یقین
یقین در دین به منزله سرمایه است و ایمان متوقف بر آن می‌باشد. سایر علوم شاخ و برگ آن است و رستگاری در آخرت بدون یقین حاصل نمی‌شود.
اگر در لباس خود منی ببیند و بداند که از خود اوست وبرای آن غسل نکرده، باید غسل کند ونمازهایی را که یقین دارد، بعد از بیرون آمدن منی خوانده قضا کند، ولی نمازهایی که احتمال می‌دهد، بعد از بیرون آمدن منی خوانده لازم نیست قضا نماید.
عنوان مسئله:
اگر در لباس خود منی ببیند و بداند که از خود اوست وبرای آن غسل نکرده، باید غسل کند ونمازهایی را که یقین دارد، بعد از بیرون آمدن منی خوانده قضا کند، ولی نمازهایی که احتمال می‌دهد، بعد از بیرون آمدن منی خوانده لازم نیست قضا نماید.
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [سایر] بنده متوجه شدم رطوبتی که قبلاً فکر میکردم منی است، و بعد از آن غسل جنابت میکردم، منی نبوده است. حکم نمازهایی که با آن غسلها و بدون وضو خوانده شده است، چیست؟
- [آیت الله سبحانی] کسی این مسأله را می داند که در هنگام منی آمدن باید غسل کند اما این را نمی داند که اگر در ماه رمضان قبل از اذان صبح منی ببیند باید غسل کند، جهلاً بعد از اذان صبح غسل می کرده حالا نماز و روزه های گذشته اش چه حکمی دارد؟
- [آیت الله خوئی] زیدی در زیر جامه خود منی دید و غسل جنابت کرده نماز خواند، بعداً معلوم شد که این لباس مال کسی دیگر بوده که پوشیده است، و به عبارت اخری یقین به عدم جنابت نمود، بفرمائید نمازی را که با آن غسل خوانده چه صورت دارد؟
- [آیت الله بهجت] اگر شخصی غسل جنابت کرده و چون استبراء به بول نکرده بوده بعد از ساعتی مقداری از منی که در مجری باقی مانده بیرون می آید؛ آیا جنابت جدید است تا نمازهایی که با آن غسل خوانده صحیح باشد یا جنابت سابق است و نمازهای خوانده شده باید اعاده شود؟
- [آیت الله خامنه ای] به قصد انجام یکی از غسل های واجب غسل کردم. پس از خروج از حمام شک کردم که آیا ترتیب را رعایت کرده ام یا نه، و چون احتمال می دادم که نیّت ترتیب کافی است، دوباره غسل نکردم. اکنون در کارم متحیّر هستم، آیا قضای همه نمازهایی که خوانده ام، واجب است؟
- [آیت الله مظاهری] حدود چند روز بعد از غسل واجب متوجه شدم که مقدار کمی لکه به ناخنم چسبیده که احتمال می دهم از قبل غسل روی ناخن بوده اکنون چه وظیفه ای در قبال غسل خود و نمازهایی که در این چند روز خوانده ام دارم؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اینجانب، از مرجعی تقلید می کردم که به فتوای او نماز با غسل جمعه، صحیح بوده و فعلا از جنابعالی تقلید می کنم که فرمایید با غسل جمعه، بدون وضو، نماز صحیح نیست. اکنون آن نمازهایی که با غسل جمعه خوانده ام، قضا دارد؟
- [آیت الله بروجردی] هر گاه جنب از حرام به جهت عدم تمکّن از غسل، تیمّم بدل از غسل نمود و چند روز به همین عذر نماز خواند، در صورتی که بدنش عرق نموده و لباس او آلوده به عرق شده، آیا نمازهایی که در این چند روز خوانده از جهت این که لباسش آلوده به عرق جنابت از حرام بوده، باید اعاده نماید یا خیر؟
- [آیت الله نوری همدانی] اگر کسی شب خوابهای شهوتانگیز ببیند و در خواب تحریک شود امّا منی بیرون نیاید، ولی بعد از خواب قبل از ادرار عمل استبراء انجام می‌دهد و میبیند مقداری ماده سفید و تقریباً لزج مانند از او خارج می‌شود در اینجا حکم و وظیفه شرعی چیست؟ یا اگر کسی در ماه رمضان با خود ملاعبه کند و احساس کند که منی هم جهش کرده ولی از بیرون آمدن آن جلوگیری کند، و بعد از چند دقیقه آب سفیدی ببیند روزه او چه حکمی دارد؟ یا اگر در حال بیداری با توجه به تحریک (عمدی یا غیر عمدی) قبل از ادرار و بر اثر تبراء از او این مادّه بیرون آمد حکم چیست؟ و اگر همین عمل در ماه رمضان باشد و شخص از بیرون آمدن منی جلوگیری کند و بعداً این مادّه را ببیند حکم چیست؟
- [آیت الله بهجت] هنگامی که تازه مکلّف شده بودم گاهی جنب می شدم. ولی چون از خانواده شرم داشتم برای غسل به حمّام نمی رفتم و با تیمّم نماز می خواندم. اکنون نمازهایی که با آن حالت خوانده شده است، باید قضا شود یا خیر؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- کسی که نمیتواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند، بعد از آن که مرض او خوب شد، لازم نیست نمازهایی را که در وقت مرض مطابق وظیفهاش خوانده قضا نماید ولی اگر در بین وقت نماز مرض او خوب شود، احتیاطاً باید نمازی را که در آن وقت خوانده دوباره بخواند.
- اگر مال حلال با حرام مخلوط شود وانسان مقدار حرام را نداند ولی صاحبش را بشناسد، باید یکدیگر را راضی نمایند، و چنانچه صاحب مال راضی نشود، در صورتی که انسان بداند چیز معیّنی مال او است وشکّ کند که بیشتر از آن هم مال او هست یا نه، باید چیزی را که یقین دارد مال اوست به او بدهد اگر از قبیل مثل پول باشد وگرنه بعید نیست با قرعه بتوان تعیین نمود، و احتیاط مستحبّ آن است که مقدار بیشتر را که احتمال می‌دهد مال اوست به او بدهد.
- هرگاه انسان عذری دارد که اگر بخواهد در اوّل وقت نماز بخواند، ناچار است مثلاً با تیمّم یا با لباس نجس نماز بخواند، چنانچه بداند عذر او تا آخر وقت باقی است میتواند در اوّل وقت، نماز بخواند، ولی اگر احتمال دهد که عذر او از بین میرود لازم است صبر کند تا عذرش برطرف شود.
- اگر ترتیب نمازهایی را که نخوانده فراموش کند، بنابر احتیاط مستحبّ طوری آنها را بخواند که یقین کند به ترتیبی که قضا شده بجا آورده است، مثلاً اگر قضای یک نماز ظهر ونماز مغرب بر او واجب است ونمیداند کدام اوّل قضا شده، احتیاطاً باید اوّل یک نماز مغرب و بعد از آن یک نماز ظهر ودوباره نماز مغرب را بخواند، یا اوّل یک نماز ظهر و بعد از آن یک نماز مغرب ودوباره نماز ظهر را بخواند، تا یقین کند هر کدام اوّل قضا شده اوّل خوانده است، ولی اگر نمازهاییکه ترتیب آنها را فراموش کرده به قدری زیاد باشد که اگر بخواهد به ترتیب بخواند خیلی مشقّت دارد، لازم نیست آنها را به ترتیب بجا آورد.
- اگر از مردی که مریض نیست آبی بیرون آید که یکی از سه نشانهای را که در مسأله پیش گفته شد داشته باشد و نداند نشانه‌های دیگر را داشته یا نه، چنانچه استبرأ از بول نکرده باشد و وضو هم داشته اگر رطوبت خارج شود وضو لازم است و اگر وضو نداشته باز غسل لازم نیست و چنانچه استبرأ از بول نموده باشد با داشتن وضو چیزی برای او لازم نیست و با نداشتن وضو تنها اکتفا بوضؤ می‌شود امّا اگر استبرأ کرده و یقین دارد رطوبتی که از او خارج شده یا بول است یا منی باید احتیاط کند بجمع بین غسل و وضو.
- چند چیز برای روزه دار مکروه است و از آن جمله است: دوا ریختن به چشم وسرمه کشیدن، در صورتی که مزه یا بوی آن به حلق برسد، انجام دادن هر کاری که مانند خون گرفتن وحمّام رفتن باعث ضعف می‌شود، انفیه کشیدن، اگر نداند که به حلق میرسد و اگر بداند به حلق میرسد جائز نیست، بو کردن گیاههای معطّر، نشستن زن در آب، استعمال شیاف، تر کردن لباسی که در بدن است، کشیدن دندان و هر کاری که به واسطه آن از دهان خون بیاید، مسواک کردن به چوب تر، بیجهت آب یا چیزی در دهان کردن و نیز مکروه است انسان بدون قصد بیرون آمدن منی زن خود را ببوسد، یا کاری کند که شهوت خود را به حرکت آورد و اگر به قصد بیرون آمدن منی باشد، روزه او باطل می‌شود بنابر احتیاط پس باید روزه را نگهدارد و بعداً قضا نماید.
- در چند صورت فقط قضای روزه بر انسان واجب است وکفّاره واجب نیست: اوّل خروج منی به ملاعبه و امثال آن در صورتی که قصد نکرده باشد منی از او خارج شود و عادت او هم خروج منی نباشد احتیاط واجب قضأ روزه است و کفاره ندارد، دوم آن که در شب ماه رمضان جنب باشد و به تفصیلی که در )مسأله 1646) گفته شد، سوم عملی که روزه را باطل میکند بجا نیاورد ولی نیّت روزه نکند یا ریا کند یا قصد کند که روزه نباشد یا قصد کند کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد بنابر احتیاط در اخیر، چهارم آن که در ماه رمضان غسل جنابت را فراموش کند و با حال جنابت یک روز یا چند روز روزه بگیرد، پنجم آن که در ماه رمضان بدون این که تحقیق کند صبح شده یا نه، کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد بعد معلوم شود صبح بوده و نیز اگر بعد از تحقیق با این که گمان دارد صبح شده کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد بعد معلوم شود صبح بوده، بنابر احتیاط واجب قضای آن روزه بر او واجب است بلکه اگر بعد از تحقیق شک کند که صبح شده یا نه وکاری که روزه را باطل میکند انجام دهد بعد معلوم شود صبح بوده احتیاط واجب آن است که قضای روزه آنروز را بجا آورد، ششم آن که کسی بگوید صبح نشده وانسان به گفته او کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده است، هفتم آن که کسی بگوید صبح شده وانسان به گفته او یقین نکند یا خیال کند شوخی میکند وکاری که روزه را باطل میکند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده است، هشتم آن که کور ومانند آن به گفته کس دیگر افطار کنند بعد معلوم شود مغرب نبوده است، نهم آن که در هوای صاف به واسطه تاریکی یقین کند که مغرب شده وافطار کند، بعد معلوم شود مغرب نبوده است که بنابر احتیاط واجب قضا باید بنماید ولی اگر در هوای ابری به گمان این که مغرب شده افطار کند بعد معلوم شود مغرب نبوده قضا لازم نیست، دهم آن که برای خنک شدن، یا بیجهت مضمضه کند یعنی آب در دهان بگرداند و بیاختیار فرو رود ولی اگر فراموش کند که روزه است وآب را فرو دهد یا برای نماز واجب مضمضه کند وبیاختیار فرو رود قضا بر او واجب نیست و همچنین است مضمضه در وضوی نماز نافله.
- اگر زن پیش از ده روز پاک شود، واحتمال دهد که در باطن خون هست، باید قدری پنبه داخل فرج نماید وکمی صبر کند وبیرون آورد، پس اگر پاک بود، غسل کند وعبادتهای خود را بجا آورد و اگر پاک نبود اگرچه به آب زرد رنگیهم آلوده باشد، چنانچه در حیض عادت ندارد، یاعادت او ده روز است، باید صبر کند که اگر پیش از ده روز پاک شد، غسل کند و اگر سر ده روز پاک شد، یاخون او از ده گذشت، سر ده روز غسل نماید و اگر عادتش کمتر از ده روز است، در صورتی که بداند پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز پاک می‌شود، نباید غسل کند، و اگر احتمال دهد خون او از ده روز میگذرد احتیاط واجب آن است که استظهار نماید بترک عبادت تا وقتی که ظن پیدا کند که خون از ده روز میگذرد، پس اگر پیش از تمام شدن ده روز یا سر ده روز از خون پاک شد، تمامش حیض است و اگر از ده روز گذشت، باید عادت خود را حیض وبقیّه را استحاضه قرار دهد وعبادتهایی را که بعد از روزهای عادت بجا نیاورده قضا نماید.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سیستانی] اگر در لباس خود منی ببیند و بداند که از خود اوست و برای آن غسل نکرده باید غسل کند ، و نمازهائی را که یقین دارد بعد از بیرون آمدن منی خوانده قضا کند ، ولی نمازهائی را که احتمال می‌دهد پیش از بیرون آمدن آن منی خوانده ، لازم نیست قضا نماید . چیزهائی که بر جنب حرام است
- [آیت الله مظاهری] اگر در لباس خود منی ببیند و بداند که از خود اوست و برای آن غسل نکرده، باید غسل کند و نمازهایی را که یقین دارد بعد از بیرون آمدن منی خوانده قضا کند ولی نمازهایی را که احتمال می‌دهد بعد از بیرون آمدن آن منی خوانده، لازم نیست قضا نماید.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر در لباس خود منی ببیند و بداند که از خود اوست و برای ان غسل نکرده باید غسل کند ونمازهایی را که یقین دارد بعد از بیرون امدن منی خوانده اگر در وقت است اعاده کند و اگر بعد از وقت است قضا نماید و اما نمازهایی را که احتمال می دهد پیش از بیرون امدن ان منی خوانده اعاده و قضاء ندارد
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر در لباس خود منی ببیند و بداند که از خود اوست و برای ان غسل نکرده باید غسل کند ونمازهایی را که یقین دارد بعد از بیرون امدن منی خوانده اگر در وقت است اعاده کند و اگر بعد از وقت است قضا نماید و اما نمازهایی را که احتمال می دهد پیش از بیرون امدن ان منی خوانده اعاده و قضاء ندارد
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر در لباس خود منی ببیند و بداند که از خود اوست و برای آن غسل نکرده، باید غسل کند و نمازهایی را که اطمینان دارد بعد از بیرون آمدن منی خوانده قضا کند؛ ولی نمازهایی را که احتمال می‌دهد پیش از بیرون آمدن آن منی خوانده، لازم نیست قضا نماید.
- [آیت الله خوئی] اگر در لباس خود منی ببیند و بداند که از خود او است و برای آن غسل نکرده، باید غسل کند و نمازهائی را که یقین دارد بعد از بیرون آمدن منی خوانده قضا کند، ولی نمازهائی را که احتمال می‌دهد، پیش از بیرون آمدن آن منی خوانده لازم نیست قضا نماید. چیزهایی که بر جنب حرام است
- [آیت الله اردبیلی] اگر در لباس خود منی ببیند و بداند که از خود او است و برای آن غسل نکرده، باید غسل کند و نمازهایی را که یقین دارد بعد از بیرون آمدن منی خوانده قضا کند، ولی نمازهایی را که احتمال می‌دهد بعد از بیرون آمدن آن منی خوانده است، لازم نیست قضا نماید.
- [آیت الله سبحانی] اگر در لباس خود منی ببیند و بداند که از خود او است و برای آن غسل نکرده، باید غسل کند و نمازهایی را که یقین دارد، بعد از بیرون آمدن منی خوانده قضا کند ولی نمازهایی را که احتمال می دهد، بعد از بیرون آمدن آن منی خوانده، لازم نیست قضا نماید.
- [امام خمینی] اگر در لباس خود منی ببیند و بداند که از خود او است و برای آن غسل نکرده، باید غسل کند و نمازهایی را که یقین دارد بعد از بیرون آمدن منی خوانده قضا کند، ولی نمازهایی را که احتمال می دهد بعد از بیرون آمدن آن منی خوانده، لازم نیست قضا نماید.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر در لباس خود منی ببیند و بداند که از خود او است و برای آن غسل نکرده، باید غسل کند و نمازهایی را که یقین دارد بعد از بیرون آمدن منی خوانده قضا کند، ولی نمازهایی را که احتمال می دهد بعد از بیرون آمدن منی خوانده لازم نیست قضا نماید.