خانواده
خانواده، اولین نهاد اجتماعی و کوچکترین واحد تشکیل دهنده جامعه است.
باسلام آیا طبقات خانوادگی از لحاظ مذهبی میتواند تأثیری در ازدواج داشته باشد . خانواده ما ( دختر ) تقریباً مذهبی و پدرم هیأتی میباشد ولی فرد مورد علاقه ام که 6سال نیز باهم هستیم تقریباً آزاد هستند ( خیلی در بند حجاب نیستند ) . آیا این مسئله بعداً میتواند مشکل ساز باشد ؟ به
سلام/ 6 سال؟! احتمالا این شش سال رابطه بیشتر مشکل ساز می شود. مسائل دیگر هم قابل بررسی و تامل است قبل از هر تصمیمی به یک مشاور خبره مراجعه کن.
سلام/ 6 سال؟! احتمالا این شش سال رابطه بیشتر مشکل ساز می شود. مسائل دیگر هم قابل بررسی و تامل است قبل از هر تصمیمی به یک مشاور خبره مراجعه کن.
عنوان سوال:
باسلام آیا طبقات خانوادگی از لحاظ مذهبی میتواند تأثیری در ازدواج داشته باشد . خانواده ما ( دختر ) تقریباً مذهبی و پدرم هیأتی میباشد ولی فرد مورد علاقه ام که 6سال نیز باهم هستیم تقریباً آزاد هستند ( خیلی در بند حجاب نیستند ) . آیا این مسئله بعداً میتواند مشکل ساز باشد ؟ به
پاسخ:
سلام/ 6 سال؟! احتمالا این شش سال رابطه بیشتر مشکل ساز می شود. مسائل دیگر هم قابل بررسی و تامل است قبل از هر تصمیمی به یک مشاور خبره مراجعه کن.
- [سایر] باسلام و خسته نباشید حدودیکسال است با فردی در دانشگاه آشنا شده ام که قصد هردویمان ازدواج است به نظر من ایشان یک فرد ایده ال با ویژگی های زیر در سطح بالا می باشد ایمان. تحصیلات و موقعیت مالی و خانوادگی که با خانواده من نیز سازگار است هر دو خانواده در جریان هستند فعلا دیداری صورت نگرفته فقط تنها مسئله ای که در این میان وجود دارد این است که قد ایشان کمی کوتاه تر از من می باشد و خانواده ام با این مسئله مشکل دارد و من تمام تلاشم را میکنم تا به انها ثابت کنم که من با این مسئله مشکلی ندارم لطفا من را راهنمایی بفرمایید باتشکر
- [سایر] باسلام وخسته نباشید.کمتر از یکسال پیش با دختر خانمی که از خودم کوچکتراست عقد دائم کرده ام و قراراست طی بزودی مراسم ازدواج را برگزار کنیم.در ابتدای عقد مشکل خاصی نبود ولی بتدریج دچار اختلافات متعددی با هم شدیم .احساس میکنم او دختر آرزو های من نیست چه از لحاظ ظاهری و چه از لحاظ موقعیت خانوادگیش. یکی دیگر از این اختلافات متوجه خانواده من میباشد همسر من درخانواده ای کم جمعیت وآرام بزرگ شده در حالی که من خانوادهای شلوغ دارم و ایشان نسبت به خواهرانم حساسیت بیخود نشان میدهدو وقتی در جمع خانوادگی ما قرار میگیرد گوشه گیری و انزوا میکندو مدام ا عصاب من را بر هم میریزد تاحدی که بارها با هم بگومگوکرده ایم و خودم از بابت انتخاب وی پشیما ن شده وآرزو میکنم ای کاش ازدواج نمیکردم یا یکی از موردهای قبلی را انتخاب میکردم .من به خانواده ام علاقه دارم و تحمل دیدن رفتارهای بی ادبانه او را ندارم چند باری هم به طلاق فکر کرده ام.مافقط دوماه قبل از عقدبا هم صحبت کردیم .درضمن ایشان دیپلمه و خانه دار ومانند من اهل تهران میباشد واز لحاظ خانوادگی در سطح متوسط میباشد.خسته و درمانده ام و به آینده هیچ امیدی ندارم برای همین دوست ندارم مراسمعروسی بگیرم.لطفآ راهنمائیم کنید چه کنم.با تشکرفراوان
- [سایر] با عرض سلام و خسته نباشید من در کشورایران در شهرستان مشکین شهر در یک خانواده پر جمعیت زندگی میکنم دختر 27 ساله ام ؛ مجردم و دیپلمه هستم و در حال حاضر در بیمه ایران قراردادی با حقوق ماهانه 70 هزار تومان کار میکنم پدر من شغلش بنایی بود ولی به علت دیسک کمر و پادرد قادر به کار کردن نیستند و تحت پوشش کمیته امداد هستیم و از جایی درآمدی نداریم ؛پدرم صاحب9 دختر و 1 پسر هستند که فقط2 تا از دخترهایش ازدواج کردندو فقط بیماری پدرم و پیر بودنشان برما مشکل است خانم عطاریان من یک خواستگار دارم که6 سال از من کوچیک تر است و همدیگررا هم دوست داریم در ضمن من ایمیل ندارم اگر امکان دارد جوابم را در همین جا بدهید ومرا راهنمائی بفرمائید با تشکر
- [سایر] دوباره سلام اقای مرادی خسته نباشید خوشبختانه امروز هم به خواست خدا تونستم از حرفهای زیباتون بهرهمند بشم ولی یه سوالی ذهنم رو مشغول کرده و ناراحت شاید بگید برای فرد 17-18 ساله زوده که از این حرفها بزنه ولی شما امروز چند سوال رو مطرح کردید که دختر خانومها بایستی برای شناختن خواستگارشان بپرسند {گذشته-فرهنگ خوانواده..} ولی خود شما بهتر از من میدونید که اکثر خانواده ها هیچوقت جلسه ی خانوادگی ندارند یا شاید امکان داره که فرد خود شخصی متدین باشد ولی خانواده ی فرد اینطور نباشند پس این به این معنا است که نمیشود هیچوقت با این فرد زندگی خوبی را شروع کرد؟ چون فرهنگ خانواده ها فرق میکند؟ پس این فرد هیچوقت معنای خوشبختی رو نمیفهمه؟ این سوال کمی مربوط به مشکل من هم میشه . همیشه میترسم از گذشتم بگم گذشته ای که پر از تلخی هاست و سعی میکنم فراموشش کنم ولی واقعیت اینه که گذشته قسمتی از منه نمیتونم جداش کنم. من بر خلاف خانوادم فرد متدینی هستم{نمیخوام از خودم تعریف کنم}و برای نگه داشتن اعتقاداتم خیلی سختی ها رو تحمل میکنم با وجود اینکه کسی منو نمیفهمه و در خانه ی خودم احساس تنهایی میکنم. با حرف شما پس من دیگه هیچوقت نمیتونم حتی در آینده به ازدواج فکر کنم چون به اعتقاد من فرد مقابل باید بیشتر از خود آدم دیندار باشه و حتما خانواده هابا هم دچار مشکل میشن حتی گاهی وقتها اینقدر از پدرم میترسم که نمیتونم حتی بهش سلام بدم چه برسه باهاش حرفم بزنم مادرم هم وقتی از ازدواج حرفی به میون میاد میگه من نمیذارم قبل از 30 سالگی ازدواج کنی . دیگه مهم نیست. شاید حق با شماست ولی من تسلیم گذشتم نمیشم یا تحقیر های اطرافیانم. باز هم متشکرم. یا حق.التماس دعا
- [سایر] سلام.من دختری25ساله هستم ساکن مازندران و دانشجوی ارشد رشته مشاوره ودارای خانواده ای 4نفره ,مذهبی,از نظر سطح اقتصادی متوسط,که قراره ان شاالله تا2 ماه دیگه در اداره بهزیستی استخدام بشم. من در حدود 4سال پیش با پسری ازدواج کردم که بیشتر از نظر خانواده باهم تناسب داشتیم.ولی من وایشون از لحاظ عقیدتی ,اخلاقی تناسب نداشتیم وبه علت بیکاری و خیلی مسائل از هم بعد 2سال عقد جداشدیم. من دوستان زیادی دارم ولی همه ی اونا ازدواج کردن اما من مجردم.و وقتی در کنارشون هستم اذیت میشم و غم وجودم و فرا میگیره از اینکه همسری ندارم!!! من دختری هستم که سعی میکنم از وقتم استفاده کنم و موفقیت های زیادی کسب کنم واهل مطالعه هستم. اما الان واقعا توان هیچ کاری رو ندارم چون این باور رو دارم که هرچقدر یک زن در مسائل علمی واجتماعی موفق باشه,در اصل باید در امور خانواده به عنوان یک همسر فرد موفقی باشه.ولی چون در ازدواج قبلی دچار شکست شدم ناراحتم.و از ازدواج مجدد وحشت دارم. به نظر شما من در جمع دوستانم با توجه به اینکه اذیت میشم نباید حضور پیدا کنم؟؟؟ با توجه به اینکه به آنها علاقه دارم. من خواستگارانی داشتم که از نظر موقعیت خیلی خوب اما از نظر مذهبی و عقیدتی از من پائین تر بودن.ومن جواب منفی دادم.به نظر شما من چه تصمیمی در امر ازدواجم بگیرم؟؟؟
- [سایر] با سلام خدمت استاد ارجمند ، من دختری 28 ساله هستم که چندی پیش از طریق پاسخگویی تلفن های محل کارم با پسری 27 ساله که در شرکت همکار کار می کرد آشنا شدم بعد از مدتی ایشان به من پیشنهاد ازدواج دادند و من این قضیه را با خانواده ام در میان گذاشتم به پیشنهاد مادرم تصمیم بر آن شد تا ما یک بار همدیگر را ببینیم قبل از دیدار من از مدیر عامل شرکت در باره این فرد تحقیق کردم چون مدیر عامل من ایشان را دیده بودند و از لحاظ اخلاقی ایشان را تائید کردند البته قبل از دیدار من چند بار تلفنی با ایشان صحبت کردم که در این حین متوجه شدم ایشان از خانواده خیلی مذهبی هستند اما اعتقادات مذهبی خانواده من و خودم نسبت به ایشان در سطح پائین تری می باشد به عنوان مثال ایشان از من خواستند که پوشش چادر را به عنوان حجاب انتخاب کنم البته من نسبت به مسئله حجاب بی اعتقاد نیستم اما نه در حد چادر . تا این که ما یکدیگر را ملاقات کردیم و من فقط در مورد ظاهر ایشان قضاوت کردم و جواب رد دادم با این که هیچکدام از معیارهای ازدواج را در نظر نگرفتم و تنها به این مسئله ظاهری توجه کردم نمی دانم کاری که کردم درست است یا نه اما در حال حاضر عذاب وجدان دارم نمی دانم باید چه کار کنم و چه تصمیمی در این باره بگیرم؟ سوال دیگر من هم این است که آیا تفاوت سطح مذهبی بودن و تفاوت سنی مهم است ؟ آیا شما صلاح می دانید در صورت مثبت بودن من خودم با ایشان تماس بگیرم ؟لطفا مرا راهنمایی کنید .
- [سایر] با سلام و سپاس از شما بابت من بعد از حدود بیش از یک سال که به دنبال یافتن مورد مناسبی جهت امر ازدواج بودم، توانستم از طریق معرفی یکی از اعضای فامیل با یک خانواده خوب آشنا بشم. بهتره اول از شرایط خودم بگم: من ساکن زاهدانم و لیسانس حسابداریم رو از دانشگاه ملی روزانه گرفتم و پشت بندش دو سال هم سرباز امریه بودم. بعدش هم افتادم به جون آزمون دادن برای استخدام. یک آزمون رو تا مرحله مصاحبه هم پیش رفتم و مونده جوابیه گزینش و یکی دیگه هم هنوز مصاحبه شروع نشده. امید فراوان دارم تا حداکثر ظرف پایان امسال یه جای خوب برم سر کار. شخصاً آدمی هستم که مسائل مذهبی و اعتقادی برام فوق العاده مهمه. تنها یه دوست صمیمی دارم که شاخصه بارزش هم مذهبی بودنشه. برای انتخاب همسر هم مثل بعضیا رنگ چشم همسر و شبیه فلان هنرپیشه باشه و شاغل بودنش و بابای پولدار داشتنش هم واسم اصلاً اهمیتی نداره. مهمترین معیارها برای من پایبندی به مسائل دینیه. نماز، حجاب، اخلاق خوب، خانواده متدین و قس علی هذا... از لحاظ اقتصادی هم خانواده ما در یه حد متوسط هستیم شاید هم کمی رو به پایین. این موردی هم که گفتم به تازگی معرفی شدن، طی دو مرحله دیداری که به واسطه همون معرف داشتیم (به صورت خانوادگی) تقریباً میشه گفت همون ویژگیهای مد نظر من رو دارن. البته این دختر خانم هم بابای پولدار داره هم خودشون شاغل هستن. البته اونطور که خواهرم ازشون پرسیدن کارشون طوریه که با نامحرم ارتباطی ندارن و همکاراشون هم همه خانم هستن. اما در یک کلام بخوام بگم مشکل من با شاغل بودن این خانم هست. از اونجایی که مدیریت خونه و بچه ها بستگی زیادی به زن خونه داره و تو اطرافیان هم کم ندیدم خانمهای شاغلی که به دلیل شاغل بودن نمیتونن وقت کافی برای امور داخلی خونه و رسیدگی به شوهر و بچه ها بزارن. حالا به نظرتون من چطور با این قضیه برخورد کنم؟! اصرار من برای ترک شغل ایشون کار درستیه؟ مورد دیگه هم بحث فامیله. درسته که از لحاظ فرهنگی تشابه خوبی بین خانواده ها هست، اما در بحث فامیل قضیه کاملاً برعکسه. توی فامیل ما انسانهای محترم زیادی هستن اما اینکه مدیر و پزشک و کارخونه دار و سرهنگ و ... باشن نه. اما فامیل ایشون هم از لحاظ تعدادی خیلی بزرگتر (چیزی در حدود 22 تا عمه و عمو و خاله و دایی دارن) و هم از لحاظ وجهه اجتماعی و شغلی به هیچ وجه قابل مقایسه نیستند و اصطلاحاً سرن. تو این مورد هم اگر ممکنه راهنمایی بفرمایید که آیا این اختلاف سطح فامیلی در آینده تأثیرات منفی خواهد داشت یا نه؟ اصولاً جایگاه فامیل تو مسئله ازدواج چیه؟
- [سایر] باسلام و عرض خسته نباشید من در این سن دچار مشکل بسیار بزرگی شدم در تابستان سال گذشته بدون قصد با دختری اشنا شدم من عاشقه پرواز بودم و او اطلاعاتی داشت و من برای همین با او شروع به صحبت کردم البته تمام اینها در اینترنت بوده است. بعد از مدتی ایشون گفتند علاقه مند به من شده است در صورتی که برحسب اتفاق عاشق یک خلبان که در فامیا او بوده است شده بود. کم کم وقتی زمانی که باهم چت میکردیم بیشتر شد و من به خاطر تنهایی و خلا عاطفی که داشتم قبول کردم ، بعد از ان یک بار به صورت تلفنی باهم حرف زدیم وبعدش او اصرار کرد که همدیگرو ببینیم من در دماوند هستم و او در تهران با این حال همدیگر را دیدیم کم شوکه شدم یه دختر قد کوتاه و کاملا با حجاب والبته(دوسال بزرگتر از من) در اونجا او یک رازی را به من گفت که پدرش دو تا زن دارد و انها در گذشته مشکلات خانوادگی بزرگی داشتند این موضوع خیلی او رو عذاب میداد . بعد از این ملاقات تقریبا اکثر ساعات روز رو باهم به صورت چت حرف میزدیم ایشون شیفته تمام عیار من و خودم الن احساس میکنم که بخاطر اقتضای سنم و خلا عاطفی من نیز احساس عاشقی کردم بعد از ام ملاقات دو یا سه بار دیگر باهم ملاقات داشتیم و در اخرین ملاقات خانواده او متوجه حضور شخصی من در زندگی او شدند و پس از مدتی خانواده من نیز متوجه شدند و بعد از اون پدرم برای اولین بار بصورت خصوصی با من حرف زد او طرح مشکلاتی کرد مثل :بزرگتر بودن اون یا اشناییمون در فضای مجازی یا مثلا قد کوتاه بودن او یا اینکه پدرش نظامی هس و بصورت فرهنگی یا مالی به ما نمیخوره و من هم تقریبا قبول کردم ولی با اینحال شماره اش رو به پدرم دادم تا با او حرف بزند ولی پدرم قبول نکرد و اون رابطه در اذر ماه با گرفتن گوشی من توقف کوتاهی کرد ولی اون به شهر ما امد برای ملاقات من و چندفعه دیگه حالا من مانده ام و یه دختر که زندگیشو سیاه کرده بخاطر من و من عذاب وجدان از ایجاد رابطه ام با او و شرمندگی پیش خدای خودم خواهشششششششششششششش کمکم کنید با تشکر
- [سایر] سلام خسته نباشید میدونم که وقت ندارید باور کنید اگه مسئله مهمی نبود مزاحمتون نمیشدم خواهش میکنم راهنمائیم کنید آقای مرادی مشکل من اینه که در مقابل دختر ها خیلی ضعیفم اول اینکه دختری را که دوست دارم اصلا نمیتوانم با او ارتباط برقرار کنم و اگر هم ارتباط برقرار کنم به خاطر از دست ندادن او حاضرم هر کاری بکنم.آقای مرادی من آدم هوسبازی نیستم فقط به خاطر این احساس نیاز به جنس مخالف میکنم که تنهاییم پر بشه فقط زمانی احساس شادمانی میکنم که با دختر مورد علاقه ام صحبت میکنم وقتی نمیتوانم با او صحبت کنم حتی گریه هم میکنم و این برای یک پسر 24 ساله خیلی بده خانواده خیلی خوبی دارم اما گفتم فقط با صحبت کردن با آن دختره که از لحاظ روحی ارضا میشم در حال حاضر با دختری ارتباط دارم که خیلی دوستش دارم ولی شرایط ازدواج برایم مهیا نیست از طرفی او هم به خاطر شرایط خانوادگی نمیتونه صبر کنه . مسئله من این دختر نیست بلکه مهمتر از آن این است که چگونه میتوانم از این تفکرات بیرون بیام که اینقدر زود به دختری دل نبندم هر چقدر که او خوب باشد چون فکر میکنم که در زندگی هم آسیب پذیر باشم . استدعا میکنم راهنماییم کنید . قبلا از حسن نظر شما به مردم کمال تشکر را دارم
- [سایر] سلام حاج آقا٬ وقتتان به خیر اولا ازصحبت های بسیار بسیار خوب وتاثیرگذار شما دربرنامه مردم ایران سلام کمال تشکررا دارم. من دختری 27 ساله هستم اهل یک شهر کوچک ٬ کاملا پایبند به آداب وسنن وبا اعتقادات مذهبی. مشکلی داشتم: من علاقه مند به پسری هستم ازاقوام دورمان وبه خاطر آشنایی که با خانواده ایشان وخودشان دارم می دانم ما از همه نظر با هم سنخیت داریم ٬ اما به خاطر حجب و حیایی که دارم و به خاطر اینکه کاملا مخالف روابط آزاد دختر و پسر و مسائلی مثل طرح کردن پیشنهاد ازدواج ازطرف دختر هستم نمی دانم باید چه کنم؟ خیلی دعا می کنم و ازخدا می خواهم صلاح مرا درازدواج با او قرار دهد اما نمی دانم چه حکمتی درکار است و یا شاید مرتکب گناهی شده ام که مانع استجابت دعایم می شود. می دانم که نه خود این آقا و نه خانواده اش با من خیلی مخالف نیستند و خانواده من هم با او مخالف نیستند اما این آقا به خاطر شکستی که درجریان یک نامزدی اجباری داشت الان معتقد است ازخانواده هایی که خیلی سطح بالاتر هستند باید همسر انتخاب کند. حال از شما سوالی دارم مگر همه نمی گویند عشق هدیه ایی است از طرف خداوند به انسان٬ پس در این میان تکلیف دخترانی مثل من وامثال من که به خاطر حجب و حیا نمی توانند عشق پاکشان که از جنس هوس نیست را ابراز کنند٬ چیست؟؟؟ لطفا راهنمایی ام کنید. با تشکر.
مسئله مرتبط یافت نشد