اطمینان
سکون و آرامش را اطمینان گویند.
اگر احتمال دهد که داخل بار سفر خود یا در منزل یا در قافله اب هست باید به قدری جستجو نماید که به نبودن اب یقین یا اطمینان پیدا کند و یا از پیدا کردن ان ناامید شود
عنوان مسئله:
اگر احتمال دهد که داخل بار سفر خود یا در منزل یا در قافله اب هست باید به قدری جستجو نماید که به نبودن اب یقین یا اطمینان پیدا کند و یا از پیدا کردن ان ناامید شود
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله بهجت] حد گمان و یقین را در مسایل بفرمایید که آیا منظور اطمینان است یا مراد علمی است که احتمال خلاف در آن راه نداشته باشد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر کسی یقین داشته که آب پیدا نمی کند، لذا جستجو نکرده باشد و با تیمم نماز بخواند و بعد بفهمد اشتباه کرده است تکلیف چیست؟
- [آیت الله سیستانی] خرید ماهی از بازار مسیحی ها چه حکمی دارد؟ با وجودی که نمیدانم این ماهی آیا بیرون از آب مرده یا داخل آب ولی عقل می گوید باید بیرون از آب مرده باشد و احتمال این که داخل آب مرد ه باشد خیلی کم است ؟
- [آیت الله خوئی] افرادی که در ادارات دولتی یا ارتش خدمت میکنند یا اینکه اطمینان ندارند که چند سال در یک محل بمانند اگر چه احتمال میرود که مدتی مدید هم آنها را از آنجا انتقال ندهند (غیر موطن اصلی) اگر از پس انداز بین سال خود منزلی مسکونی بخرند آیا خمس این منزل را باید بدهند یا از مؤونه سالیانه آنها حساب میشود؟
- [سایر] حدیثی اخیرا به دستم رسیده که خیلی جالب است لینک حدیث: http://www.iran-eng.com/showthread.php?t=38965 خیلی برای ما که دانشجو هستیم این حدیث جالب و شگفت انگیز است، ولی من به دوستانی که این لینک را فرستادم آنها هم منبع را پرسیدند هر چقدر جستجو کردم منبع آن را نیافتم. ممکن است مرا کمک کنید؟ حدیث مورد نظر از امام علی (ع) ظاهراً در مورد هپاتیت "ب" است: هرگاه دور سفیدی چشم چپ پرده زرد رنگ (زردی) دیده شده بهترین دوا این است که دست راست را داخل ظرف آب ولرمی شسته و سپس آن آب را بنوشید.
- [سایر] 1. اگر در وسط وضو شک یا یقین پیدا کنیم که قسمتی از وضو را اشتباه انجام داده ایم، می توانیم وضو را قطع کرده و دوباره انجام دهیم؟ 2. اگر کسی در تمام وقت نماز نمی تواند از باد معده جلوگیری کند و این شخص مثلا نماز مغرب را می خواند و سپس در وسط نماز عشا حدثی پیش می آید، آیا قطع کردن نماز و دوباره وضو گرفتن و خواندن نماز، وظیفه او است؟ 3. اگر شخصی در وضو دو بار بر روی صورت آب بریزد به طوری که در هر بار آب کاملاً صورت را بپوشاند و سپس یک بار هم برای اطمینان دست بکشد، چند بار حساب می شود؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] تقویم هایی در بازار موجود است که معروف به تقویم های نجومی است.در این تقویم ها مواردی همچون ورود برج های فلکی به یکدیگر ( به طور مثال داخل شدن برج قمر به برج عقرب ) و مسایلی از این قبیل مطرح می باشد. و در اثر این تغییرات نجومی نتایجی همچون موارد زیر در آن موجود است: - در فلان ایام انجام کارهای خیر، خوب است. - در فلان ایام انتقال منزل و اسباب کشی خوب است. - و موارد دیگر. حال سوالی که از حضرتعالی داشتم این است که : آیا میتوان به چنین تقویم هایی اطمینان داشت و آیا چنین مواردی در شرع مقدس اسلام می‌باشد. و آیا در اثر عمل نکردن و یا عمل کردن به این موارد ، تاثیری در نتیجه کار دارد یا خیر؟
- [آیت الله خامنه ای] لطفاً به سؤالات زیر پاسخ فرمایید: 1. معاشرت و همنشینی و دست دادن دانش آموزان مسلمان با دانش آموزان پیرو فرقه گمراه بهائیت، اعم از این که دختر باشند یا پسر، مکلّف باشند یا غیر مکلّف، در داخل مدرسه یا خارج از آن، در دوران ابتدایی، متوسطه و پیش دانشگاهی، چه حکمی دارد؟ 2. رفتار استادان و مربیان با دانش آموزانی که بهایی بودن خود را آشکار می کنند و یا یقین داریم که بهایی هستند، چگونه باید باشد؟ 3. استفاده از وسایلی که همه دانش آموزان از آنها استفاده می کنند مانند شیر آب آشامیدنی، شیر توالت و آفتابه آن، صابون و مانند آن، با این که علم به مرطوب بودن دست و بدن داریم، چه حکمی دارد؟
- [سایر] باعرض سلام خدمت شما مشاور خوب پسرمن 3.5 است و تنها فرزند خانواده ما و کل خانواده همسرم و خودم خانواده سه نفری ما درطبقه پایین منزل مادرهمسرم قراردارد این روزها ازدست پسرکوچولوم عصبانی هستم بخاطراینکه اکثر اوقات روز رو درخانه مادربزرگش سپری میکند و وقتی می خواهد به خانه بیاید گریه می کند حتی بعضی وقتها بدون اجازه فرار می کند و میرود یا برای ناهار و شام ماندن در خانه انها پافشا ری می کند و گریه می کند و جیغ می زند اگر من یا همسرم برخورد کنیم می گویند خانه مادربزرگش نرود کجابرود یا این طور برداشت می کنند که من دوست ندارم فرزندم به خانه مادر پدرش برود و با انها مخالف هستم وقتی به پدرش می گویم توهم چیزی بگو می گوید با ید صبر کنی چون اگر من چیزی بگویم برای تو بد می شود پسرم هم این را فهمیده و وقتی من دعوایش می کنم که کارهای بد انجم دادی با گریه های بلند به سمت حیاط خلوت می رود تا برای خود یک ناجی یا حامی پیدا کند وقتی هم نمی گذارم بالا برود هم این کار را انجام میدهد هرکس که بالا می رود او هم می خواهد بالا برود این قضیه از زمانی بیشتر شده که ما یک سفر دسته جمعی داشتیم البته این را هم بگویم که پسرم اصلا حرف من وپدرش را گوش نمی دهد حتی وسایلش را جمع نمی کند اگر به او بگوییم دیکر اجازه نمی دهیم اسباب بازی بخری یا غیره می گوید خوب اجازه نده یا مثلا اب یخ می خوری مریض می شوی می گوید خوب مریض شوم و در اخر هم می گوید تو مامان یا بابا ی من نیستی تورا دوست ندارم مامانی مامان من است کلی مرا ازار می دهد این را هم بگویم به خانه مادربزرک یا عمویش که می رود دستور می ده د برایم این را درست کنید مثلا ماکارونی خیلی دوست دارد انها هم برایش درست می کنند نمی دانم چکار کنم لطفا مرا کمک کنید
- [سایر] این جانب دختری 23 ساله ،ساکن قم ، دارای مدرک کارشناسی در رشته ریاضی از دانشگاه تهران و بزرگ شده در خانواده ای مذهبی هستم و البته چند ماهی است که نامزد کرده ام . قبلا از راهنمایی و کمک شما نهایت تشکر و سپاس را دارم . اما مادرم اگرچه شخصی است که مسائل پاکی و نجسی را به دقت مراعات می کند ، اما به هیچ وجه در این زمینه وسواس ندارد و اگر جایی یا چیزی نجس باشد به سرعت و البته به طور صحیح آن را آب می کشد و هیچ وقت در این زمینه سخت گیری نمی کند . خود من هم تا قبل از ورود به دانشگاه و قرار گرفتن در محیط خوابگاه وضعی شبیه مادرم داشتم . یعنی خیلی به خوبی و به دقت این مسائل را رعایت می کردم و اگر چیزی نجس می شد یا برای مثال قسمتی از بدنم نجس بود ، خیلی به راحتی و به سرعت آن را آب می کشیدم و به هر حال در برخورد با این مسائل راحت بودم و به هیچ وجه وسواس نداشتم . اما زمانی که وارد دانشگاه شدم و در محیط خوابگاه قرار گرفتم ، همه چیز عوض شد . در خوابگاه با کسانی هم اتاق شدم که افرادی بی بند و بار بودند و اصلا اهل نماز و روزه نبودند و به طور کلی می دیدم که مسائل مربوط به نجاست و پاکی را به هیچ وجه رعایت نمی کنند . همین موضوع باعث شد که از آنها کناره گیری کنم . برای مثال تا جایی که امکان داشت با آنها هم غذا نمی شدم و اگر هم با آنها غذا می خوردم ، حتما دهانم را آب می کشیدم . چون به چشم خودم می دیدم که اصلا این مسائل برایشان مهم نیست و رعایت نمی کنند یا تا جایی که امکان داشت در خوابگاه لباس نمی شستم و اگر هم گاهی مجبور می شدم در خوابگاه لباس بشویم ، روی بندی که آنها لباسهایشان را پهن می کردند ، لباسهایم را پهن نمی کردم . همین طور برای وضو گرفتن و ظرف شستن همیشه مشکل داشتم . چون با خودم می گفتم آنها هم از همین ظرف شویی ها و دست شویی ها استفاده می کنند و لذا صد در صد اینها نجس هستند و مثلا اگر موقع وضو گرفتن از داخل دست شویی به لباسم آب می پاشید ، دیگر آن لباس را نجس می دانستم و یا موقع نماز خواندن در خوابگاه اگر چه روی سجاده نماز می خواندم ، اما از پرزها و موهایی که به هر حال به چادر نمازم می چسبید اجتناب می کردم و به طور کلی اگر لباسی نجس باشد خیلی با احتیاط آن را جا به جا می کنم و از پرزهای آن و یا حتی اگر ذرات گرد و غباری روی آن باشد از آن دوری می کنم .در دانشگاه هم وضعیتم تا حدود زیادی به همین شکل بود و چون این افراد در دانشگاه هم رفت و آمد می کردند آن جا را هم نجس می دانستم و مثلا موقع وضو گرفتن در دانشگاه هم همین مشکل را داشتم . همین طور موقع غذا خوردن در دانشگاه ؛ برای مثال اگر گوشه ای از میز غذا کمی خیس بود و آستین مانتویم به آن برخورد می کرد ، آستین مانتویم را آب می کشیدم و .... و البته من هر هفته روزهای آخر هفته به قم ( خانه ) می آمدم و زمانی که به خانه می آمدم تمام بدن و لباس ها و حتی گاهی اوقات کیف و کفش و مداد و خودکارهایم را هم آب می کشیدم . اما باز هفته بعد وضع به همین منوال بود و دوباره وقتی به خانه می آمدم همه چیز را آب کشی می کردم . اما اواخر سال دوم بود که پدر و مادرم فهمیدند که دچار وسواس شده ام . خلاصه به یک مرکز مشاوره در قم که البته وابسته به حوزه بود مراجعه کردم . در آن جا مرا به یک متخصص اعصاب و روان معرفی کردند . ایشان هم قرص های فلوکستین را برایم تجویز کرد . حدود یک سال این قرص ها را مصرف کردم . در طول مدتی که قرص ها را مصرف می کردم احساس کردم که وضعیتم خیلی بهتر شده و هم به نظر خودم و هم به نظر پدر و مادرم دیگر حالت وسواس در من وجود نداشت و حالتی شبیه گذشته پیدا کرده بودم و دیگر این مسائل تقریبا برایم عادی بود و وسواس نداشتم . خلاصه بعد از یک سال که دوباره به پزشک مراجعه کردم ، ایشان از من خواست تا چند ماه دیگر هم مصرف قرص ها را ادامه دهم و اگر هم چنان وضعیتم خوب بود ، قرص ها را قطع کنم . من هم مدتی مصرف قرص ها را ادامه دادم و البته زودتر از موعدی که دکتر گفته بود ، آنها را قطع کردم . بعدا از قطع قرص ها تا حدود 2-3 ماهی وضعیتم مانند قبل بود، اما بعد از 2-3 ماه احساس کردم که دوباره همان حالات دارد به سراغم می آید و همین اتفاق هم افتاد و به تدریج وسواس در من شدید تر شد . البته چون باز هم با محیط خوابگاه و دانشگاه سروکار داشتم فکر می کردم با تمام شدن درسم و نبودن در محیط خوابگاه و دانشگاه مشکلم هم حل خواهد شد اما الان حدود یک سالی است که درسم تمام شده و دیگر با محیط خوابگاه و دانشگاه در ارتباط نیستم ؛ اما هم چنان مشکل وسواس در من وجود دارد و حتی نسبت به قبل شاید شدیدتر هم شده باشد . البته من در خانه خودمان خیلی راحت ترم . چون در خانه خودمان همه چیز و همه جا پاک است . مثلا دست شویی خانه ما کاملا پاک است ؛ به طوری که اگر برای مثال گوشه لباسم به زمین برخورد کند و تر شود ؛ نمی گویم نجس است . به هر حال در خانه خودمان وضعیتم خیلی بهتر است و خیلی راحت تر هستم و به همه جا دست تر می زنم و اصلا احساس بدی ندارم . البته در آب کشیدن جای نجس یا لباس نجس خیلی مشکل دارم و هم وقت زیاد و هم آب زیادی برای این کار صرف می کنم و در آخر هم انواع و اقسام سوالات برایم پیش می آید که آیا لباسم کاملا پاک شد ؟ آیا به فلان جا آب نپاشید ؟ آیا آن قسمت را آب کشیدم ؟ و هزاران سوال دیگر و خلاصه ذهنم به شدت مشوش می شود . به طوری که همان طور که گفتم اگر لباس نجسی را بشویم و بعد بخواهم لباس و به هر حال زمینی را که لباس را آن جا شسته ام و یا به آن جا آب پاشیده است آب بکشم ، معمولا اضطراب دارم و وقت بسیار زیادی و هم چنین آب زیادی صرف این کار می کنم وگاهی آخر سر هم خیلی اطمینان به پاک شدن آن پیدا نمی کنم و انواع سوالات به ذهنم خطور می کند و ذهنم را مشوش می کند . و یک مسئله دیگر هم که برای من به شدت ایجاد مشکل کرده مسئله برفی است که در زمستان گذشته آمد . با توجه به این که در زمستان گذشته برف شدیدی آمد و من بارها دیدم که افراد مسائل پاکی و نجسی را رعایت نمی کنند و مثلا روی برف گوسفند می کشتند و خونش را رها می کردند و گاهی آدم در جایی قرار می گرفت که مجبور می شد روی این خون ها هم پا بگذارد و خلاصه با این کفش به همه جا می رفت و همه جا به این ترتیب نجس می شد . حتی چند بار اتفاق افتاد که در حالی که برف آمده بود ، از داخل کوچه یمان سگ رد شده بود و به هر حال بعد هم که خواستیم از خانه بیرون برویم ته کفش ها و لاستیک های ماشین با این برف ها برخورد کرد و خلاصه جاهای دیگر را هم نجس کرد و همین طور خیلی اوقات این برف ها و آب و گلی که در خیابان جمع می شد به لباسهایم می پاشید و خلاصه وضعیت طوری بود که همه جا نجس می شد و اگر انسان واقعا می خواست رعایت کند ، خیلی سخت بود و یا حتی غیر ممکن . البته من و هم چنین پدر و مادرم تا جایی که امکان داشت مراقب بودیم و رعایت می کردیم ؛ اما دیگران که مثل ما رعایت نمی کردند و در واقع این برای من مشکل ساز بود . البته زمانی هم که من نامزد کردم زمانی بود که وضعیتم خیلی بهتر شده بود و فکر نمی کردم که دوباره این مشکل برایم ایجاد شود ؛ وگرنه اگر در آن زمان هم مشکلم به این شکل و به این شدت بود مطمئنا ازدواج نمی کردم . چون من اصلا دوست ندارم که با این کارم باعث ناراحتی و سختی دیگران شوم. لطفا در این زمینه مرا راهنمایی بفرمایید .
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر احتمال دهد که در پیشانی یا کف دستها یا پشت دستها مانعی هست چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد باید جستجو نماید تا یقین یا اطمینان کند که مانعی نیست بلکه اگر ثقه ای هم خبر دهد به عدم ان کفایت می کند در صورتی که ظن بر خلاف گفته او نباشد
- اگر یقین یا اطمینان کند وقت داخل شده و مشغول نماز شود و در بین نماز شک کند که وقت داخل شده یا نه نماز او باطل است ولی اگر در بین نماز یقین یا اطمینان داشته باشد که وقت داخل شده و شک کند که انچه از نماز خوانده در وقت بوده یا نه نمازش صحیح است
- تا انسان یقین نکند که فتوای مجتهد عوض شده است می تواند به ان عمل نماید و اگر احتمال دهد که فتوای او عوض شده جستجو لازم نیست
- در هر طرفی که یقین یا حجت شرعیه دارد اب نیست در ان طرف جستجو لازم نیست
- اگر بعد از داخل شدن وقت نماز جستجو کند و اب پیدا نکند و تا وقت نماز دیگر در همانجا بماند چنانچه احتمال دهد که در ان محل ابی پیدا شده احتیاط واجب ان است که دوباره در جستجوی اب برود
- کسی که در سفر در اختیار دیگری است اگر اطمینان ندارد که پیش از رسیدن به چهار فرسخ از او جدا نمی شود باید نماز را تمام بخواند هر چند عدم اطمینان او از این جهت باشد که احتمال می دهد مانعی برای سفر او پیش اید ولی اگر اطمینان داشته باشد که از او جدا نمی شود احتمال موانعی که مورد انتظار نیست اثر ندارد و باید شکسته بخواند
- کسی که وقت نماز او تنگ نیست و برای تهیه اب وقت دارد اگر یقین یا حجت شرعیه دارد در محلی دورتر از مقداری که باید جستجو کند اب هست در صورتی که حرج و ضرر نیست باید برای تهیه اب برود و اگر گمان دارد اب هست هر چند گمان او قوی باشد تا به حد اطمینان نرسیده رفتن لازم نیست ولی احوط است
- اگر انسان در ابادی باشد باید برای تهیه اب وضو و غسل به قدری جستجو کند که از پیدا شدن ان ناامید شود و اگر در بیابان باشد در زمینی که پست و بلند است به اندازه پرتاب یک تیر که در زمان قدیم با کمان پرتاب می کردند و در زمین هموار به اندازه پرتاپ دو تیر جستجو کند و بنابر احتیاط واجب جستجو در تمام دایره ای باشد که مرکزش مبدا طلب و شعاعش به اندازه پرتاب تیر باشد
- موقعی انسان می تواند مشغول نماز شود که یقین یا اطمینان کند وقت داخل شده است یا دو مرد عادل یا شخصی که مورد وثوق باشد و ظن بر خلاف قول او نباشد به داخل شدن وقت خبر دهند یا کسی که وقت شناس و مورد اطمینان باشد برای اعلام دخول وقت اذان بگوید
- اگر چیزی را اب بکشد و یقین کند پاک شده و بعد شک کند که عین نجاست را از ان بر طرف کرده یا نه باید دوباره ان را اب بکشد و یقین یا اطمینان کند که عین نجاست بر طرف شده است
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر احتمال دهد که داخل بار سفر خود، یا در منزل یا در قافله آب هست، باید به قدری جستجو نماید که به نبودن آب یقین کند، یا از پیدا کردن آن ناامید شود.
- [آیت الله اردبیلی] اگر احتمال دهد داخل بار سفر او یا در منزل یا در قافله آب هست، باید به قدری جستجو نماید که به نبودن آب یقین کند یا از پیدا کردن آن ناامید شود.
- [آیت الله خوئی] اگر احتمال دهد که داخل بار سفر خود، یا در منزل یا در قافله آب هست، بنابر احتیاط باید به قدری جستجو نماید که به نبودن آب یقین کند، یا از پیدا کردن آن ناامید شود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر احتمال دهد که داخل بار سفر خود یا در منزل، یا در قافله آب هست، باید به قدری جستجو نماید که به نبودن آب یقین کند، یا از پیدا کردن آن ناامید شود.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر احتمال دهد که داخل بار سفر خود یا در منزل یا در قافله آب هست، باید به قدری جستجو نماید که به نبودن آب یقین کند، یا از پیدا کردنِ آن ناامید شود.
- [آیت الله بروجردی] اگر احتمال دهد که داخل بار سفر خود، یا در منزل، یا در قافله آب هست، باید به قدری جستجو نماید که به نبودن آب یقین کند، یا از پیدا کردنِ آن ناامید شود.
- [امام خمینی] اگر احتمال دهد که داخل بار سفر خود یا در منزل یا در قافله آب هست باید بقدری جستجو نماید که به نبودن آب یقین کند یا از پیدا کردن آن ناامید شود.
- [آیت الله بهجت] اگر احتمال دهد که داخل بار سفر خود، یا در منزل یا در قافله آب هست، باید بهقدری جستوجو نماید که به نبودن آب یقین کند، یا از پیدا کردن آن ناامید شود.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر احتمال دهد که داخل بار سفر خود؛ یا در منزل یا در قافله آب هست؛ بنا بر احتیاط باید به قدری جستجو نماید که به نبودن آب یقین کند یا از پیدا کردن آن نا امید شود.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر احتمال دهد که داخل بار سفر خود ، یا در منزل یا در قافله آب هست ، باید بقدری جستجو نماید که به نبودن آب یقین کند ، یا از پیدا کردن آن نا امید شود .