یقین
یقین در دین به منزله سرمایه است و ایمان متوقف بر آن میباشد. سایر علوم شاخ و برگ آن است و رستگاری در آخرت بدون یقین حاصل نمیشود.
اگر یقین داشته باشد که بواسطه آروغ زدن چیزی از گلو بیرون می آید نباید عمداً آروغ بزند، ولی اگر یقین نداشته باشد اشکال ندارد.
عنوان مسئله:
اگر یقین داشته باشد که بواسطه آروغ زدن چیزی از گلو بیرون می آید نباید عمداً آروغ بزند، ولی اگر یقین نداشته باشد اشکال ندارد.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله اردبیلی] سرفه کردن، آروغ زدن و آه کشیدن در نماز چگونه است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا زدن موهای روی گلو و گونه ها با تیغ حرام است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] ایا زدن موهای روی گلو و گونه ها با تیغ حرام است؟
- [سایر] اگر با زدن موی بدن یعنی موی پاها و موی سینه احساسی به آدم دست دهد، اگر باز موها را بزند اشکال دارد؟
- [آیت الله خامنه ای] آیا گره زدن در لباس احرام اشکال دارد؟
- [سایر] آیا زدن پوشیه(روبنده) اشکال شرعی دارد؟
- [آیت الله سیستانی] آیا دست زدن در مجالس ائمه (ع) اشکال دارد ؟
- [آیت الله بهجت] آیا حرف زدن در نماز مستحبی اشکال دارد؟
- [آیت الله سیستانی] ضربه زدن به سر ماهی چند دقیقه پس از صید ان اشکال داردوآیا خوردن ان اشکال دارد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] با توجه به مولودی هایی که در این ایام برگزار میشود، حکم دف زدن در این مجالس چیست؟ همچنین آیا دف زدن در مجلس عروسی اشکال دارد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر آروغ بزند و بدون اختیار چیزی در گلو یا دهانش بیاید، باید آنرا بیرون بریزد، و اگر بی اختیار فرو رود اشکال ندارد، و احتیاط مستحب آن است که قضای آنرا نیز بجا آورد.
- سرفه کردن و آروغ زدن و آه کشیدن در نماز اشکال ندارد، ولی گفتن آخ و آه و مانند اینها که دو حرف است اگر عمدی باشد نماز را باطل می کند.
- اگر روزه دار آروغ بزند و چیزی در دهانش بیاید، چنانچه عمداً آنرا فرو ببرد، روزه اش باطل است، و باید قضای آنرا بگیرد، و کفّاره هم بر او واجب می شود، و اگر خوردن آن چیز حرام باشد، مثلا موقع آروغ زدن خون یا غذائی که از صورت غذا بودن خارج شده بدهان او بیاید، و عمداً آنرا فرو ببرد، روزه او باطل می شود، و بنابر احتیاط کفّاره جمع هم بر او واجب می شود.
- اگر مرد یا زن، بواسطه یکی از عیبهایی که در دو مسأله پیش گفته شد عقد را به هم بزند، باید بدون طلاق از هم جدا شوند.
- اگر مرد برای معالجه زن نامحرم ناچار شود که او را نگاه کند و دست به بدن او بزند اشکال ندارد، ولی اگر با نگاه کردن بتواند معالجه کند نباید دست به بدن او بزند و اگر با دست زدن بتواند معالجه کند نباید او را نگاه کند.
- اگر بواسطه آن که مرد عنین است و نمی تواند وطی و نزدیکی کند، زن عقد را به هم بزند شوهر باید نصف مهر را بدهد. ولی اگر بواسطه یکی از عیبهای دیگری که گفته شد، مرد یا زن عقد را بهم بزند، چنانچه مرد با زن نزدیکی نکرده باشد چیزی بر او نیست و اگر نزدیکی کرده، باید تمام مهر را بدهد. عدّه ای از زنها که ازدواج با آنها حرام است
- دو نفری که مساقات کرده اند، با رضایت یکدیگر می توانند معامله را بهم بزنند و نیز اگر در ضمن خواندن صیغه مساقات شرط کنند که هر دو، یا یکی از آنان حق بهم زدن معامله را داشته باشند، مطابق قراری که گذاشته اند، بهم زدن معامله اشکال ندارد، بلکه اگر در معامله شرطی کنند و عملی نشود، کسی که برای نفع او شرط کرده اند، می تواند معامله را بهم بزند.
- بعد از آن که عامل شروع به کار کرد، اگر جاعل بخواهد جعاله را به هم بزند اشکال دارد.
- هرگاه روزه دار عمداً قی کند اگر چه بواسطه مرض و مانند آن ناچار باشد، روزه اش باطل می شود، ولی اگر سهواً یا بی اختیار قی کند اشکال ندارد.
- اخلاطی که از بینی یا گلو می آید، اگر خون داشته باشد; جایی که خون دارد نجس و بقیه پاک است پس اگر به بیرون دهان یا بینی برسد، مقداری را که انسان یقین دارد جای نجس اخلاط به آن رسیده، نجس است و محلی را که شک دارد جای نجس به آن رسیده یا نه، پاک می باشد.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سبحانی] اگر یقین داشته باشد که به واسطه آروغ زدن، چیزی از گلو بیرون می آید، نباید عمداً آروغ بزند ولی اگر یقین نداشته باشد، اشکال ندارد.
- [آیت الله خوئی] اگر یقین داشته باشد که به واسط آروغ زدن، چیزی از گلو بیرون میآید، بنابر احتیاط نباید عمداً آروغ بزند، ولی اگر یقین نداشته باشد اشکال ندارد.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر یقین داشته باشد که به واسطة آروغ زدن چیزی از گلو بیرون می آید ، نباید عمداً آروغ بزند ولی اگر یقین نداشته باشد اشکال ندارد .
- [امام خمینی] اگر یقین داشته باشد که به واسطه آروغ زدن چیزی از گلو بیرون می آید، نباید عمدا آروغ بزند، ولی اگر یقین نداشته باشد اشکال ندارد.
- [آیت الله بروجردی] اگر یقین داشته باشد که به واسطه‌ی آروغ زدن، چیزی از گلو بیرون میآید، نباید عمداً آروغ بزند، ولی اگر یقین نداشته باشد اشکال ندارد.
- [آیت الله بهجت] اگر یقین داشته باشد که به‌واسطه آروغ زدن، چیزی از گلو بیرون میآید، نباید عمداً آروغ بزند، ولی اگر یقین نداشته باشد اشکال ندارد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر یقین داشته باشد که به واسطه آروغ زدن چیزی از گلو بیرون میآید، بنابر احتیاط واجب نباید عمدا آروغ بزند؛ ولی اگر احتمال بدهد، آروغ زدن اشکال ندارد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر یقین داشته باشد که به واسطه آروغ زدن؛ چیزی از گلو بیرون می آید؛ بنا بر احتیاط نباید عمدا آروغ بزند؛ ولی اگر یقین نداشته باشد اشکال ندارد.
- [آیت الله سیستانی] اگر یقین داشته باشد که به واسطه آروغ زدن، چیزی از گلو بیرون میآید، چنانچه طوری باشد که بر آن قی کردن صدق کند، نباید عمداً آروغ بزند. ولی اگر یقین نداشته باشد اشکال ندارد.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر یقین داشته باشد که به واسطه اروغ زدن چیزی از گلو بیرون می اید بنابر احتیاط واجب نباید عمدا اروغ بزند ولی اگر یقین نداشته باشد اشکال ندارد