گناه، در اصطلاح دینی به معنای نافرمانی از خداوند و انجام دادن کاری است که خداوند از آن نهی کرده یا ترک کاری است که خداوند به انجام آن فرمان داده است. گناه می‌تواند عملی مانند قتل، گفتاری مانند غیبت و نظری مانند شرک باشد.

حذف اکتفا به عدم ذکر یکی از دو شیء متلازم، به قرینه شیء مذکور اطلاق می‌شود.

تجاوزبه معنی گذشتن از حد در ابواب مختلف فقه آمده است.

عبرت‌ها به وسعت دنیا گسترده است. هر پديده، آيه‌اى از آیات الهی است و پيامى دربر دارد. هر كس ديده‌اى عبرت‌بين داشته باشد، مى‌تواند از لابه‌لاى پديده‌ها، پيام‌ها را دريابد. براى آگاهى و بیداری انسان هشدارها داده شده است و عبرت‌ها بى‌پرده و آشکار رخ نموده‌اند. به فرموده امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)، اگر انسان چشم باز كند و ببيند، وسايل بينايى او فراهم است، و اگر گوش شنوا داشته باشد، سخنان حق گفته شده است و اگر اهل هدایت باشد، وسايل هدایت فراهم است.

ترک یعنی انجام ندادن، مقابل فعل است.