پدیده جعل حدیث و "دس" در احادیث (کم و زیاد و تغییر متن حدیث) متأسفانه از صدر اسلام توسط معاندین و منافقین، سابقه داشته و همواره در صدد بوده اند تا از این راه خطر ناک، بزرگترین ضربه را بر پیکر اسلام فرود آورند. در مقابل پیامبر اکرم (ص) و ائمه طاهرین (ع) و به تبع آنان علمای بزر گوار نیز همواره متوجه این خطر بزرگ بوده و شیوه های بسیار کارسازی در زمینه شناسایی اسناد روایات، رواج علم رجال به منظور شناسایی راویان راستگو و مورد اطمینان و طرد راویان ضعیف و در زمینه صیانت متن احادیث روش هایی مانند عرضه حدیث بر امامان و عالمان ، مقابله نسخه ها، اجازه نقل حدیث، روش فهرستی و....را برای مقابله با آن ابداع نموده واین توطئه را خنثی کرده اند. یکی از نمونه های احادیث جعلی روایاتی از اهل سنت است که در این پرسش آمده است . این روایات در "صحیح بخاری"، "صحیح مسلم " و " مسند حنبل" آمده است. این پنج روایت در اصل یک روایت است که همه آن را از عایشه نقل می کنند؛ در نتیجه در این باره روایات فراوان وجود د ندارد، بلکه در حکم خبر واحد است. این روایت، با سند دیگری، که در سلسله سند آن "معمر" وجود ندارد، توسط بخاری، مسلم و احمد ذکر شده است. جالب است که همه این نقل ها که "معمر" در آن حضور ندارد، قسمت پایانی حدیث که در آن اقدام به خودکشی پیامبر ذکر شده، نیامده است. این بیان قرینه خوبی است که بگوییم آخر این روایت از زیادات و ابتکارات !شخصی معمر است. این شبه روایات به هیچ عنوان در منابع روایی شیعه وجود ندارد، بلکه مخالف قطعی با عصمت انبیا است. حتی داستان ورقة بن نوفل که در ابتدای این روایات نقل شده است، از طرف علمای شیعه مورد شک و تردید بسیار قرار گرفته است.
