احتیاط مستحب
احتیاط غیر الزام‌آور را احتیاط مستحب گویند.
کسی که بدنش زخم است اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر، احتیاط مستحب آن است که با آن نماز نخواند.
عنوان مسئله:
کسی که بدنش زخم است اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر، احتیاط مستحب آن است که با آن نماز نخواند.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [سایر] اگر دستمال یا چسبی که روی زخم گذاشتهایم بیش از یک درهم(اندازهای که در بدن یا لباس نمازگزار وجودش بلا مانع است) توسط زخم خونی شود می‌شود با آن نماز خواند؟
- [سایر] اگر خانمی لباس مختصری پوشیده باشد بطوریکه حجاب نداشته باشد و خودش بدنش را ببیند اما در هنگام نماز، بروی همین لباسش، چادری بیاندازد بطوریکه سرتاسر بدنش و حتی صورتش را هم بپوشاند، آیا این کفایت از حجاب در نماز می کند یا خیر؟ و اساساً اگر خانم زیر چادرش، در هنگام نماز، بدن خودش را ببیند، اما از بیرون بدنش پیدا نباشد، کافی است یا خیر؟
- [آیت الله اردبیلی] خونی که میدانیم خون حیض نیست و مشتبه بین خون استحاضه و خون دمل و زخم است، چه خونی محسوب می‌شود و چه حکمی دارد؟
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر زن حاملهای لحظهای خون ببیند این چه خونی است؟
- [آیت الله سبحانی] خونی که در بدن و یا در لباس بوده و کم کم از بین رفته آیا محل خون نیز به مثابه خون معفّو است و یا نصّ در مورد خون است؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در صورت شک بین خون نفاس و خون زخم: الف تکلیف زن در این مورد چیست؟ ب چنانچه لباس بیمار، آغشته به خون باشد، حکم خون نفاس دارد یا زخم؟
- [سایر] اگر زنی بیش از سه روز خون ببیند و در کمتر از ده روز پاک شود؛ چنانچه بین خون زخم و حیض شک داشته باشد، تکلیفش چیست؟
- [آیت الله بهجت] اگر جایی از بدن زخم باشد و هنگام غسل خون بیاید، چگونه باید غسل کند؟
- [آیت الله بهجت] زخم های بدن مجروحین به گونه ای است که شبانه روز خون می آید، این افراد برای نماز چه باید بکنند؟
- [آیت الله اردبیلی] خونی به مقدار کمتر از درهم، در لباس وجود دارد که معلوم نیست خون حیض و نفاس و استحاضه است یا خونی که از رگ بریده خارج شده است. آیا نماز با آن مجزی است یا خیر؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر از زخمی که داخل دهان و بینی و مانند اینهاست خونی به بدن یا لباس برسد، احتیاط واجب آن است که با آن نماز نخواند (البته خون دماغ، خون زخم به حساب نمیآید پس اگر به مقدار درهم باشد نماز خواندن در آن بیتردید باطل است) و در خون بواسیر نیز در صورتی که دانههایش بیرون نباشد به احتیاط واجب نماز نخواند؛ ولی با خون بواسیری که دانههای آن بیرون است میتواند نماز بخواند.
- اگر یقین کند خونی که در بدن یا لباس او است خون نجسیست که نماز با آن صحیح است، مثلاً یقین کند خون زخم و دمل است، چنانچه بعد از نماز بفهمد خونی بوده که نماز با آن باطل است، نمازش صحیح است.
- اگر در بدن یا لباس نمازگزار خون زخم یا جراحت یا دمل باشد، تا وقتی که زخم یا جراحت یا دمل خوب نشده است، میتواند با آن خون نماز بخواند و همچنین است اگر چرکی که با خون بیرون آمده یا دوایی که روی زخم گذاشتهاند و نجس شده، در بدن یا لباس او باشد.
- اگر چند زخم در بدن باشد و به طوری نزدیک هم باشند که یک زخم به حساب آید، تا وقتی همه خوب نشدهاند، نماز خواندن با خون آنها اشکال ندارد؛ ولی اگر به قدری از هم دور باشند که هر کدام یک زخم حساب شود، هر کدام که خوب شد، باید برای نماز، بدن و لباس را از خون آن آب بکشد.
- در سه صورت که تفصیل آنها بعداً گفته می‌شود، اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است: اول: آن که به واسطه زخم یا جراحت یا دملی که در بدن او است، لباس یا بدنش به خون آلوده شده باشد. دوم: آن که بدن یا لباس او به مقدار کمتر از درهم به خون آلوده شده باشد (چون قطر درهم متعارف در زمانهای سابق حداقل 23 میلیمتر بوده، لازم است از این مقدار کمتر باشد). سوم: آن که ناچار باشد با بدن یا لباس نجس نماز بخواند.
- اگر حیوان حلالگوشت را به دستوری که در شرع معیّن شده بکشند و خون آن به مقدار معمول بیرون آید، خونی که در بدنش میماند پاک است، ولی اگر به علت نفس کشیدن خون به بدن حیوان برگردد، یا به واسطه اینکه سر حیوان، در جای بلندی بوده خون به مقدار متعارف بیرون نیاید، آن خون نجس است و بنا بر احتیاط مستحب از خونی که در اجزاء حرام از حیوان حلالگوشت مانده، اجتناب کنند.
- اگر خونی ببیند که از سه روز بیشتر و از ده روز کمتر باشد و نداند خون دمل و زخم است یا خون حیض، چنانچه نشانه حیض را نداشته باشد و در روزهای عادت یا یکی دو روز قبل از آن نباشد، نمیتواند آن را خون حیض قرار دهد؛ مگر در برخی صورتها که در مسائل آینده گفته خواهد شد.
- اگر سر سوزنی خون حیض، نفاس، یا استحاضه، یا خون سگ، خوک، کافر، مردار، یا حیوان حرامگوشت در بدن، یا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است؛ ولی خونهای دیگر مثل خون بدن انسان یا خون حیوان حلالگوشت؛ اگر چه در چند جای بدن و لباس باشد، در صورتی که روی هم کمتر از درهم باشد یا خون زخم یا دمل خود نمازگزار باشد نماز خواندن با آن اشکال ندارد.
- اگر خونی در بدن یا لباس خود ببیند و یقین کند که از خونهای نجس نیست، مثلاً یقین کند که خون پشه است، چنانچه بعد از نماز بفهمد از خونهایی بوده که نمیشود با آن نماز خواند، نماز او صحیح است.
- خونی که به لباس بیآستر بریزد و به پشت آن برسد، یک خون حساب می‌شود؛ ولی اگر پشت آن جدا، خونی شود، در صورتی که به یکدیگر نرسند باید هر کدام را جدا حساب نمود؛ پس اگر خونی که در پشت و روی لباس است روی هم کمتر از درهم باشد، نماز با آن صحیح و اگر به مقدار درهم یا بیشتر باشد، نماز با آن باطل است و در صورتی که به یکدیگر برسند بنا بر احتیاط مستحب همین حکم را دارند.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . کسی که بدنش زخم است، اگر در بدن یا لباس خود خونی که بیشتر از درهم است ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر احتیاط این است که با آن نماز نخواند.
- [آیت الله سیستانی] کسی که بدنش زخم است ، اگر در بدن یا لباس خود خونی که بیشتر از درهم است ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر ، احتیاط واجب آن است که با آن نماز نخواند .
- [آیت الله بروجردی] کسی که بدنش زخم است، اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر، احتیاط واجب آن است که با آن نماز نخواند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسی که بدنش زخم است اگر در لباس یا بدن خود خونی ببیند و نداند از آن زخم است یا خون دیگر نماز خواندن با آن مشکل است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کسی که بدنش زخم است اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر، نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
- [آیت الله نوری همدانی] کسی که بدنش زخم است ، اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر ، با آن نماز خواندن مانعی ندارد .
- [امام خمینی] کسی که بدنش زخم است اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر با آن نماز خواندن مانعی ندارد.
- [آیت الله علوی گرگانی] کسی که بدنش زخم است، اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند ونداند از زخم است یا خون دیگر، احتیاط واجب آن است که با آن نماز نخواند.
- [آیت الله سبحانی] کسی که بدنش زخم است، اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر، نمازخواندن با آن اشکال دارد.
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی که بدنش زخم است اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند که به مقدار درهم یا بیشتر از ان است و نداند از زخم است یا خون دیگر جایز نیست با ان نماز بخواند