اطمینان
سکون و آرامش را اطمینان گویند.
به کسی که در شهر خودش مشهور باشد سید است اگر چه انسان به سید بودن او یقین یا اطمینان نداشته باشد می شود خمس داد ولی به شرط این که ظن به خلاف نداشته باشد
عنوان مسئله:
به کسی که در شهر خودش مشهور باشد سید است اگر چه انسان به سید بودن او یقین یا اطمینان نداشته باشد می شود خمس داد ولی به شرط این که ظن به خلاف نداشته باشد
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله بهجت] حد گمان و یقین را در مسایل بفرمایید که آیا منظور اطمینان است یا مراد علمی است که احتمال خلاف در آن راه نداشته باشد؟
- [آیت الله اردبیلی] خانوادهای که در جایی مشهور به سیّد بودن هستند، ولی هیچ گونه مدرکی در این رابطه وجود ندارد، آیا مجاز به گرفتن خمس هستند یا خیر؟ در صورت پرداخت خمس به آنها، آیا پرداخت کننده بریء الذمّه میشود یا خیر؟
- [آیت الله اردبیلی] اگر مقلّد به حکم شرعی صادر شده از طرف مرجع تقلید خود، ظن یا اطمینان پیدا کرد، آیا برای عمل کردن، کافی و مُجْزی است یا این که باید به فتوای مجتهد، یقین حاصل نماید؟
- [آیت الله بهجت] کسی که در مقام بیان مسایل شرعی است، آیا باید به نظریات مجتهد یقین داشته باشد یا اطمینان و گمان کافی است و در صورت کشف خلاف تکلیف او چیست؟
- [سایر] نظر مشهور فقها بر این است که مالی که خمس آن داده شده است دیگر هرچه سال بر آن بگذرد مشمول خمس نمی‌شود. مشابه این حکم در زکات غلات اربعه هم در نظر گرفته شده است. لیکن در مورد زکات نقدین نظر مشهور بر خلاف این است و مادامی که مقدار طلا و نقره از نصاب بیشتر باشد باید زکات آن هر سال پرداخت گردد. علت این تفاوت چیست؟ آیا دلیل عقلی برای آن وجود دارد یا از روایات این طور برداشت میشود؟
- [آیت الله سبحانی] آیا می توان به سید خمس پرداخت نمود، به شرط این که تمام یا مقداری از آن را به عنوان هدیه برگرداند؟
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر انسان برای فرزند خود، که در شهر دیگری است خانهای خریداری کند، آیا خمس به آن تعلّق میگیرد؟
- [سایر] 1. آیا سهم سادات را می توان به سادات واقعا نیازمند قرض الحسنه داد تا افراد بیشتری مشکلاتشان رفع شود؟ 2. آیا انسان می تواند خمس را بدون اجازه مرجع تقلیدش به نیازمند واقعی از اقارب و غیرهم بدهد؟
- [آیت الله نوری همدانی] نیاکان و اجداد ما که متوفی شده اند به سیادت و سید بودن اشتهار و معروفیت دارند لکن با وجود احراز شرایط مذکور ، ما که فرزندان و یادگار نسل آباء و اجداد گذشتگان خود در عصر حضر هستیم دسترسی به شجره نامه های معتبر آنان در رابطه با سیادت خویش نداریم و با عنایت به صغر سن ما ( نسل جدید ) و عدم اطلاع از سوابق اجداد گذشته خویش و با یقین و اطمینان بر ما محرز و مشخص نشده است که انتساب شجره ما به کدام امام علیه السلام منتسب است ، حکم سیادت و تکلیف شرعی درباره ما چگونه است ؟
- [آیت الله اردبیلی] در مسأله پانزده توضیح المسائل جناب عالی آمده است: (اگر مقلّدی که اهل فضل و آگاه به فقه است، در مسألهای یقین و یا ظن پیدا کند که نظر مرجع تقلید او خلاف واقع است، نمیتواند در آن مسأله از او تقلید نماید). سؤالم این است که اگر مرجع تقلید، در آن مسأله احتیاط نکرده باشد تا بتوان به مرجع دیگر رجوع کرد، بلکه فتوا داده باشد، مقلّد مذکور وظیفهاش چیست؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر کسی بگوید سیدم نمی شود به او خمس داد مگر ان که دو نفر عادل سید بودن او را تصدیق کنند یا در بین مردم به طوری معروف باشد که انسان یقین یا اطمینان به سیادت او پیدا کند و ثبوت سیادت به خبر ثقه در صورتی که ظن بر خلاف خبرش نباشد بعید نیست
- موقعی انسان می تواند مشغول نماز شود که یقین یا اطمینان کند وقت داخل شده است یا دو مرد عادل یا شخصی که مورد وثوق باشد و ظن بر خلاف قول او نباشد به داخل شدن وقت خبر دهند یا کسی که وقت شناس و مورد اطمینان باشد برای اعلام دخول وقت اذان بگوید
- اگر در شهر خودش سید مستحقی نباشد و یقین یا اطمینان داشته باشد که بعد نیز پیدا نمی شود یا نگهداری خمس تا پیدا شدن مستحق ممکن نباشد باید خمس را به شهر دیگر ببرد و به مستحق برساند و می تواند مخارج بردن ان را از خمس بردارد و احتیاط واجب ان است که برداشتن با اجازه حاکم شرع باشد و اگر خمس از بین برود چنانچه در نگهداری ان کوتاهی کرده ضامن است و اگر کوتاهی نکرده ضامن نیست
- کر بودن اب به چند راه ثابت می شود اول ان که انسان یقین یا اطمینان پیدا کند دوم ان که دو مرد عادل خبر دهند سوم ان که کسی که مورد وثوق است و ظن بر خلاف گفته او نباشد خبر دهد چهارم به قول کسی که اب در اختیار اوست در صورتی که متهم به کذب نباشد
- لازم نیست خود انسان در جستجوی اب برود بلکه می تواند کسی را که به گفته او اطمینان دارد بفرستد و همچنین اگر ان شخص ثقه باشد و ظن بر خلاف قول او نباشد اگر چه از گفته او اطمینان پیدا نشود و در هر دو صورت رفتن یک نفر از طرف چند نفر کفایت می کند
- به دست اوردن فتوای مجتهد چهار راه دارد اول شنیدن از خود مجتهد دوم شنیدن از دو نفر عادل که فتوای مجتهد را نقل کنند سوم شنیدن از شخصی که مورد وثوق است و ظن بر خلاف گفته او نیست یا به گفته او اطمینان دارد چهارم دیدن در رساله مجتهد در صورتی که انسان به درستی ان رساله اطمینان داشته باشد
- هرگاه در شهر خودش مستحقی نباشد اگر چه یقین یا اطمینان داشته باشد که پیدا می شود و نگهداری خمس تا پیدا شدن مستحق ممکن باشد می تواند خمس را به شهر دیگر ببرد و چنانچه در نگهداری ان کوتاهی نکند و تلف شود ضامن نیست ولی نمی تواند مخارج بردن ان را از خمس بردارد
- اگر احتمال دهد که در پیشانی یا کف دستها یا پشت دستها مانعی هست چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد باید جستجو نماید تا یقین یا اطمینان کند که مانعی نیست بلکه اگر ثقه ای هم خبر دهد به عدم ان کفایت می کند در صورتی که ظن بر خلاف گفته او نباشد
- باید کسی را اجیر کنند که بدانند یا حجت شرعیه داشته باشند مثل اطمینان یا اخبار دو عادل یا شخص مورد وثوقی که ظن بر خلاف قولش نباشد که عمل را انجام می دهد
- زن و مرد تا یقین یا اطمینان پیدا نکنند که وکیل انها صیغه را خوانده است نمی توانند ترتیب اثار و احکام نکاح را بدهند و گمان به این که وکیل صیغه را خوانده است کفایت نمی کند و اگر وکیل بگوید صیغه را خوانده در صورتی که ثقه باشد و ظن به خلاف گفته او نباشد یا از قول او اطمینان حاصل شود کافیست و در غیر دو صورت ذکر شده اکتفا به اخبار او محل اشکال است
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله خوئی] به کسی که در شهر خودش مشهور باشد سید است، اگرچه انسان به سید بودن او یقین یا اطمینان نداشته باشد، میشود خمس داد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] به کسی که در شهر خودش مشهور باشد سید است؛ اگرچه انسان به سید بودن او یقین یا اطمینان نداشته باشد؛ می شود خمس داد.
- [آیت الله بهجت] به کسی که در شهر خودش به سیّد بودن مشهور باشد، اگر انسان به سیّد بودن او اطمینان یا گمان پیدا کند، میشود خمس داد.
- [آیت الله سبحانی] به کسی که در شهر خودش مشهور باشد سید است، اگرچه انسان به سید بودن او یقین نداشته باشد، می شود خمس داد.
- [آیت الله بروجردی] به کسی که در شهر خودش مشهور باشد سید است، اگر چه انسان به سید بودن او یقین نداشته باشد، میشود خمس داد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . به کسی که در شهر خودش مشهور باشد که سید است، اگر چه انسان به سید بودن او یقین نداشته باشد، می شود خمس داد.
- [امام خمینی] به کسی که در شهر خودش مشهور باشد سید است، اگر چه انسان به سید بودن او یقین نداشته باشد، می شود خمس داد.
- [آیت الله اردبیلی] به صرف این که کسی بگوید: (سیّد هستم)، نمیتوان به او خُمس داد، ولی اگر در شهر خودش مشهور به سیادت باشد به نحوی که موجب وثوق و اطمینان شود، میتوان به او خُمس داد.
- [آیت الله نوری همدانی] به کسی که در شهر خودش معروف باشد که سیّد است ، اگر چه انسان به سیّد بودن او یقین نداشته باشد ، می شود خمس داد
- [آیت الله علوی گرگانی] به کسی که در شهر خودش مشهور به سیادت است، اگر به سیّد بودن او وثوق پیدا کنند، میشود به او خمس داد.