دستمال
دستمال به معنای پارچه‌اي براي پاک کردن، خشک کردن یا قرار دادن چیزي در آن است. از دستمال، به مناسبت در باب طهارت و اطعمه و اشربه نام برده‌اند.
احتیاط واجب آن است که چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس همراه نمازگزار نباشد، ولی کسی که این مسأله را نمی‌دانسته و مثلاً مدتی با این که دستمال نجس در جیبش بوده نماز خوانده، لازم نیست آن نمازها را قضا کند.
عنوان مسئله:
احتیاط واجب آن است که چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس همراه نمازگزار نباشد، ولی کسی که این مسأله را نمی‌دانسته و مثلاً مدتی با این که دستمال نجس در جیبش بوده نماز خوانده، لازم نیست آن نمازها را قضا کند.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر چیز غصبی، مانند دستمال و امثال آن یا پول غیرمخمس همراه نمازگزار باشد، آیا موجب بطلان نماز او می شود؟
- [آیت الله بهجت] اینجانب چندین سال نماز خوانده ام و اکنون متوجه شده ام که در اثر جهل به مسأله، قرائت حمد و سوره ی نمازم صحیح نبوده است، آیا باید نمازها را قضا کنم؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اینجانب چندین سال نماز خوانده ام و فعلاً معلوم شده که در اثر جهل به مسأله قرائت حمد و سوره نمازم صحیح نبوده است، آیا باید نمازها را قضا کنم؟
- [آیت الله خامنه ای] اگر بر نمازگزار خواندن یک رکعت نماز احتیاط واجب شد و اشتباهاً در نماز احتیاط، توحید را خواند و بعد فهمید که توحید را خوانده است وظیفه چیست؟ اگر در حین خواندن سوره توحید متوجه شد که نماز احتیاط است و خواندن توحید لازم نیست وظیفه چیست؟
- [آیت الله بهجت] اگر شخصی دستمال کوچکی که پوشاننده ی عورت نباشد و آغشته به خون های سه گانه ی زنانه است همراه داشته باشد، آیا نماز خواندن با آن جایز است؟ و اگر آغشته نباشد و فقط به آن خون ها نجس شده باشد، چه حکمی دارد؟
- [سایر] پس از پاک شدن از پریود نمازها به چه صورت خوانده می شود؟ مثلاً اگر شروع عادت ماهیانه پس از نماز صبح باشد و زمان پاک شدن موقع نماز مغرب و عشاء باشد، در این صورت آیا لازم است که شخص نماز ظهر و عصر روز اول عادت و روز پاک شدن را قضا نماید؟
- [سایر] اگر شخصی نجاست لباس یا بدن را فراموش کرده و نماز خوانده باشد، قضا دارد یا خیر؟
- [آیت الله بهجت] اگر نمازگزار بعد از شکی که برای آن، نماز احتیاط لازم است، گمان پیدا کند و طبق گمان عمل کند؛ آیا نماز احتیاط بخواند یا نه؟
- [آیت الله بهجت] اگر نمازگزار نزدیک غروب مشغول نماز ظهر شود و در نماز ظهر بین رکعت 3 و 4 شک کرده و احتیاج به نماز احتیاط دارد؛ و اگر نماز احتیاط را بخواند نماز عصرش قضا می شود؛ تکلیف چیست؟
- [آیت الله خامنه ای] فردی از مقلدین یکی از مراجع، مدت زمانی نماز خود را با پوست حیوانی که تذکیه آن مشکوک بوده و نماز با آن صحیح نیست، می خوانده است. طبق نظر مرجع تقلید او، اگر جزئی از حیوان حرام گوشت همراه او باشد، احتیاط واجب اعاده نماز خوانده شده است، آیا حیوانی که تذکیه آن مشکوک است، حکم حیوان حرام گوشت را دارد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر انسان ملتفت نباشد که باید با یقینِ به داخل شدن وقت مشغول نماز شود، چنانچه بعد از نماز بفهمد که تمام نماز را در وقت خوانده، نماز او صحیح است و اگر بفهمد تمام نماز را پیش از وقت خوانده، یا نفهمد که در وقت خوانده یا پیش از وقت، نمازش باطل است، بلکه اگر بعد از نماز بفهمد که در بین نماز وقت داخل شده است، احتیاط واجب آن است که دوباره آن نماز را بخواند.
- اگر ترتیب نمازهایی را که نخوانده فراموش کند، بنا بر احتیاط واجب باید طوری آنها را بخواند که یقین کند به ترتیبی که قضا شده به جا آورده است؛ مثلاً اگر قضای یک نماز ظهر و یک نماز مغرب بر او واجب است و نمیداند کدام اوّل قضا شده، احتیاطاً باید اوّل یک نماز مغرب و بعد از آن یک نماز ظهر و دوباره نماز مغرب را بخواند، یا اوّل یک نماز ظهر و بعد از آن یک نماز مغرب و دوباره نماز ظهر بخواند، تا یقین کند هر کدام را که اوّل قضا شده اوّل خوانده است؛ ولی اگر نمازهایی که ترتیب آنها را فراموش کرده به قدری زیاد باشد که اگر بخواهد به ترتیب بخواند خیلی مشقّت دارد، لازم نیست آنها را به ترتیب به جا آورد.
- لباس نمازگزار باید از اجزاء حیوان مردهای که خون جهنده دارد (یعنی حیوانی که اگر رگش را ببرند خون از آن جستن میکند) نباشد، بلکه اگر از حیوان مردهای که مانند ماهی و مار خون جهنده ندارد لباس تهیه کنند، احتیاط واجب آن است که با آن نماز نخواند.
- اگر در بین نماز یادش بیاید که یک نماز یا بیشتر از همان روز از او قضا شده، یا فقط یک نماز قضا از روزهای پیش دارد، چنانچه وقت وسعت دارد و ممکن است نیت را به نماز قضا برگرداند، بنا بر احتیاط واجب باید نیت نماز قضا کند؛ مثلاً اگر در نماز ظهر پیش از تمام شدن رکعت دوم یادش بیاید که نماز صبح آن روز قضا شده، در صورتی که وقت نماز ظهر تنگ نباشد، احتیاطاً باید نیت را به نماز صبح برگرداند و آن را دو رکعتی تمام کند، بعد نماز ظهر را بخواند، ولی اگر وقت تنگ است، یا نمیتواند نیت را به نماز قضا برگرداند، مثلاً در رکوع رکعت سوم نماز ظهر یادش بیاید که نماز صبح را نخوانده، چون اگر بخواهد نیت نماز صبح کند یک رکوع که رکن است زیاد می‌شود، نباید نیت را به قضای صبح برگرداند.
- زن مستحاضه برای هر نمازی چه واجب باشد و چه مستحب باید وضو بگیرد و نیز اگر بخواهد نمازی را که خوانده احتیاطاً دوباره بخواند، یا بخواهد نمازی را که تنها خوانده است دوباره با جماعت بخواند، باید تمام کارهایی را که برای استحاضه گفته شد انجام دهد، ولی برای خواندن نماز احتیاط و سجدهی فراموش شده و تشهّد فراموش شده و سجدهی سهو، اگر آنها را بعد از نماز فوراً به جا آورد، لازم نیست کارهای استحاضه را انجام دهد.
- کسی که مثلاً چند نماز صبح با چند نماز ظهر از او قضا شده و شمارهی آنها را نمیداند، مثلاً نمیداند که سه یا چهار یا پنج نماز بوده، چنانچه مقدار کمتر را بخواند کافی است؛ ولی اگر شمارهی آنها را میدانسته و فراموش کرده، بنا بر احتیاط واجب باید به قدری نماز بخواند که یقین کند تمام آنها را خوانده است؛ مثلاً اگر فراموش کرده که چند نماز صبح از او قضا شده است و یقین دارد که بیشتر از ده تا نبوده، احتیاطاً باید ده نماز صبح بخواند.
- نافلهی عصر پیش از نماز عصر خوانده می‌شود و وقت آن تا موقعیست که آن مقدار از سایهی شاخص که بعد از ظهر پیدا می‌شود به چهار هفتم آن برسد و چنانچه بخواهد نافلهی ظهر یا نافلهی عصر را بعد از وقت آنها بخواند، باید نافلهی ظهر را بعد از نماز ظهر و نافلهی عصر را بعد از نماز عصر بخواند و بنا بر احتیاط واجب نیت اداء و قضا نکند.
- شکهایی که نماز را باطل میکند از این قرار است:اوّل - شک در شمارهی رکعتهای نماز دو رکعتی مثل نماز صبح و نماز مسافر، ولی شک در شمارهی رکعتهای نماز مستحب دو رکعتی و نماز احتیاط، نماز را باطل نمیکند.دوم - شک در شمارهی رکعتهای نماز سه رکعتی.سوم - آن که در نماز چهار رکعتی شک کند که یک رکعت خوانده یا بیشتر.چهارم - آن که در نماز چهار رکعتی پیش از تمام شدن سجدهی دوم، شک کند که دو رکعت خوانده یا بیشتر. (تفصیل این مسأله در صورت چهارم [از مسألة 1208] از صفحه 316).پنجم - شک بین دو و پنج، یا دو و بیشتر از پنج.ششم - شک بین سه و شش، یا سه و بیشتر از شش.هفتم - شک در رکعتهای نماز که نداند چند رکعت خوانده است.هشتم - شک بین چهار و شش، یا چهار و بیشتر از شش، پیش از تمام شدن سجدهی دوم؛ ولی اگر بعد از سجدهی دوم شک بین چهار و شش و چهار و بیشتر از شش برای او پیش آید، احتیاط واجب آن است که بنا را بر چهار بگذارد و نماز را تمام کند و بعد از نماز دو سجدهی سهو به جا آورد و نماز را هم دوباره بخواند.
- اگر تشهّد را فراموش کند و بایستد و پیش از رکوع یادش بیاید که تشهّد را نخوانده، باید بنشیند و تشهّد را بخواند و دوباره بایستد و آنچه باید در آن رکعت خوانده شود بخواند و نماز را تمام کند و بنا بر احتیاط واجب بعد از نماز برای ایستادن بیجا، دو سجدهی سهو به جا آورد و اگر در رکوع یا بعد از آن یادش بیاید، باید نماز را تمام کند و بعد از سلامِ نماز تشهّد را قضا کند و برای تشهّد فراموش شده دو سجدهی سهو به جا آورد.
- برای شش چیز وضو گرفتن لازم است:اوّل:برای نمازهای واجب غیر از نماز میت.دوم:برای سجده و تشهّد فراموش شده، اگر بین آنها و نماز حدثی از او سر زده، مثلاً بول کرده باشد و احتیاط واجب آن است که برای سجده سهو هم وضو بگیرد.سوم:برای طواف واجب خانهی کعبه.چهارم:اگر نذر یا عهد کرده یا قسم خورده باشد که وضو بگیرد.پنجم:اگر نذر کرده باشد که جایی از بدن خود را به خط قرآن برساند.ششم:برای آب کشیدن قرآنی که نجس شده، یا بیرون آوردن آن از مستراح و مانند آن، در صورتی که مجبور باشد دست یا جای دیگر بدن خود را به خط قرآن برساند، ولی چنانچه معطّل شدن به مقدار وضو بیاحترامی به قرآن است، باید بدون این که وضو بگیرد، قرآن را از مستراح و مانند آن بیرون آورد، یا اگر نجس شده آب بکشد.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله وحید خراسانی] چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس جایز است همراه نمازگزار باشد
- [آیت الله سیستانی] چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس جایز است همراه نمازگزار باشد ، و همچنین لباس نجس که همراه اوست ضرری به نماز نمیرساند .
- [آیت الله اردبیلی] احتیاط آن است که چیز نجسی که با آن میتوان عورت را پوشاند همراه نمازگزار نباشد، ولی کسی که این مسأله را نمی‌دانسته و به این نحو نماز خوانده، لازم نیست آن نمازها را قضا کند.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس جایز است همراه نمازگزار باشد و بعید نیست که مطلق لباس نجس که همراه او است ضرری به نماز نرساند.
- [امام خمینی] احتیاط آن است که چیز نجسی که با آن می شود عورت را پوشاند، همراه نمازگزار نباشد. ولی کسی که این مساله را نمی دانسته و مثلا مدتی با این طور نماز خوانده، لازم نیست آن نمازها را قضا کند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس، جایز است همراه نمازگزار باشد و بعید نیست که هر نوع لباس نجس که همراه او است ضرری به نماز نرساند؛ ولی احتیاط مستحب آن است که از تمام این امور اجتناب کنند، خصوصا اگر از مردار باشد؛ بلی اگر طوری باشد که بگویند در نجس نماز خوانده است؛ مثلاً لباس نجس را به کمر خود ببندد، نماز باطل می‌شود.
- [آیت الله خوئی] چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس جائز است همراه نماز گزار باشد، و بعید نیست که مطلق لباس نجس که همراه او است ضرری به نماز نرساند.
- [آیت الله بهجت] چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس، جایز است همراه نمازگزار باشد و اگر لباسی که ساتر عورت نیست، همراه او باشد، ولی آن را نپوشیده و نجس است، نماز با آن اشکال ندارد. و اگر ساتر عورت باشد احوط اجتناب است.
- [آیت الله سبحانی] احتیاط مستحب آن است که چیز نجسی مانند دستمال که با آن نمی شود عورت را پوشاند و کلید و چاقو همراه نمازگزار نباشد.
- [آیت الله نوری همدانی] چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس جائز است همراه نماز گزار باشد و بعید نیست مطلق لباس نجس حتی پیراهن هم اگر همراه او باشد ، مثلاً در جیب او باشد و آن را نپوشیده باشد ، ضرری به نماز نرساند .