درست نشده که هیچ خیلی حرفا هم شنیدم پدرشون منو سونامی خوندن که می خوام زندگیشونو ویران کنم اما نمیدونن 4 ساله پسرشون زندگیمو ویران کرده می خوام زنگ بزنم خونشون همه چی رو بگم اما از آبروم می ترسم بگین چیکار کنم دیگه حتی از زندگی هم خسته شدم دیگه نمیتونم بزارم راحت بیاد و بره چون با رفتنش نابود میشم برا همیشه
- [سایر] با سلام 7 سالی می شود که خانواده خاله ام برای ازدواج پسرشون با من پافشاری میکنن،قبلا از کسانی شنیده بودم که او کسی دیگر را دوست دارد و او را به خانه اشان هم اورده،تو این مدت دوست دختر هم داشته است.من ساکن تهران هستم و تهران بزرگ شده ام،اما او ساکن اهواز است و انجا بزرگ شده و من اختلاف فرهنگی زیادی بینمون احساس میکنم البته سالی یا دو سالی چند ساعت هم را دیدیم.اما جدیدا خودشم برای ازدواج با من پافشاری میکنه و ابراز علاقه شدید میکنه و مرتب به همه چی قسم میده که باهاش ازدواج کنم. چون پسر خاله ، برزگم هستش به احترامش فامیل کسیو برای ازدواج به من معرفی نمیکنن، البته خواستگارانی از همسایه ها داشتم که به دلایلی نشده است. خواستگاری پسر خاله من سالی چند بار اتفاق میفته،چون 26 سال دارم وخانواده ام نگران میباشند ،سری قبل با اصرار خانواده با او صحبت کردم.میگفت با شخصیت من نمیخوات اشنا بشه،چون منو میشناسه!انتظاراتم از زندگی هرچی که باشه براورده میکنه و خودش از من انتظاری نداره!گفته هر چی از شوهر در نظر من باشه،شخصیتش همونه و حرفی نزد!خیلی قسم میده و منو ازار میده. در ضمن من هیچ احساسی نسبت بهش ندارم. از لحاظ مال از خانواده ما پایینتر میباشند. من خودم روحیه تلاشگری دارم و در 24 سالگی فوق لیسانس گرفتم، الان دارم تحصیل زبان انگلیسی میکنم و دنبال کار میگردم پسر خالم ، دو سال از من برزگتر اس و لیسانس گرفته و سرباز می باس و کاری ندارد. حالا دوباره خواستاگاری با فشارهای خانوده اش برمن و خانوده ام مطرح شده،لطفا کمکم کنید که بتونم تا حدودی که برای ازداج لازم است به شناخت برسم و مرحله به مرحله با شما جلو بروم. با تشکر
- [سایر] سلام. خسته نباشید. من دختری 20 ساله ام در حال حاضر بابام زندانه و متاسفانه حکم اعدام به او دادن. در این دوسال که بابام زندانه شرایط سختی دارم دلم میخواد به یه نفر تکیه کنم و درد و دل کنم باهاش ولی کسی نیس خیلی ها خواستن باهام دوست بشن ولی من از هیچ کدوم خوشم نمی اومد قبول نمیکردم از یه طرف آبروم برام مهمه از طرف دیگه هم خیلی ها ازم تعریف میکنن که خوشگلی همین باعث میشه وسوسه بشم که بخوام برم سراغ پسرا . یکی از دوستان بابام از من خیلی خوشش میاد هروقت میبینه منو کلی تعریف میکنه ازم یه پسر 23 ساله داره که اونم خوشتیپ و خوش اخلاقه یجورایی حس میکنم از من خوشش میاد چون خیلی بیشتر از قبل هروقت منو میبینه گرم میگیره و احوال پرسی میکنه. خیلی دلم میخواد باهاش یه دوستی داشته باشم شایدم آخر این دوستی به ازدواج ختم بشه ولی در کل از نظر خانوادگی خیلی خوبن . چند روزه وسوسه شدم بهش یا پیام بدم یا زنگ بزنم و حرف بزنم. ولی نمیدونم به صورت ناشناس باهاش دوست بشم یا از اول خودمو معرفی کنم؟ خیلی دلم میخواد یکی کنارم باشه موقعیت ازدواجم ندارم. اینم بگم این دوست بابام از نظر مالی ده درجه بهتر از ما هستن. بنظر شما چیکار کنم؟ تورو خدا زود جواب بدید تا کار احمقانه ایی نکردم.
- [سایر] سلام خانم تقدسی عزیز خسته نباشید!راستش من مجردم 19سالمه دانشجوئم 17سالگی کاراموزی بانک میرفتم اونجا یه اقایی بود که باهم اشنا شدیم کارمندبانک بود مثلا میرفتم به من گنگ نگاه میکرد منم چون اولین رابطم بود با پسرا دیگه باهاش رفتم تو رویا که مطمئن بودم که ماباهم ازدواج میکنیم خیلی خیلی دعا کردم ولی نشد الانم اون مجرده 30سالشه،اون که تموم با این همه ضربه که ازش خوردم!از اون به بعد خیلی دعا کردم و از خدا خواستم که زودتر موقعیت ازدواج منو فراهم کنه و زودی ازدواج کنم ولی هنوز مجردم....چند وقت پیشم که باز یه اقای مهندسی بود برامون کار میکرد چو افتاده بود که تو خانوادم این منو میخواد منم که ذوق زدههه ولی اونم نصبت به من نظری نداشت و رفت،من واقعا ضربه سنگینی خوردم......تا به الان هم نه با پسری تلفنی رابطه داشتم و نه دوست پسری داشتم---نمیدونم چرا انقدر زود به یه پسری وابسطه میشم و باهاش میرم تو رویا.....الانم یه پسرعمه دارم که حس میکنم بهم نظر داره ولی تا الان ازم خواستگاری نکرده حالا الان همش با اون میرم رویا ولی خودمو خیلی کنترل میکنم....خانم تقدسی من خیلی خیلی خیلی دوست دارم ازدواج کنم راستش هرجا که میرم بهم خوش نمیگذره...میرم خرید میگم الان من نامزد بودم چقدر خوب بود دست نامزدمو گرفته بودم باهم راه میرفتیم مدام به بقیه زن و شوهرا نگاه میکنم غبطه میخورم،یا میرم پارک میگم چقدر بهم بیشتر خوش میگذشت که الان نامزد داشتم و پیشم بود....شما دیگه فکر کن هرجا که میرم همینه همه ی این فکرا باهامه از دانشگاه و باشگاه گرفته تاااااامهمونی و خرید همه جا!الان دیگه باشگاه نمیرم میگم بعد نامزدی میرم،یه هر نوع کلاس سرگرمی دیگه ای یا دانشگاه یه همکلاس دارم که نامزده همش به اون نگاه میکنم غبطه میخورم میگم خوش بحالش انتخب شده چه با خیال راحت اینجا نشسته،مدام میرم حلقه های ازدواج تو خیابونا رو میبینم.....اینم بگم اصلا اهل دوست و رفیق نیستم کنارشون بهم خوش نمیگذره.....بیشتر با خالمم که اونم ازدواج کرده و یه بچه کوچیک داره وقتی شوهرش میاد دنبالش یا میره خونه مادرشوهرش خب منم خیلی دلم میخواد!خیلیم معتقدم و از خدا میخوام که زودتر ازدواج کنم ولی هنوز موقعیتش فراهم نشده...من مانتوییم موهام کاملا داخله همش فک میکنم ینی من موهام بیرون بود بیشتر پسرا رو به خودم جذب میکردم ولی ترس از خدا اجازه این کارو بهم نمیده!خودم ظاهرم خوبه قیافمم خوبه.خداروشکر جو خانوادمم ارومه یه خواهر9ساله دارم پدر ومادرمم خیلی به حرفمم همه چیز رو برام مهیا میکنن...ولی من دوست دارم مستقل باشم!شما چه راهنمایی برام دارید؟
مسئله مرتبط یافت نشد