عفو و گذشت از خصایص و ویژگی های انسان های بزرگ و نشانه بزرگ واری روح است. در مکتب اسلام این صفت از فضایل اخلاقی شمرده شده است. دینی که پیامبرش برانگیخته شد تا مکارم و فضایل اخلاقی را به اتمام برساند و خود نیز دارای خلق عظیم بود. در آیات و روایات فراوانی بر این فضیلت اخلاقی تأکید شده است. قرآن کریم در این باره می فرماید: " و جزای بدی ؛ بدیی مانند آن است پس هر که در گذرد و اصلاح کند اجرش بر عهده خدا است. به یقین او ستم کاران را دوست نمی دارد". "رگز نیکی و بدی یکسان نیست، بدی را با نیکی دفع کن ناگاه (خواهی دید) همان کس که میان تو و او دشمنی است، گویی دوستی گرم و صمیمی است" و "اگر نیکیها را آشکار یا مخفی سازید و از بدیها گذشت نمایید، خداوند آمرزنده و توانا است (و با این که قادر بر انتقام است، عفو و گذشت می کند)". همچنین روایات فراوانی در منابع و آموزهای دینی ما وجود دارد که مردم را نه تنها به عفو و گذشت تشویق و ترغیب می کند، بلکه گذشت و بخشش را از خصایص و ویژگی های اهل بیت (ع) می داند: "سیره و منش ما اهل بیت گذشت و عفو در حق کسانی است که به ما ظلم نموده اند". اجر و پاداش انسان های با گذشت با خداوند است. در روایت چنین می خوانیم: "... در روز حساب منادی ندا خواهد داد؛ کسانی را که بر خدا حقی دارند برخیزند، برنمی خیزند، مگر صاحبان عفو و بخشش، آیا نشنیدید قول خدای متعال را که فرمود: پس هر که در گذرد و اصلاح کند اجرش بر عهده خدا است". بنابراین، مؤمنان واقعی کسانی هستند که متخلق به اخلاق الاهی باشند و کسانی را که در حق آنها ظلم و بدی روا داشتند گذشت نمایند. شایسته و سزاوار نیست انسان از حدود الاهی تجاوز کرده و در حق کسی که به او ظلمی نموده، کارهایی انجام دهد که باعث اذیت آن طرف شود؛ چرا که این نوع برخورد هم، خود نوعی ظلم است که مورد نهی خداوند است: "مانا او (خداوند) ظالمان و ستمگران را دوست نمی دارد.
آیا انسان حق دارد نسبت به برادر دینی خود - که به سبب نزاع و حرفی که بین آنها شده - حرف هایی بزند که باعث اذیتش شود و با او قهر کند، با این که او عذر خواهی کرده است؟
عفو و گذشت از خصایص و ویژگی های انسان های بزرگ و نشانه بزرگ واری روح است. در مکتب اسلام این صفت از فضایل اخلاقی شمرده شده است. دینی که پیامبرش برانگیخته شد تا مکارم و فضایل اخلاقی را به اتمام برساند و خود نیز دارای خلق عظیم بود. در آیات و روایات فراوانی بر این فضیلت اخلاقی تأکید شده است. قرآن کریم در این باره می فرماید: " و جزای بدی ؛ بدیی مانند آن است پس هر که در گذرد و اصلاح کند اجرش بر عهده خدا است. به یقین او ستم کاران را دوست نمی دارد". "رگز نیکی و بدی یکسان نیست، بدی را با نیکی دفع کن ناگاه (خواهی دید) همان کس که میان تو و او دشمنی است، گویی دوستی گرم و صمیمی است" و "اگر نیکیها را آشکار یا مخفی سازید و از بدیها گذشت نمایید، خداوند آمرزنده و توانا است (و با این که قادر بر انتقام است، عفو و گذشت می کند)". همچنین روایات فراوانی در منابع و آموزهای دینی ما وجود دارد که مردم را نه تنها به عفو و گذشت تشویق و ترغیب می کند، بلکه گذشت و بخشش را از خصایص و ویژگی های اهل بیت (ع) می داند: "سیره و منش ما اهل بیت گذشت و عفو در حق کسانی است که به ما ظلم نموده اند". اجر و پاداش انسان های با گذشت با خداوند است. در روایت چنین می خوانیم: "... در روز حساب منادی ندا خواهد داد؛ کسانی را که بر خدا حقی دارند برخیزند، برنمی خیزند، مگر صاحبان عفو و بخشش، آیا نشنیدید قول خدای متعال را که فرمود: پس هر که در گذرد و اصلاح کند اجرش بر عهده خدا است". بنابراین، مؤمنان واقعی کسانی هستند که متخلق به اخلاق الاهی باشند و کسانی را که در حق آنها ظلم و بدی روا داشتند گذشت نمایند. شایسته و سزاوار نیست انسان از حدود الاهی تجاوز کرده و در حق کسی که به او ظلمی نموده، کارهایی انجام دهد که باعث اذیت آن طرف شود؛ چرا که این نوع برخورد هم، خود نوعی ظلم است که مورد نهی خداوند است: "مانا او (خداوند) ظالمان و ستمگران را دوست نمی دارد.
- [آیت الله بهجت] اگر انسان با زن نامحرم شوخی کند یعنی حرفی بزند و او را بخنداند، چه حکمی خواهد داشت؟
- [سایر] خیلی کم حرف هستم و در جمع دوستان و مهمانی ها حرفی برای گفتن ندارم این مساله باعث شده است از جمع فاصله بگیرم ، متاسفانه دیگر خودم را هم باور ندارم،لطفا راهنماییم کنید.
- [آیت الله بروجردی] کسی که حمل بر صحّت دربارهی او جاریست فعلاً مشکوک الحرمه ظاهر میشود و اگر کسی نسبت به آن فعل حرفی به او بزند اذیّت میشود جایزست گفتن به او یا خیر؟
- [سایر] 24 سال سن دارم. سر هر موضوع کوچکی ناراحت و عصبانی می شوم؛ به شوهرم می توپم یا قهر می کنم؛انتظار دارم او به من حرف های عاشقانه بزند. سریع هم اشکم در می آید و از او معذرت خواهی می کنم. لطفاً کمکم کنید.
- [سایر] سلام علیکم. حجاب استغناء چیست؟ چه عواملی باعث میشوند که انسان احساس بینیازی از یادگیری و کسب معرفت کند و علمش را (کافی) بپندارد؟ چه عواملی سبب میشوند که انسان به دنبال یادگیری یک علم مفید نرود؟ راههای پیشگیری از مبتلا شدن به آنها چیست؟ راههای درمان چیست؟ واقعاً چگونه میتوانیم جهل و فقر خود را کاملاً درک کنیم تا از غرور و انواع توهمات نظیر آن، انشاء الله در امان بمانیم؟ اساساً چرا یک انسان دوست دارد که خودش را عالم و عقل کل بپندارد؟ بهترین انگیزهها برای یادگیری و مطالعه چیست؟ چه عواملی باعث بیانگیزه شدن نسبت به مطالعه و یادگیری میشود؟
- [سایر] من یه سوال با کد 766789از شما پرسیدم از جوابی که دادید کاملا راضی ام وقبول دارم اما ما الان حدودا5ساله که حتی یه نگاه مستقیم تو صورت هم ننداختیم و حتی یک کلمه باهم حرف نزدیم درضمن ما هیچ بحثی باهم نداریم من اصلا به کارایی که اون انجام میده وموجب ازار بقیه میشه نه گیر میدم نه با کسی درموردش حرف میزنم من خودمم قبلا به این نتیجه رسیده بودم که بهترین راه اینه که باهاش اشتی کنم ولی خوب بعد از 5سال تقریبا خیلی خیلی خیلی سخته تازه من نسبت به اون یه احساس نفرت خاص دارم که نسبت به کفار ندارم با این وجود دیگه جایی برا اشتی کردن نمی مونه بزار اینطوری بهتون بگم خواهرو برادرایی که تو زمان بچگی باهم خوب بودن تو زمان بزرگسالی باهم بد میشن و خواهر و برادرایی که تو زمان بچگی باهم بد بودن تو زمان بزرگی باهم خوبن من 7تاخواهروبرادر دارم رابطم باهمشون همینطور بوده بغیه رو دیگه نمی دونم خلاصه من از اون گروهیم که تا بچگی با برادرم خوب بودم والان ازش بدم میاد ولی اون موقع برادرم خیلی بهتر بود ورزش می کرد نماز می خوند اخلاق بهتری داشت ولی حالا چی؟ خلاصه با این وضعیت تنها دلیلی که باعث میشه باهاش اشتی کنم اینه که می گن اگه بابرادرت قهر باشی نمازت قبول نیست ولی من حتی نمازمو زمین گذاشتم چون نمی تونم با این هیولا اشتی کنم دیگه حرفی واسه گفتن ندارم حالا شما فقط نظر بدید اگرم می تونید من رو قانع کنید که باهاش اشتی کنم
- [آیت الله سیستانی] با توجه به اینکه یکی از محلهای مصارف وجوهات کمک به بدهکاران است چرا هیچ یک از مراجع به بنده که در زمانی که وضع مالی خوبی داشته ام و خمس هم می داده ام و الان گرفتار نزول می باشم وام به بنده نمیدهند آیا این باعث دلسرد شدن نسبت به مسایل دینی نمی شود چون خود بنده تقریباً نسبت به اعتقاداتم خیلی سرد شده ام و در گرفتن روزه و خواندن نماز بی تفاوت و باری به هر جهت شده ام آیا این بی توجهی از طرف بزرگان که حتی حاضر به بررسی به امور افرادی مانند اینجانب نمی شوند در دراز مدت باعث خدای نکرده دلسرد شدن مسلمین در برابر مسایل دینی نمی شود.
- [آیت الله سیستانی] دیدن ترانه های تصویری (شو) زن یا مرد چه حکمی دارد؟ و اگر حرام است ما این سؤال را از معلم دینی پرسیدیم و گفتند اگر بر روی انسان تأثیری نداشته باشد مسأله ندارد. آیا این حرف درست می باشد یا نه؟
- [سایر] سلام خانم دکتر اینجانب دو فرزند پسر دارم که یکی 10 و دیگری 4 سال دارد فرزند کوچکم به شدت به برادر بزرگ خود حساس است به طوری که اگر فرزند بزرگم چیزی درخواست کند فوری او هم می خواهد و توقع دارد اول برای او برآورده شود و در مقابل فرزند بزرگ من هم وقتی به حرف کوچک تر گوش می دهیم شاکی می شود و میگوید این مساله کی تمام می شود من چیزی میخرم وسایل من را می خواهد و شما هم به او می دهید و ..... این مساله باعث اختلاف بین دو برادر هم شده و بین آنها فاصله افتاده ( البته به شدت به هم علا
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر مردی به همسر خود اتهام خیانت زده باشد و برای اثبات حرف خود شاهد (انسان) طبق گفته قرآن نداشته باشد ولی به گفته خود سند محکمی دارد (ولی هیچ چیز را به چشم ندیده) می تواند همسر خود را کتک بزند، او را از خانه بیرون کرده یا طلاق دهد؟
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر انسان اشتباهاً یا بخیال این که نمازش تمام شده حرف بزند، باید دو سجده سهو بجا آورد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر انسان اشتباهاً یا به خیال اینکه نمازش تمام شده حرف بزند باید دو سجده سهو بجا آورد.
- [آیت الله مظاهری] اگر انسان اشتباهاً یا به خیال اینکه نمازش تمام شده، حرف بزند باید دو سجده سهو به جا آورد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر انسان اشتباهاً یا بخیال این که نمازش تمام شده حرف بزند، باید دو سجده سهو به جا آورد.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر انسان اشتباها یا به خیال این که نمازش تمام شده حرف بزند باید دو سجده سهو به جا اورد
- [آیت الله سیستانی] اگر انسان اشتباهاً یا به خیال اینکه نمازش تمام شده حرف بزند ، باید بنابر احتیاط دو سجده سهو بجا آورد .
- [آیت الله اردبیلی] اگر انسان سهوا یا به گمان این که نمازش تمام شده، حرف بزند، باید دو سجده سهو بجا آورد.
- [آیت الله بروجردی] اگر انسان اشتباهاً یا به خیال این که نمازش تمام شده حرف بزند، باید دو سجدهی سهو به جا آورد.
- [آیت الله خوئی] اگر انسان اشتباهاً یا به خیال این که نمازش تمام شده حرف بزند، باید دو سجدة سهو بهجا آورد.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر انسان اشتباهاً یا به خیال اینکه نمازش تمام شده حرف بزند باید دو سجدة سهو بجا آورد .