دستور
امر (انشا) به واداشتن کسی به انجام کاری از طریق دستور اطلاق میشود.
کسی که فقط وقتی در جای مخصوصی نماز می خواند زیاد شک می کند اگر در غیر ان جا نماز بخواند و شکی برای او پیش اید باید به دستور شک عمل نماید