حدود یک سال و نیم بدون این که از حرام بودن استمنا مطلع باشم، به این مشکل دچار بودم. بعد از این که متوجه حرام بودنش شدم، برای ترک آن خیلی تلاش کردم؛ ولی چند بار دیگر هم مرتکب شدم، اما هر بار تلاشم را بیشتر کردم الآن حس می کنم به لطف خدا تا حد زیادی موفق شده ام که آن را به طور کامل کنار بگذارم، ولی الآن از این که چه عواقب جسمی و روحی برای من داشته است می ترسم. می دانم که با توبه عواقب اخروی آن بخشیده می شود و خدا درهای رحمتش را به روی من باز می کند، ولی آیا هیچ راهی برای جبران عواقب جسمی و روحی آن هست؟ آیا ممکن است با وجود این که من ترک کرده ام در زندگی آینده ام مشکلی به وجود بیاید؟

کاربر محترم؛   همان گونه که اشاره کردید استمنا و خود ارضایی دارای ضرر های روحی و جسمی است و به همین دلیل است که خداوند مهربان آن را حرام کرده است، تا مردم از آن دوری کرده و از ضرر های آن در امان باشند. کسی که به این عمل یا به گناه دیگری مبتلا باشد با توبه واقعی می تواند مورد لطف و عنایت بی پایان الاهی قرار گرفته و عقوبت های اخروی آن را از خود دور کند. همچنین بسیاری از آثار روحی و روانی این عمل با نماز و دعا و توجه به پرودگار متعال جبران می شود. نیز با توکل بر خدا و تقویت اعتماد به نفس می توان بخش زیادی از ضرر های جسمی این عمل را جبران کرد؛ زیرا جسم و روح آدمی در یکدیگر تأثیر دارند و هرچه روح و روان آدمی قوی تر و از آرامش بیشتری برخوردار باشد، توان بیشتری برای مقابله با بیماری ها و نارسایی های جسمی خواهد داشت و جلوی بسیاری از ضررهای جسمی را خواهد گرفت. به نظر می رسد آنچه که موجب اذیت روحی شما می شود، گناهی است که از این طریق مرتکب شده اید، پس با توکل بر خدا و با توبه واقعی که کرده اید، مطمئن باشید خداوند شما را خواهد بخشید؛ چراکه خداوند فرموده است: «ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‏اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می‏آمرزد؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است».[1] همچنین می فرماید: «کسانی که ایمان آورده‏اند و ...، به رحمت خدا امید می‏دارند و خدا آمرزنده و مهربان است‏».[2] لذا بیش از این فکر خود را مشغول آن نکنید، تا دچار عذاب وجدان شوید.   برای آگاهی بیشتر به نمایه های زیر مراجعه فرمائید:   1. نمایه: امید به رحمت خداوند، سؤال 5030 (سایت: 5556) .   2. نمایه: راههای مقابله با خود ارضایی ،سؤال 883 (سایت: 962) .   3. نمایه: عواقب خود ارضایی و استمناء،سؤال 6090 (سایت: 6283) .     [1] . زمر،53، "قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلی‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ". [2]   بقره، 218.   إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ الَّذینَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فی‏ سَبیلِ اللَّهِ أُولئِکَ یَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ"؛   نساء، 17، "إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَی اللَّهِ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَةٍ" (توبه تنها برای آنها است که گناهی را از روی جهالت انجام می‏دهند).