کسی که تجاوز به عنف می‌کند و با زنی به زور و اکراه زنا نماید، محکوم به اعدام می‌شود.[1] و اگر زن، جهت رهایی و خلاصی از چنگ زانی با او درگیر شده و راهی جز کشتن شخص متجاوز نداشته باشد، کشتن زانی جایز بوده و خون او هدر است و دیه ندارد.[2]
پاسخ حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) نسبت به قسمت اول سؤال، چنین است:
اگر مقصود زنا است، در مورد غیر محصن ( کسی که همسر شرعی ندارد یا دارد و امکان نزدیکی با وی را ندارد) صد ضربه شلاق و در مورد محصن سنگسار است و اگر مقصود لواط است حکم آن مرگ می‌باشد. البته اگر زنا با زنی به اکراه و زور صورت پذیرد که در عرف معمولاً مقصود از تجاوز همین معناست، حکم آن مرگ است، هر چند شخص متجاوز، غیر محصن باشد. لینک به سایت استفتائات [1] . امام خمینی، تحریر الوسیله، ج 2، ص 439، حد الزنا، الاکراه علی الزنا؛ خوئی، سید ابوالقاسم، مبانی تکمله المنهاج، ص 194، مسألة 153، إذا أکره شخص إمرأة علی الزنا فزنی بها قتل من دون فرق فی ذلک بین المحصن و غیره. [2] . ر.ک: مکارم شیرازی، ناصر، استفتاءات جدید، ج3، ص 349، س 899 و 900، انتشارات مدرسه امام علی بن ابی طالب، قم، دوم، 1427 ه ق.
