اگر بداند یکی از دو سجده سهو را بجا نیاورده ، و تدارک آن به سبب فاصله زیاد ممکن نباشد ، یا بداند سهواً سه سجده کرده است ، باید دو سجده سهو بجا آورد . ... - رساله آیت الله سیستانی

سجده سهو

سَجده سَهو سجده‌ای است که پس از پایان نماز، به علت وقوع برخی اشتباهات در نماز انجام می‌شود. سجده سهو باید بلافاصله بعد از نماز به جا آورده شود و ذکری خاص دارد. بعد از این سجده به جا آوردن تشهد و سلام لازم است.

تدارک

تدارك به جبران عمل فوت شده یا مال تلف گشته گفته می شود.

دستور

امر (انشا) به واداشتن کسی به انجام کاری از طریق دستور اطلاق می‌شود.

فاصله

فاصله یعنی جدایی یا مقدار دوری دو یا چند چیز از هم می‌باشد.

سجده

سَجده، اصطلاحی برای عملی عبادی به معنای نهادن پیشانی بر زمین، نشانه خضوع فرد در مقابل خدا، که در فرهنگ اسلامی از برترین عبادات به شمار آمده است. مسلمانان در نمازهای روزانه خود واجب است در هر رکعت دو بار سجده کنند.

سبب

ـــ سبب، وصف وجودی که حکم دائر مدار آن است، مقابل مباشر و مقابل نسب. مانند روزهای ماه رمضان که سبب وجوب روزه، و یا خویشاوندی که سبب ارث بردن است. ـــ سبب، اماره ثبوت حکم شرعی است.

سهو

غفلت و متذکر نشدن را سَهْو گویند. و تفاوت آن با نسیان اینست که در سهو صورت علمی شیء تنها از قوه ذاکره محو شده ولی در نسیان صورت علمی از خزانه حافظه هم پاک شده است. از احکام عنوان یاد شده در باب صلات سخن گفته‌اند.