مستحبّ است انسان پنج نماز را در پنج وقت به جا آورد؛ یعنی هر کدام را در وقت فضیلت خود انجام دهد و تنها فاصله دادن به مقدار نافله یا تعقیبات کافی نیست، بلکه معیار همان وقت فضیلت است . وقت فضیلت نماز ظهر تا موقعی است که سایه شاخص به اندازه خود شاخص شود (منظور سایه‌ای است که از ظهر به بعد پیدا می‌شود). وقت فضیلت عصر از موقعی که سایه شاخص به اندازه خود آن است تا موقعی که به اندازه دو برابر آن شود. وقت فضیلت نماز مغرب از غروب است تا ناپدید شدن "حُمره مغربیّه" (رنگ سرخی که بعد از غروب آفتاب در مغرب ظاهر می‌شود). وقت فضیلت نماز عشا از موقعی است که سرخی مزبور ناپدید می‌شود تا یک سوم از شب و وقت فضیلت نماز صبح از اوّل طلوع فجر؛ یعنی سپیده صبح است تا موقعی که هوا روشن شو د. [1]
[1] بنی هاشمی خمینی، محمد حسن، توضیح المسائل مراجع، ج 1، ص 420- 421، چاپ 13، دفتر انتشارات اسلامی، قم، 1385.
